Kayınvalidem 2 haftadır bende kalıyor ama teröre maruz kalıyorum. Sürekli laf sokma derdinde. Çocuğu olmayan bir kadının bahsi geçer, yaşlı olduğu için olmuyor der bana laf çarpar . Halbuki bizde sorun ezelden beri erkek infertilitesi.
Filmde bizim suratsız gelin iskillenmesin diye bir cümle geçti; suratsız gelin zordur ah ah dedi
Eve komşular gelir, oğlum istediğim kızı almadı diye dert yanar.
Yemek yaparım ben o yemeği yiyemiyorum der sonra gelin bana yemeği vermedi kendi yedi der.
Eşim biraz yardım etse huzursuz olur. Eşimle tartistigima şahit oldu begenmiyorsan ayrıl kimse seni zorla tutmuyor dedi.
Tüm bunlara rağmen yemeğini çayını önüne koyarim. Hastalandığında çorbasını cayini eksik etmedim.
Ne kadar iyi niyetle yaklasirsam yaklasayim sadece terbiyesizlik gördüm.
Artık iyice soğudum. Ne muhatap olmak ne ilgilenmek istiyorum . Hatta isten geç gelip yemek de yapmak istemiyorum.
Ne yapmam lazım bilmiyorum
