Önce bir avatara sonra da yazılanlara baktım.. Bir ona baktım, bir yazılanlara... Ne değişiyor anlamıyorum, tahammül mü, tevekkül mü... Anlayamıyorum..
Kardeşim, terbiyesiz de olsa, manyak dahi olsa... Edepsizin, hadsizin önde gideni dahi olsa.. Eşin yanındaysa ve seni anlıyorsa, bir gün gerçekten çok büyük bir hatalarını gördüğünde senin yanında olacaksa eğer, neden bu insanları eğitmiyor, alttan alarak düzelmelerine uğraşmıyorsun.. Hatta alttan alma sen, üstüne giderek düzeltmeye çalış... Sen edepli isen, haddini ve üslubunu bilerek ve fakat gayet akıllıca, aba altından sopa göstererek düzeltirsin bu insanları.. Önce kaybetmeye değil de bir kazanmaya bakalım... Uğraşalım ki bir gün görüşmeyecek dahi olsak, vicdan sağdan soldan çıkıp "Ya bayram da geçti, gitmedim, aramadım" diye dürtüp durmasın bizi... Huzurumuz kaçmasın... Öyle bir uğraşalım ki hatta aile olmak için, günü geldiğinde "ben elimden gelen her şeyi yaptım" demek istediğimizde eşimiz ağzımızdan lafı alsın "Sen elinden gelen her şeyi yaptın... Bırak" diye...
Bana Avatar'ın verdiği yetkiye dayanarak yazdım bunları,
Siz şimdi daha iyisini bilirsiniz elbette...