GERÇEK DOST

bende anksiyete ve panik atak durumum var.. arada çarpintilarim oluyor piskoloja gitsem bana direk ilaç yazip gönderiyor benim istegim ilaç almak degil derdimi anlatmak içimi dökmek rahatlamak istiyorum.
Hah mesela bu bir sebebi.
Ben sürekli mutsuzluk saçabn, negatif, hep dert anlatan insanlarla arkadaşlık kurmam.
Hayat herkese yeterince zorken kimsenin çöp tenekesi olamam.
Arada zor durumu olur oturur konuşuruz. Dinleriz. Ama her görüşmede her telefonda panik atağım var bilmem ne diye bana dert yükü atıyorsa kaçarım.
 
Şu an en samimi olduğum hissettiğim arkadaşımla 37 yaşında samimi oldum. Ortak arkadaşımız vardı hep denk gelirdik ama iki üç senedir samimiyiz. Acil işin çıkınca oğlumu servisten alıp yedirip ödevini yaptırmışlığı oldu. Ben de aynı şekilde kocasıyla yıldönümünü kutlasın diye oğlunu misafir etmiş gece uyutmuş falan insansım.
Karşılıklı iyi niyetle yaştan bağımsız her zaman arkadaşlık kurulur bence.
Ben mesela kolay kolay insan silmem. Gayet tolerans gösteririm, kusurlarını da idare ederim. Bu nedenle de geniş bir çevrem olur her zaman.
 
bende anksiyete ve panik atak durumum var.. arada çarpintilarim oluyor piskoloja gitsem bana direk ilaç yazip gönderiyor benim istegim ilaç almak degil derdimi anlatmak içimi dökmek rahatlamak istiyorum.
Hangi psikologmuş o, nasıl ilaç yazabilir ki?
 
Neden sahiden niye böyle yapıyor tüm insanlar size
 
Gerçek arkadaş çok zor hele ki kadın ortamında masadan kalkanın lafı edilir sabah can dostum denir. Kadın olarak erkekler daha iyi dostmuş gibi geliyor en azından dümdüz adamlar aklındaki ağzında dedikodu yok tertemiz
 
Arkadaşlarım var ama gerçek dost dediğim kişi asla yok. Zamanında yediğim içtiğim ayrı gitmeyen dostum dediğim kişi hiç oluru olmayan şey için dostluğumuzu bitirdi anladım ki böyle iyi gün dostu daha iyi. Kimseye derdimi anlatmam en iyi dostum kendimim. Sende öyle yap
 
dostluk emek ister. yeri gelir stresini dinlersin yeri gelir gözyaşını silersin yeri gelir 36 kere anlattigi tırt ask hikayesini dinlersin, yeri gelir tüm rahatini bozacak birsey ister tamam dersin, yeri gelir zor durumdadir "ne isin var gitme" diyen ev halkiyla kavga edip yanina gidersin.
emek olmayınca dostluk da surmez
bence mesele bu kadarcik.
şükür cok fazla sevdigim arkadasim var, ihtiyac duyduğumda yanibasimda bulabiliyorum. ama hicbiri tesaduf degil. hepsine cok emek verdim, elimden gelen birsey varsa hayatin alma verme dengesini de cok bozmadan kostum yaptim.
misal çocukluktan kalma bir arkadasimin cok baskici bir ailesi var. sirf o uzak mesafe iliskisiyle daha rahat görüşsün, ailesi tüm gün salsin kizi diye pazar pazar sabhin köründe kapisindan alirdim "adaya gidiyoruz" diye, arka sokaktan evime doner uyurdum hic etik bulamadığım bir davranis, basina birsey gelse benim de sorunum olur. ama iste dost zor durumdayken beni de zor duruma sokabilir yeri gelir :) ya da sevdigim bir arkadasim var tiyatrolarda buluşuyoruz. bir belediye bilet veriyormus tiyatro günü icin ve normalde asiri pahali olan ama harika oldugunu bildiğimiz bir oyuna. o belediye bana yakin ama cok ters, 3 vasitayla gidebilirim anca. normalde kendim icin olsa izlemem olur biter, ama bana rica eden arkadasim olunca erkenden kalkip yuruye yuruye gidip bir de sira bekleyip almistim:)
gibi gibi... yeri gelir ameleligimi de yaparim. ama yeri gelir yanimda da bulurum.
biraz boyle olusur arkadaslik iliskileri.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…