Para için demiyorum zaten saydıklarıimin hiçbiri yaz için parasına değmez , yaz tatilinde aile evine gitmemek icin bahane olur diye diyorum, projelere gönüllü olsan para almazsın ama hem çevren genişler hem bahanen olurOkuma yazma kursu öğretmenleri kadrolu ve yerli öğretmenler. Arkadaşım hem çalışıyordu oradan biliyorum, bende üç defa başvurdum çıkmadı zaten. Kurslar var kurslara da gidiyorum mevzu para değil ki. İnanın gecinemediğim yerde kredi çekerim, daha önceden yaptım gene yaparım pişman değilim. Ben yakamdan düşsünler istiyorum.
gitmemen için bahanen olsun diye yazıyor geçinemediğin için değil ki.zaten tek kişisin rahatça geçinirsin öğretmen maaşıyla.ama o şehirde lütfen düzgün arkadaşlar edin kız olsun erkek olsun.saçma sapan insanlara bulaşma.dik bir duruşun olsun.ve fazlaca da samimi olmuşsun geçen ki konunda anladım.bunu asla yapma.mesafeli ol herkese.1 2 arkadaş edinsen yeter sanaOkuma yazma kursu öğretmenleri kadrolu ve yerli öğretmenler. Arkadaşım hem çalışıyordu oradan biliyorum, bende üç defa başvurdum çıkmadı zaten. Kurslar var kurslara da gidiyorum mevzu para değil ki. İnanın gecinemediğim yerde kredi çekerim, daha önceden yaptım gene yaparım pişman değilim. Ben yakamdan düşsünler istiyorum.
Valla ben anlaşabildiğimi sandığım halde sıkıntı yaşıyorum çığlık atmak girmek istiyorum ama aile işte seni öyle zorluyor ki atsan atılmaz satsan satılmaz dedikleri çok doğru. Hem seviyorsun hem istemiyorsun hem de vicdan azabı çektiriyorlar üçü bir arada... Ama bu kadar zararı olan yani mutsuz eden aileyle mesafe koymak şart. Ben telefonu açmazdım çoğu zaman dayak yediğim dönemler oldu evet ama onu da yapamaz şimdi katiyen izin vermem yani çünkü yaparsa benimle hiç konuşamayacağını bilir annem. Normal bir ailemiz olsa yeter ki oysa kiArtık herkes konularimi ezberledi. Ailemle yasadiklarimi herkes biliyor. Kusura bakmayın başkalarına anlatamadikca buraya yazıyorum ama burada benimle benzer şeyleri yaşayan kadinlarin bana cesaret vermesi umut oluyor.
Az önce bizimkilerle konuştuk. 1 Temmuzdan 31 Ağustos a kadar bizim yanimizdasın gidersen sadece abinin yanına gider gelirsin diyorlar. Hayır dedim diye gerizekalı, salak oldum,yazın burada ne yapacakmisim, gelmezsen seninle belayı bulurum bile dedi babam. Siz buraya gelin maksat beraber olmaksa orada napicam ,burada düzenim var, öğretmen dışında memur arkadaşlarımda var diyorum sen kendini İstanbul da mı büyüdün zannediyorsun, önceden ne yapıyorsan gene aynısını yaparsın diyorlar. (küçük bir ilçede büyüdüm.) Annem seni oraya bağlayan ne var doğru söyle diyor hayatimda bir erkek falan olduğunu düşünüyorlar.( hoş gerçekten evlenme yolunda bir erkek olsa beni rahat bırakırlar.) Köpeği mi(dikkatinizi çekerim köpeğini değil,köpeğin ismini değil, iğrenir gibi çöpten bahseder gibi) birakmak istemiyorsun dedi evet dedim. Köpeği nereden aldıysan oraya geri ver diyor.( Köpeğimi 5 yıldır ailemden gizli besledim bir şekilde memur olunca yeni sahiplendim sanıyorlar) ve samimi söylüyorum o köpek benim bu hayattaki her şeyim. ailem,dostum,sırdaşım. Benim korkum yaşadığım şehre çıkıp gelmeleri ve beni rezil etmeleri. Lütfen bana bir yol gösterin, iyi olsunlar mutlu olsunlar ama benden uzakta beni sevmesinler istiyorum. Çünkü sevgileri bana sadece dert oldu bu zamana kadar. Bu kk üyelerinin tanıdığının binde biri bile tanımıyorlardır beni. Neyi severim,neyden korkarım,hatta hangi yemekleri,hangi tatlıyı severim onu bile bilmezler. En ufak bir derdimi bile anlatmam,mutluluğumu paylaşmam Yıllarca sadece para vererek fiziksel temas göstererek iyi anne baba olduklarını düşündüler. Ve işin kötüsü bu yaşıma geldim kendi duzenimi kurdum ama hala küçük bir çocuk gibi telefonda dahi olsa annemden babamdan bana bagrilmasından dayak yemekten çok korkuyorum.
Evet. Daha çok dikkat ediyorum artık herkesle selam selam ama samimiyete girmiyorum bunaldım da zaten. Toksik aile toksik arkadaşlıklar toksik ilişkiler. Eve gitmemek için her yolu aradım ama hiçbir şey bulamadım maalesef ne acabilecegim bir kurs ne de çalışabileceğim bir kurum...gitmemen için bahanen olsun diye yazıyor geçinemediğin için değil ki.zaten tek kişisin rahatça geçinirsin öğretmen maaşıyla.ama o şehirde lütfen düzgün arkadaşlar edin kız olsun erkek olsun.saçma sapan insanlara bulaşma.dik bir duruşun olsun.ve fazlaca da samimi olmuşsun geçen ki konunda anladım.bunu asla yapma.mesafeli ol herkese.1 2 arkadaş edinsen yeter sana
1 hafta anca gidersin çok pahalı artık turlar bile.ailen senin bir birey olduğunubaşka karakterde başka inançta başka dünya dünya görüşünde de olsan seni sevmeleri gerektiğini anlamıyor.tek sorun bu.seni seviyorlardır mutlaka ama yöntemleri yanlışYazın kredi çekip yurt dışına gitmeyi bile düşünüyorum. Sırf bana ulasamasinlar diye.
Keşke bir kere vursa da bütün bağlarımı koparsam. Abim sürekli onlar yaşlı, zaten görebileceğin zaman kısıtlı,gönüllerini yap vs. Diyor. Onun için söylemesi kolay tabi evde paşa gibi bakılıyor. Yurt dışına çıktı,iş kurdu batırdı,kaç kere üniversite değiştirdi babam her anında destekcisiydi. Olması gereken de bu zaten orası ayrı konu. Ama düşünüyorum ben kpssyi ilk yilimda kazanamadım diye beni çok baskılamıslardı, bir yere girip çalışmama bike izin vermemislerdi.Valla ben anlaşabildiğimi sandığım halde sıkıntı yaşıyorum çığlık atmak girmek istiyorum ama aile işte seni öyle zorluyor ki atsan atılmaz satsan satılmaz dedikleri çok doğru. Hem seviyorsun hem istemiyorsun hem de vicdan azabı çektiriyorlar üçü bir arada... Ama bu kadar zararı olan yani mutsuz eden aileyle mesafe koymak şart. Ben telefonu açmazdım çoğu zaman dayak yediğim dönemler oldu evet ama onu da yapamaz şimdi katiyen izin vermem yani çünkü yaparsa benimle hiç konuşamayacağını bilir annem. Normal bir ailemiz olsa yeter ki oysa ki
Daha iki ay var tatile aradım bulamadım diyorsan ne diyim? Çok da kötü değil demek ki aile evi, git dinlen iki ay boşver.Evet. Daha çok dikkat ediyorum artık herkesle selam selam ama samimiyete girmiyorum bunaldım da zaten. Toksik aile toksik arkadaşlıklar toksik ilişkiler. Eve gitmemek için her yolu aradım ama hiçbir şey bulamadım maalesef ne acabilecegim bir kurs ne de çalışabileceğim bir kurum...
Gölge öğretmenlik yapıyorum deyip gitmeyeceğim son ihtimalle. Emin olun ben iki senedir araştırıyorum. Sırf yaz tatili şu bu tatili yok eve gitmem diye özel okulda yazın tatil yapıp maaş almak yerine,özel eğitimde yaz kış çalıştım.Daha iki ay var tatile aradım bulamadım diyorsan ne diyim? Çok da kötü değil demek ki aile evi, git dinlen iki ay boşver.
Benim zaten hickimseye ihtiyacım yok, çok güzel bir hayatım da var bazen iniş cikislar oluyor ama bunada şükür. Bir suru hobim var yeterki ailem beni rahat bıraksın. O kadar mutsuzum ki insanlar tatil geliyor diye heyecanlanıyor bense kara kara düşünüyorum ne yapacağım nasıl olacak diyeyaz tatilinde hobilerine yönel.mesela bugüne dek okuyamadığın kitapları oku izleyemediğin filmleri izle.tüm gün yatak da keyif yap haftada bir gün.ev dekarosyunuyla ilgili kursa da gidebilirsin belediyelerin yazın da varsa.evini güzelleştir köpeğinle gez.saç bakımı cilt bakımı yap spor yap karın kası yap hatta.yani kendine değer ver bu tatil sürecinde .yalnızlık da aslında o kadar güzeldir ki bazen.gitmek istediğin bir iki şehre git gez.
İşte evlat kız erkek ayrımı yapılan aile de sıkıntı her zaman yaşanıyor ve değişmiyorlar değişmezler :/ O yüzden aslında onlardan uzaklaşarak en iyisini yapmışsınız benim tavsiyem iletişimi de azaltmanız psikolojiniz için :)Keşke bir kere vursa da bütün bağlarımı koparsam. Abim sürekli onlar yaşlı, zaten görebileceğin zaman kısıtlı,gönüllerini yap vs. Diyor. Onun için söylemesi kolay tabi evde paşa gibi bakılıyor. Yurt dışına çıktı,iş kurdu batırdı,kaç kere üniversite değiştirdi babam her anında destekcisiydi. Olması gereken de bu zaten orası ayrı konu. Ama düşünüyorum ben kpssyi ilk yilimda kazanamadım diye beni çok baskılamıslardı, bir yere girip çalışmama bike izin vermemislerdi.
İstediğin şeylerden ve istemediğin şwylerden eminsen, güçlü ol ve dik dur. Korkularından sebep veya başka sebepler istemediğin şeylere evet dersen yıllar sonra ciddi pişmanlık yaşarsın. Kararlarınon arkasında dur. Yanlış karar da almış olabilirisn hayat bu yaşayarak tecrübe kazanıyoruz Korkmadan yürü hiiiç birşey olmaz he olsa nolur. Herkes kendi tercihini yaşar. (not: eski, konuları bilmiyorum) güzel ve özgür bir hayat diliyoeumArtık herkes konularimi ezberledi. Ailemle yasadiklarimi herkes biliyor. Kusura bakmayın başkalarına anlatamadikca buraya yazıyorum ama burada benimle benzer şeyleri yaşayan kadinlarin bana cesaret vermesi umut oluyor.
Az önce bizimkilerle konuştuk. 1 Temmuzdan 31 Ağustos a kadar bizim yanimizdasın gidersen sadece abinin yanına gider gelirsin diyorlar. Hayır dedim diye gerizekalı, salak oldum,yazın burada ne yapacakmisim, gelmezsen seninle belayı bulurum bile dedi babam. Siz buraya gelin maksat beraber olmaksa orada napicam ,burada düzenim var, öğretmen dışında memur arkadaşlarımda var diyorum sen kendini İstanbul da mı büyüdün zannediyorsun, önceden ne yapıyorsan gene aynısını yaparsın diyorlar. (küçük bir ilçede büyüdüm.) Annem seni oraya bağlayan ne var doğru söyle diyor hayatimda bir erkek falan olduğunu düşünüyorlar.( hoş gerçekten evlenme yolunda bir erkek olsa beni rahat bırakırlar.) Köpeği mi(dikkatinizi çekerim köpeğini değil,köpeğin ismini değil, iğrenir gibi çöpten bahseder gibi) birakmak istemiyorsun dedi evet dedim. Köpeği nereden aldıysan oraya geri ver diyor.( Köpeğimi 5 yıldır ailemden gizli besledim bir şekilde memur olunca yeni sahiplendim sanıyorlar) ve samimi söylüyorum o köpek benim bu hayattaki her şeyim. ailem,dostum,sırdaşım. Benim korkum yaşadığım şehre çıkıp gelmeleri ve beni rezil etmeleri. Lütfen bana bir yol gösterin, iyi olsunlar mutlu olsunlar ama benden uzakta beni sevmesinler istiyorum. Çünkü sevgileri bana sadece dert oldu bu zamana kadar. Bu kk üyelerinin tanıdığının binde biri bile tanımıyorlardır beni. Neyi severim,neyden korkarım,hatta hangi yemekleri,hangi tatlıyı severim onu bile bilmezler. En ufak bir derdimi bile anlatmam,mutluluğumu paylaşmam Yıllarca sadece para vererek fiziksel temas göstererek iyi anne baba olduklarını düşündüler. Ve işin kötüsü bu yaşıma geldim kendi duzenimi kurdum ama hala küçük bir çocuk gibi telefonda dahi olsa annemden babamdan bana bagrilmasından dayak yemekten çok korkuyorum.
Cidden anne babaya saygiyi çok önemsiyorum.Artık herkes konularimi ezberledi. Ailemle yasadiklarimi herkes biliyor. Kusura bakmayın başkalarına anlatamadikca buraya yazıyorum ama burada benimle benzer şeyleri yaşayan kadinlarin bana cesaret vermesi umut oluyor.
Az önce bizimkilerle konuştuk. 1 Temmuzdan 31 Ağustos a kadar bizim yanimizdasın gidersen sadece abinin yanına gider gelirsin diyorlar. Hayır dedim diye gerizekalı, salak oldum,yazın burada ne yapacakmisim, gelmezsen seninle belayı bulurum bile dedi babam. Siz buraya gelin maksat beraber olmaksa orada napicam ,burada düzenim var, öğretmen dışında memur arkadaşlarımda var diyorum sen kendini İstanbul da mı büyüdün zannediyorsun, önceden ne yapıyorsan gene aynısını yaparsın diyorlar. (küçük bir ilçede büyüdüm.) Annem seni oraya bağlayan ne var doğru söyle diyor hayatimda bir erkek falan olduğunu düşünüyorlar.( hoş gerçekten evlenme yolunda bir erkek olsa beni rahat bırakırlar.) Köpeği mi(dikkatinizi çekerim köpeğini değil,köpeğin ismini değil, iğrenir gibi çöpten bahseder gibi) birakmak istemiyorsun dedi evet dedim. Köpeği nereden aldıysan oraya geri ver diyor.( Köpeğimi 5 yıldır ailemden gizli besledim bir şekilde memur olunca yeni sahiplendim sanıyorlar) ve samimi söylüyorum o köpek benim bu hayattaki her şeyim. ailem,dostum,sırdaşım. Benim korkum yaşadığım şehre çıkıp gelmeleri ve beni rezil etmeleri. Lütfen bana bir yol gösterin, iyi olsunlar mutlu olsunlar ama benden uzakta beni sevmesinler istiyorum. Çünkü sevgileri bana sadece dert oldu bu zamana kadar. Bu kk üyelerinin tanıdığının binde biri bile tanımıyorlardır beni. Neyi severim,neyden korkarım,hatta hangi yemekleri,hangi tatlıyı severim onu bile bilmezler. En ufak bir derdimi bile anlatmam,mutluluğumu paylaşmam Yıllarca sadece para vererek fiziksel temas göstererek iyi anne baba olduklarını düşündüler. Ve işin kötüsü bu yaşıma geldim kendi duzenimi kurdum ama hala küçük bir çocuk gibi telefonda dahi olsa annemden babamdan bana bagrilmasından dayak yemekten çok korkuyorum.
E gitme okumus etmis,memur olmus,hayatını kurmussun ablacım.Artık herkes konularimi ezberledi. Ailemle yasadiklarimi herkes biliyor. Kusura bakmayın başkalarına anlatamadikca buraya yazıyorum ama burada benimle benzer şeyleri yaşayan kadinlarin bana cesaret vermesi umut oluyor.
Az önce bizimkilerle konuştuk. 1 Temmuzdan 31 Ağustos a kadar bizim yanimizdasın gidersen sadece abinin yanına gider gelirsin diyorlar. Hayır dedim diye gerizekalı, salak oldum,yazın burada ne yapacakmisim, gelmezsen seninle belayı bulurum bile dedi babam. Siz buraya gelin maksat beraber olmaksa orada napicam ,burada düzenim var, öğretmen dışında memur arkadaşlarımda var diyorum sen kendini İstanbul da mı büyüdün zannediyorsun, önceden ne yapıyorsan gene aynısını yaparsın diyorlar. (küçük bir ilçede büyüdüm.) Annem seni oraya bağlayan ne var doğru söyle diyor hayatimda bir erkek falan olduğunu düşünüyorlar.( hoş gerçekten evlenme yolunda bir erkek olsa beni rahat bırakırlar.) Köpeği mi(dikkatinizi çekerim köpeğini değil,köpeğin ismini değil, iğrenir gibi çöpten bahseder gibi) birakmak istemiyorsun dedi evet dedim. Köpeği nereden aldıysan oraya geri ver diyor.( Köpeğimi 5 yıldır ailemden gizli besledim bir şekilde memur olunca yeni sahiplendim sanıyorlar) ve samimi söylüyorum o köpek benim bu hayattaki her şeyim. ailem,dostum,sırdaşım. Benim korkum yaşadığım şehre çıkıp gelmeleri ve beni rezil etmeleri. Lütfen bana bir yol gösterin, iyi olsunlar mutlu olsunlar ama benden uzakta beni sevmesinler istiyorum. Çünkü sevgileri bana sadece dert oldu bu zamana kadar. Bu kk üyelerinin tanıdığının binde biri bile tanımıyorlardır beni. Neyi severim,neyden korkarım,hatta hangi yemekleri,hangi tatlıyı severim onu bile bilmezler. En ufak bir derdimi bile anlatmam,mutluluğumu paylaşmam Yıllarca sadece para vererek fiziksel temas göstererek iyi anne baba olduklarını düşündüler. Ve işin kötüsü bu yaşıma geldim kendi duzenimi kurdum ama hala küçük bir çocuk gibi telefonda dahi olsa annemden babamdan bana bagrilmasından dayak yemekten çok korkuyorum.
Doğruyu söylemek zorunda mısın, ispat mı isteyecekler. Bak farkında değilsin ama aslında gerçekten kurtulmak istemiyorsun. Gerçekten kurtulmak isteyen gerekirse yalan söyler, gerekirse rest çeker gitmez. Ayrıca milli eğitimde her gün bir şeyler değişiyor nereden bilecekler hangi uygulama nasıl değişti. Özel eğitim farkındalık semineri alıyorum de, bütün illerde sık sık açılıyor bu seminer.Eve gitmemek için her yolu aradım ama hiçbir şey bulamadım maalesef ne acabilecegim bir kurs ne de çalışabileceğim bir kurum...