Babasızlık çok zormuş çok zorrrrrr. Birde böyle acı şekilde babacığıma hasret gittim.Şuan bile bunları size yazarken gözyaşlarımla samimiyetimle içimden kopan cümlelerle yazıyorum ve babama çok ihtiyacım olduğunu yılllar geçtikçe daha iyi anlıyorum
(Bu olaylardan dolayı halamlara hesap sordum mezarını görmeye gittiğimde.Bana bazı açıklamalar yapsada bu gerçeği degiştirmezdi. Ölüm bu neye benzerki ölüm biranlık kavgayamı, öfkeyemi??Hiçbirşeye benzemez.Abim çalışmıyordu annemin aylığıyla geçiniyorduk ve banada babamdan aylık kalmıştı onuda onlara veriyordum.Evin masrafları için.Abim askerligini tecil ettirmişti, askerlini yapmamıştı henüz.Ev içersindeki huzursuzluğumuz büyüyordu.Bahane bularak kavga çıkartıyordu.Ben nzeaman evde olsam beni aglatıyor teyzemlere kovuyordu neydi bu nefret bu öfkenin sebebi neydi babammıydı? Benim babama olan düşkünlüğümmüydü?Bazen sinirlenip babamın arkasından küfür ederdi ve buyüzden onunla birbirimize girerdik.Ben geceleri yattığımda hep ağlardım yatağımda baba keşke benide götürseydin diye.Allaha isyan ederdim o cahilliğimle.Kim ister evde huzursuz olmayı?Hayatımda sevgiler aşklar oldu tabiki.Lisede okuldan kimseyle değilde dışarıdan biriyle tanışmıştım.Belkide evde görmediğim o sevgisizliği ve babasızlığın getirdiği o acıyla karşı taraftan bekledim o sevgiyi ,sevilmeyi merhamet duygusunu.17 yaşımda ilk çıktığım kişi bir askerdi. Dışarıda beni görmüş beğenmiş çarşıda peşime düşmüştü telefonunu verdi bana bende aradım ilk aşkım oydu sözde ozamanlar:) Ama aramızda en ufak bir yakınlaşma dahi olmadı. Bizimkisi masum bir aşktı yada sadece bana göre öyleydi.Ben hep olgun düşündüm gezeyim tozayım flört edeyim olmadı hiç hayatımda hep ciddi düşündüm.Evlenmek istediğini söylediği halde teskereyi alınca memleketine gitti.Ben ilk aşk acısını burda yaşamıştım ve unutamamıştım onu.Beni aramadı çünkü oysaki gelecekten evlilikten sürekli bahsederdi.Ama yalan olduğunu anladım ve yıllar sonra bu kişi beni faceden bulmuş evli ve oğlu var ve pişman olduğunu söylemişti bana o orda kaldı benim için kesinlikle sadece masumca bir çocukça aşktı benim için.Üniversteyi kazanmıştım 2 yıllık gelmişti. Annemler çok uzak diye yollamadılar beni.Evde kavgada ayırımcılık huzursuzluktan başka bişey yoktu babam aklıma geliyor ağlıyordum sürekli. Bazen teyzemlerde kalmaya başladım orda aile huzuru vardı kafam rahattı kimse beni incitmiyor kırmıyordu.Abimle bir kavga olduğunda annem teyzemlere inip suç sudenazda abisine karşı çok saygısız diyordu. Teyzemlerde bazen bana kızıyordu.Bende iyice bunalmaya başlamıştım. Benmiydim hep suçlu kötü olan? Oysaki bebekliğimden beri evdeki huzursuzluk benim hayatımı alt üst etmişti de kimse bunun farkında değildi Psikiyatriye bazen eniştem götürdü beni ilkokuldayken .Doktorun karşısına çıkmaya çekiniyorlardı sanki ama doktor ailemi çağırdı yanına.Abim evde beni istemiyordu anneme sürekli bu kız evden gitsin istemiyorum bu evde bunu diyordu annemde ikimizin arasında kalsada oğlu ağır basıyordu.Yıllar sonra üniverste kazanmıştı abim nihayet 2 yıllık geldi. Başka şehirde gitti ve halamada; Eşinin vasiyetiydi beni okutacaktı dedi abim. Halamda onun üzerine abim okuyor diye bağkur aylığını abime yolladı her ay.Babama okadar saygısızlığına rağmen.Abim belli müddet sonra okulda yapamadı eve geri geldi. Yapamıyormuş saçma sapan bahanelerle okulu bıraktı.Ev rahatına geldi çünkü.Ama halama okulu bıraktığını söylemedi.Beni ve annemi tehdit etti sakın okulu bırakacağımı söylemeyin para yollasın dedi.O sıralar halamla görüşüyorduk biz annemlede konuşuyordu halam bu okul davası için.Abimin yalanı çıktı ve halam annem ve bana abimin yüzünden küstü.Abim deliye döndü kim söyler kim der diye benim üzerime yürüdü sen halanla konuşmasaydın bunlar olmucaktı vs diye.Abim annemin tarafıylada sorunluydu. Herkezle kavga ediyor hakaretler vs kimseyle geçinemiyordu teyzemin çocuklarının hepsi evliydi. Teyzemle eniştem evdeydi bende onlarda kalıyordum evde kavga olduğu zaman.Askerliğe gitti ve bende evlenicem bu askerdeyken dedim.Çünkü benim evliliğime mani olacağından huzursuzluk vermesinden korkuyordum. Bu yokken evde en güzel günlerimi geçiriyordum annemlede iyiydik.Dağıtıma geldğinde zor gitmişti evden.Ben işe girmiştim evde sıkılıyordum. İşte çalışırken biriyle tanıştım bu kişi bizim oralardan değildi kader kısmet çok şaşırmıştım bu şahısta bizim orda askermiş ben çok korkmuştum askerliği bitince aramazsa diye.Bu baya bi peşimden koştu ve ben bununla çıkmaya başladım herzaman buluştuğumuz bir cafe vardı babamdan sonra ilk defa bukadar tutkuyla bağlanmıştım birine. Herşey çok güzeldi Bana çok değer veriyor aşırı kıskanıyordu beni. Annemle tanışmak istedi tanıştırdım. Ama bir sorun vardı bana göre sorun değildi. Aileme göre sorun olabilirdi. Bu kişi doğuluydu ve ben hiçbirşeyine kafam takılmamıştı onu seviyordum.Abisi şehirler arası otobüs kaptanıydı.Beni abisiyle tanıştırdı bunlar doğuda oturmuyordu batıda otuyorlardı.Ameliyat olmuştu dizinden askeri hastenede kaldı. Annemle ziyaretine gittim.Annem abime daha düşkün olmasına rağmen ben annemle arkadaş gibiydim saklamadım bu kişiyi ve hiçbirşeyimi.Ve askerliği bitmişti gidecekti oda
Ayrılık vakti gelmişti çok zordu benim için gitmesini hiç istemiyordum ve gitti...Ailesini istetmeye yollucaktı benden bahsetmiş annesine telefonda konuşturdu gittikten sonra.Ben çok bağlanmıştım buna.Hep aklım ordaydı.Belli bir müddet sonra aramaz oldu ben ağlıyordum annemde durumumu görüp üzülüyordu onu kaybetmek istemiyordum belkide hayatımdaki o sevgi boşluğunu bu kişi doldurmuştu
Ulaşmaya çalıştım ve ulaştım.Kendide aradı beni.Meğersem annesi ben onlardan olmadığım için beni istemiyormuş kaçırıcam istemezseniz demiş buda annesine.Sonra neolduysa annesiyle teyzesi bize geldiler tanışmaya.Annesi çarşaflı benim ailemde tersi açıktı ama annem çok açık giyinmezdi başı kapalı.Budurum bizimkilerin garibine gitmişti her iki tarafta bizi düşünmüyor gelenek göreneklerin peşindelerdi.Kaderimde olacağı varmış ben bununla nişanlandım çok mutluydum oakşam, benden mutlsu yoktu. Ama ailesinide gördükçe içimde endişeler vardı yani onların hayatıyla bizimki farklıydı ama ben bu vefasız insanı herşeye rağmen sevmiştim gönüldü sonuçta.Birgün sonra imam nikahı kıydırdı babası. Nişan oldular öyle yanyana durmaları günah olur diye ve annesi nişana gelememişti rahatsızdı babası akrabaları geldiler.Abim askerden izine gelmişti ve o akşam nişanlımı balkona çekip geçmişten konuşmuş ,işte babam içki içerdi vs diye ben yerin dibine girmiştim neyapmaya çalışıyordu.Abime işin gerçegi beni istemeye gelecekler demedik o izne geldigi zaman tesadüfen öğrendi çünkü abiliğini göremedim huzurumu kaçırmasından korktum ve oda tahmin ettiğm gibi işte ben sudenazla geçinemiyorum ikimizde sinirliyiz gibi laflar etmiş nişanlıma.Bu arada nişan olmadan önce nişanlımın kaldığı şehirde benim akrabalarım vardı baba tarafından aynı zamanda asıl memleketimizdi tesadüf işte.Telefonla irtibatım kesilince hem onu bulup konuşmak için akrabamda kalıcam bahanesiyle annemi zor ikna ederek yaz tatilinde x şehire gittim.Okadar mücadele ediyordum sevgim için.Oda beni sevdiğini söylüyor ama gelenekleri yüzünden ailesine çok karşı çıkamıyordu ama kaderde varmış oldu herşey.Nişanlılık günlerimizde çok sık görüşemiyorduk farklı şehirde olduğumuz için. Bazen gelirdi abisinin otobüsüyle ogün benim için bayram olurdu gezerdik vs.Abim askerde olduğu için evde daha huzurluyduk.Nişanlıyken bizi doğuya memleketlerine davet ettiler otobüsleriyle gittik.Ordada kıskanç annesi huzursuzluk çıkardı tartışma oldu ve ben o sinirle herkezin içinde yüzüğü çıkartıp attım nişanlımın çok zoruna gitmişti ama banada denilen laf çok zorumuza gitmiştik valizimi toplayıp hemen dönmek istedik ama gönlümüzü alıp bırakmadılar bizi.Düğünümüz olucaktı ve teyze kızım bazı akrabalarım çeyizimde gelmediler istemedikleri için. Annem bu konuda hakkını yiyeyem benim hakkım olan eşyamı fazlasıyla yaptı ve oda arada kalmıştı. Düğün zamanı geliyordu annemle gittik gelinliğim için.Telaş içindeydik.Bizim orda önce düğün olucaktı sonra gelin gideceğim yerde olucaktı.Düğünümüz oldu en sonunda. O gece herşey bambaşkaydı gelinliğin içinde prensesler gibi olmuştum ama çoğu kimse beni bunlara layık bulmuyodu. Bende kulaklarımı tıkadım herşeye ve bu kişiyle mutlu olmak istiyordum.Babamında olmasını çok istiyordum beni gelinlikle görmesini
(Teyzemde hastalık geçirmişti ben okula giderken felç olmuştu, canım teyzem o haliyle beni görmek için geldi salona.Liseden arkadaşlarım dostlarım geldiler ve ailemle vedalaşma anı gelmişti. O akşam abim düğünde içmiş sonradan farkettim.Evde üzerimi giyindim.Ve gelinliğimi hazırladılar,diğer yerdede dügün olucağı için. Bizden birkaç akraba geldiler.Hem mutluydum hem hüzünlü otobüs kalktığı an şöyle bir geçirdğim yıllar gözümün önünden film şeridi gibi geçiyordu.Artık bambaşka bir hayatım yanımda eşim dediğim kişi olucaktı.Nikahım gideceğim yerde düğünle beraber olucaktı ama önceki yengelerinede hemen resmi nikah olmamış 1 2 ay sonra yapmışlar evlendikten sonra olmuş. Ben çok şaşırmıştım ve düğünde olucak sanmıştım ailemde böyle biliyordu.Nikah hazırlığı herşey yapılmıştı ama düğünde nikah olmadı
Akrabalar nikah yaptıklarını sanıyorlardı düğünden önce onlara bişey diyemedim.Ve eşim denen kişiye inandım.Düğünden sonra gittik nikah işlemi için bizde böyle saçmalıklar yoktu ama susuyordum bir tantana çıkmasın yine diye.Annesi babası memleketlerindelerdi.Bunların evi iki katlı üst katta eltim alt katta diger abisinin eviydi fakat onlar memlekette oldugu için evi bize verdiler geçici olarak, kirada olmayalım diye.Biz alt katta oturuyorduk mutluydum ilk günlerde 20 yaşına yeni girmiştim evliydim artık.Eşim geleneklerine bağlıydı büyüklerine karşı gelemiyordu özellikle babasından çok çekiniyordu.Ozamanlar ben açıktım bana kapanacaksın dediler ve başımı zorla kapadım çünkü hazır değildim daha.Onlar gidince açıyordum başımı alışkın değildim.Ailece işleri ortaktı evin geçimi ortaktı.Annesinden telefon gelir bana eltinle beraber ol heran beraber olmamızı isterlerdi.iyide ben yeni gelindim eşimle özel hayatımız kendimize göre yaşantımız olmuyacakmıydı.Ailesi yüzünden kavga etmeye başladık ve evlilğimin 3.günü dayak yemiştim .Bu onda alışkanlık haline gelmiş sinirlendiği zaman beni dövüyordu babamın tek fiske bile vuramadıgı kızı ben şimdi hep dayak yiyordum.Sonrada gönlümü alsada nafile. Annesi uzaktada olsa huzurumuzu bozmaya yetiyordu.Dolduyorlardı kafasını. Ben anormal bişeylerin olduguna inanıyordum evde muska vs gibi çünkü çok değişmişti çok sinirliydi.Eltim denecek kadın beni kıskanıyorlardı.Biz kavga ettikçe ekmeklerine yağ sürüyorduk bumuydu beklediğim evlilik sıcak bir yuva eşimin sevgisi merhameti? Benim geçmişimi bildiği halde kıyıyordu işte bana. Beni hak etmediğine inanmaya başlamıştım artık.Bütün hayallerim yıkılmıştı. Evde abiden şimdide kocadan çekiyordum annemlere bişey diyemiyordum üzülmesin hasta olmasın diye söylemiyordum gurbetteydim çünkü
2 ay sonra ailesi geldi memleketten. Neymiş birazda bende kalıcakmış daha 2 ay olmuş evleneli.Üst katta kaldılar ve kaldıktan birkaç gün sonra hayatımı zehir ettiler.Yılbaşıydı hiç unutmuyorum eşim denen şahısla yatıyoruz kapıyı açtı ve kalk çabuk diye içeriye girdi annesi, üzerime yürüdü benim. Ben neolduğumu anlamamıştım, eşimde şaşırdı neoluyor diye.Yukardakiler sabaha kadar bunun kafasını doldurmuş bana karşı, O yemekler hazırladığım evimde misafir ettiğim bekar kaynım bile evine hiç bizi sokmadı evine almadı beni diye ne iftiralar atmışlar bana.Oğluna döndü ailesini arıyorsun alıp kızlarını gitsinler dedi.Ben nedemek oluyor bunlar ben namusumu yoldamı buldum dememle üzerime saldırdı kadın. Oğlunu yönlendirdi ve oğluda sen niye karşılık geliyorsun diye beni yerlerde tekmeleyerek sürükledi ben hayatımda böyle dayak yememiştim annesi yapma diye ayıracağına vur oğlum gebert diyor benim saçımı çekip yoluyordu.Ben bayılma noktasına geldim yüzümü hissetmiyordum bütün heryerim ağrıyordu.Kalktım yerden zorla oturdum biyere. Annesi defolup gitti annemleri aramış merhametsiz aşağılık kadın.Teyzemin kızıda duymuş ağlayarak annemleri aramış, koş kızını kurtar al gel diye annemlerde yola koyulmuş abimle.Teyzemin oğlunada haber etmişler.Benim orda çok sevdiğim bir ablam vardı dertleştigim sorunlarımı anlattığım onlara kaçtım ben kapılarını nasıl çalıyorum ama bunlar görmeden evden çıktım. Aynı mahalledeydik beni görünce şok oldular doktor çagırdılar.Yüzüm gözüm mosmordu, sürekli aglıyordum doktor geldi sakinleştirici ilaç vs derken ben biraz kendime geldim ama şoktaydım hala.Abla bana sen sakın hamile olmayasın dedi.Midem bulanıyordu çünkü.Allahtan degilmişim sinirselmiş o.Bunlar geldi kapıya bişey yaparsanız bana bunlar biliyor herşeyi jandarmaya haber vericekler dedim ve sabaha kadar annemlerin gelmesini bekledim .Kapıya çıktım o halde görünce annem beni ağlamaya başladı. Bu ne hal diye
Abimde çok bişey demedi .Oturdular bunlarla kavga tartışma bana iftiralar ben hakkımı savunuyordum artık gözüm bişeyi görmüyordu.Bu eşim denecek hain ortalıkta yoktu evden gitmişti. Arıyolardı ulaşamıyorlardı ailemin karşısına çıkacak yüzü yoktu.Ve bi tartışma sırasında abim ben bu kızkardeşimi sevmiyorum annemin hatrı için geldim demezmi?Benim düşmalrımın hayatımı zindan eden insanların yanında nasıl böyle saçmalıyordu?Nikah olmamıştı annesi nikah olmadan ayıralım demiş hakkımı asla helal etmiyorum onlara.Teyze oğlumda geldi kamyon bulup eşyalar taşındı.Kendi evimden yaptığım yemekleri annesi yukarıya çıkartmış bizi aç bıraktılar evde.Allah en büyük cezayı vercektir onlara.Eşyalarım toplanırken babası aşağıya indi bekledi sanki oğlunun eşyasını çalıcam ben ben kendi eşyalarımı toparladım çoğu eşyada benimdi zaten.Aşagılık annesi yukardan hiç inmedi. Biz giderken eşyalar toplanırken boynumdaki kolyeyi, seti, takıları elimden aldı vermessen makinanı çeyizini vermem dedi. Annemde alsın başına çalsın diyerek verdik aptal gibi.Ve o sırada babam için içkicinin kızı dedi bana benim kafam attı dövecektim onu orda ayırdılar bizi kimse babama laf söyleyemezdi.Bana 10 tanede çocugun olsa ayırırım seni dedi beni çekemedi istemedi hiçbir zaman ve ayırmayıda başardı oğlunun kılıbıklığı sayesinde örflerine saygısının sayesinde.Memlekete döndük abim başımda vır vır etmaya başlamıştı daha yoldayken işte ben kamyonun arkasında geldim mecburmuyum kaç saatlik yol çektim , sen seçtin sen buldun vs diye o bozuk psikolojimi dahada bozdu. Ben artık yukarda değil teyzmelerde kalıyordum ve 1.5 ay dışarıya çıkmadım evdende çıkmadım biyere herkez beni evli biliyordu çok mutsuzdum sanki dünya yıkılmış altında kalmıştım.Üzerinden yıllar geçti ama evdeki o abimin başıma kalkması hiç geçmedi.Annem üzüntüden felç oldu ve abim bunuda benim üzerime yıktı benim yüzümden olmuş halbuki annemin tedavisini bakımını herşeyiyle ben ilgilendim ama annemide korkutmuş üzerine yürüyordu. Annemde sesini çıkaramıyordu çocukken terbiyesini verseydi benim hayatımda bir ailede böyle dağılmıcaktı.Benim varlığım onu evde rahatsız etmeye başlamıştı.Mesela çeşme bozulsa lamba patlasa kapının kolu bozulsa sudan sebeplerle kavga çıkarıyor dövmeye kalkıyordu beni. intiharı bile düşündüm.O zamanlar şimdiki gibi olgun olmadığım için ölümü bile düşündüm.Bir kardeşe bukadar düşmanlık kinlik beslenmezdi.Sığıntı gibi hissediyordum kendimi akrabamda kalarak. Ben niye kendi evimde kalamıyordum niye annemi çok sık göremiyordum.Namazdan dinden bahseden abim bunların hesabını nasıl verecekti.Herseferinde halası kılklı babası kılıklı derdi bana. Benim günahım bu dünyaya gelmekmiydi?Teyze kızlarımın ikisi şehir dışında evli biri bizim ordaydı o abimin yaptıklarını gördükçe evlen diyodu bana birini buldular adam yaşlı ben istemedim olmadıda zaten.Çok isteyenlerim oldu ama ben korkuyordum istemiyordum.Çok kötü evlenip ayrılmak bunu ben yaşadım ve bukadar incineceğimi tahmin etmiyordum.Baya bi zaman sonra biriyle nişan oldu bu kişide aleviydi. Bunuda sorun etmedim her insan insandır diye benle nişanlıyken çalıştığım parayla oturacagımız evi yaptırdık ben akıllanmıyordum herkezi kendim gibi insan sanıyordum aslında evden bıkmıştım ben bian önce kaçıp gitmek istiyordum oyüzden yapabilecegim hertürlü fedakarlıkları yaptım herkez için.Bu kişinin ailesi bana karşı okadar kötü değildi ama bu VirüsVirüsVirüsVirüsVirüsVirüsVirüsVirüsin biri çıktı. Bana nişanlıyken çok afedersiniz grup sex teklif eden bir insan ve onada tekmeyi vurdum.Aradı beni barışalım diye asla yüzüne bakmadım böyle bir adilik olamazdı çünkü. O yaptırdıgım masraflarda ona kar kaldı mobilyalar vs hazırdı hep insanların böyle olmasından Allah'a isyan etmeye başladım yanlışı günahı anlayamıyordum. O zamanlar çok bilinçli değildim.Psikolojim bozulmuştu, evlenmek istemiyordum artık sogumuştum evliliktende herşeydende .Abim bana koca delisi diyordu halbuki olayların başrolü kendisiydide haberi yoktu.Evimi ayırdım eşyalarım vardı annemlerin evde yer yoktu. Ev tut işe gir hem abine yakın olmassın dediler yakınlarım.Başka bir teyzem daha vardı onda kalıyordum oda tekti eşi vefat etmişti.Rahat kalamadım hiçbişey yaptırmıyordu bana. Evde temzilik vs şunu ben yaparım bunu elleme gibi hareketler bana batıyordu için için aglıyodum .Bu sırada ikinci nişanlılığımda küçüklügümden beri kaldıgım altta oturan teyzem vefat etmişti bu olayda beni derinden etkilemiş hayEtımda ilk defa karşımda ölüsünü görünce panik atak oldum ben .En çok dertleştiğim aglaştığım bu teyzemdi çünkü oda bırakıp Allahın rahmetine ermişti
Ben eniştemle kalamazdım. Baba gibiydi ama yanlız kaldığı için kalmam doğru olmazdı.Ben ev tuttum eşyalarımı koydum kreşte yardımcı öğretmenlik yaptım annem arada sırada yanıma geliyordu ama ben o mahalleye doğdugum yere gitmek istemiyordum.Annemin yürümesi zorlaşmıştı biraz.Abim bu seferde annemi benden kaçırıyordu
Annemi göremiyordum doğru düzgün ve eniştemden başka şehire taşındıklarını duydum.Bizim şehirden bir saatlikmesafe olan başka ile yerleştiler.Onlarda bunca olaydan sonra orda kalmak istemiyorlardı.Ben ailemin taşındığını başkasından duyuyordum ve nereye gittiklerini bilmiyordum. İnternet benim arkadaşım olmuştu msnde arkadaşlarla dertleşiyor her kamerayı açtırdıklarında bana yinemi ağlıyorsun diye onlarda duygulanıyordu benle
Şu ölümlü dünyada annemle olmak istiyordum o bana sahip çıkamasada ben onun dizine oturup onunla ağlayıp sarılmak, anneme ölene kadar bakmak istiyordum. Abim bunu çok görmüştü bana.Babamdan sonra annemede hasrettim nereye gittiklerini ögrendim ve o iğrenç şehirden bir aileyi paramparça eden şehirden defolup bende gittim annemlere yakın olma hayaliyle kreşten ayrıldım.Oysaki kreş benim evim çocuklarda benim çocuklarım gibi olmuştu ama anne hasretinden duramıyordum. Ordan ev tuttum ve bekledigim olmadı abim adresini söylemedi.Her telefon açışımda bana hakaret ediyor seni sevmiyoruz istemiyoruz diyordu.Benim bunca olaylardan sonra adet düzenim bozulmuş hormonlarım alt üst olmuştu.Ben bunu kaldıramıyordum artık beni annemden ayırmaya hakkı yoktu.Eskiden nişanlıyken teyzem borç bilezik vermişti bana , oda vefat edince teyzemin büyük kızı borcunu istedi benden benim kirada ve tek başıma oldugumu bildiği halde. Ben elbetteki bu borcu vermek boynumun borcuydu ama tek başıma kirada az bir aylıkla geçinmeye çalışırken onların bu tutumuda hoşuma gitmememişti.Herzaman Allaha sığındım benden fayadalanmak isteyen hoşlandığını vs söyleyen erkekler oldu ama ben niyetlerini onlardan daha iyi bildiğim için uzak durdum, inanmadım kimseye kendimi kullndırmadım. Bu acı olaylar beni olgunlaştırdı hemde çok.Kendi ayaklarımın üzerinde duruyordum.Birgün abimin işi düştü bana ,babamdan key parası kalmış ve beni aradı bankaya beraber gitmemiz gerekiyormuş , ordanda anneme götürüm seni dedi ve ben çok sevinmiştim.Parayı alana kadarmış aldıktan sonra sen erkeklerlemi görüşüyosun vs hakaretler edip saçma sapan konuşup beni yollarda ağlatıp hayallerimi yine yıktı annemle buluşma hayalimi yıktı eşyamı hazırlayıp hazırlık yapmıştım oysaki
Geceleri uyayamıyordum ağlıyordum Allahım ya annemle görüşeyim yada canımı al diye dua ediyordum.Kandil akşamı ararım telefon yüzüme kapanır bukadar aşağılık vicdansız bir insan benim abim denen merhametsiz.Bayramda vs. herkez ailesiyle olurken ben evde tek başıma geçirdim gözyaşlarıyla.İşyerinden görüştüğüm arkadaşlar vardı onların desteğiyle biraz daha iyiydim.Ve bir gece babamı rüyamda gördüm bana kendi memleketine gitmemi söyledi
Halen tüylerim ürperir ve ben zorla bir memur kefil bularak bankadan kredi çektim ve ordan herkezten uzaklaşmaya babamın memleketine gitmeye karar verdim.
Gitmeden önce ev arkadaşımı evi ayarlamıştım.Annemleri aradım annemde cep telefonu yok halende öyle abimde var söyledim ve beni annemle çarşıda buluşturdu evdede değil
Yemek yedik annemle annem çok çökmüştü eskisi gibi degildi üzüntümü belli etmedim ona.Amcamın çocukları karlışılıcak beni dedim halbuki öyle degildi ve bu gidecegim yer benim gelin gittigim şehirdi
Aynı zamanda babamın bizim memleketimizdi
Annemle vedalaştım ben zor vedalaştım uzun süredir annemi göremiyordum ve gördüğüm gün benim o şehirden gideceğim gündü.Gidene kadar baktı bana, ordan eve geçtim. Son hazırlıklarımı yaptım arkadaşımda geldi benle tek bırakmadı beni abisiyle beraber kamyonla beraber gittik 2 günde vardık. Ev arkadaşım hemşireydi önceki okulumdan sınıf arkadaşımdı çok iyiydi beraber oturduk belli müddet sonra ben işe girdim yeni bir hayatım oldu önce hasta kayıtta çalışmaya başladım sonra çoğu kişiyi benle beraber çıkardılar.Yaptığım işte gocunmadım çalışmam lazımdı ama namusumla çalışmak en büyük gayretimdi.Sonra tanınmış bir resturantta bulaşıkçılık yaptımve işimden gocunmadım.Akşamları evden çıksam gezsem tozsam bunları özgürce yapabilirdim ama ben o şekilde yaşamayı istemiyordum Namusumla oturdum evimde. Sanki evde babam annem varmış gibi. Dostum; müzik, kuşum ve ev arkadaşımdı.Hıı bide unutmadan babamın akrabasının oğlu:)Allah ondan razı olsun bana çok destek oldu ve platonik olarakta seviyordu beni ama ben onu öyle görmüyordum ona durumu açıklayınca artık oda bana kardeş gibiydi aramızda bişey olamazdı ama beni çok kollamıştır Allah ondan razı olsun. Abim le msnden konuşmaya karar verdim, onun için değil annemi görmek için. Bana msnyi açar açmaz erkeklerle konuşuyormusun napıyosun terbiyesizlik yapmıyosun gibi güvensiz dolu laflar ediyodu dinden imandan bahsederdi:) Kaç kare msden kavga ederek çıktık.Ben yarın birgün bi kısmetim çıksa ailen nerde dese nedicem ben hayatımı altüst ettin dedim.Oda sen koca kazık kadar olmuşsun biz sana bakmak zorunda degiliz cami hocasınada sordum oda yollayın gitsin dedi diyerek güldürdü beni sinirimden:)Yalana dolana bak dinimizde kızları sokağamı atın sahip çıkmayın neolurlarsa olsunlarmı diyor:)BU da abimin kurnazlığıydı işte.Niyeti babamdan kalan eve konmak annemin parasını yemek başka birşey degildi.Annemde abinle çok iyiyiz bana çok iyi bakıyor diyordu. Bakıyordu eminim, çünkü Allah korusun annem ölse kim bakıcak ona neyle geçinicek bunu düşünmedi hiçbir zman.Ve baba bedduası almıştı babam son nefesinde abime aht etmiş halam söledi bunu. O yüzden normal biri değil yinede acıyorum ve Allah akıl verir inşallah diyorum.Hayatımda iyiydim mutluydum çalıştıgım yerdeki personeller beni kardeşleri gibi sevdiler ama tabiki geçmişten kimseye bahsetmedim bazen korkuyordum ilk eşimle karşılaşacakmıyım diye tedirgin oluyordum yollarda
Allahın taktiri tekrardan buraya gelmemi nasip etmişti.Ve ben evlilik sitesine üye oldum ordan biriyle tanıştım ve bu kişide benim şimdiki eşim:)Ona anlattım hayatımı ama o ailesine benim bekar olduğumu söledi tanıştırdı.Ailemi görmek istediler ama eşim abimin huzursuzluk çıkarmasını istemediği için onların gitmesini bir şekilde engelldiler ama telefon açtım söyledim evleneceğimi annemlede konuştum.Eşimlerde konuştular.İşte gelmezseniz olurmu böyle işler deyip sorun çıkarıyolardı bunlarlada bende oğlun huzurumumu bozsun yine dedim ve kısa sürede evlendik 2 ay içinde 2 senelik evlliyim şimdi. Dügünümde benden kimse yoktu anne tarafından herkeze söylemedim.Amcamın çocuklarıda gelemediler.Bizim ailedede bir kopukluk vardı zaten şuan görüşüyorum ama düğünümde yanımda olmaları lazımdı. Arkadaşlarım dostlarım geldi ve düğünde çok hüzünlendim.Eşim benim hem anam babam eşim sevgilim oldu beni kırmamaya özen gösterdi en önemliside ailesine ezdirmedi.Benim kayınvalde yönünden yüzüm hiç gülmedi, anneside kıskandı işini yapsam anne desemde o bana yakınlık göstermedi, halende öyle.Oysaki bende aile sevgisi eksikti babası ve annesi bana canı gönülden kzıım diyerek sarılmadılar bile.Evliliğimin ilk zamanlarında huzursuzluğumuz oldu buda benim sahipsiz olmam babamın olmamasından kaynaklandığını düşündüm hep. Ama eşim destek oldu belli müddet küs kaldık ailesiyle. Şimdi bir dost vasıtasıyla barıştılar ama halleri bazı tavırları çok yanlış.Yinede sabrediyoruz eşim ve ben.Ama hibirzaman yüzgöz olmadık kavga etmedim onlarla eşim benim yerime konuştu hep. Yerimde başkası olsa ya kafayı yemişti yada başka yerlerdeydi Allah korusun.Bu yaşadığım olaylar genç arkadaşlarıma ibret olsun ve halinize şükredin lütfen.Yer gök duayla ve Allah beni korudu.Gelelim abimlere bir iki defa yazın eşim yolladı yanlarına eşim yoğun çalıştığı için ben gittim içimde neolursa olsun özlem vardı annemi özlemiştim. ilk gittigimde evlerinde temizlik yaptığım için ve abimin eşyasına dokunduğum için temizlik yaparken bozmuşum eşyasını sözde öyle birşey olmadığını kendileride gördü ve beni dövmeye kalkmıştı 3 gün kalabildim anca.Gittiğim yolda 12 13 saatlik yol.Eşim çok kızdı ve geri dön dedi.Geçen yazda akrabalarımda kaldım onlarıda görmek için gittim ve annemlerde de z 2 saat oturdum .Annemi çagırsakta gelemiyor ne dügünüme gelebildi ne evimi görmeye hem hasta zor yürüyor hemde abimin baskısı var.Annem abin iş kuracak neolur sizde para varsa yollayın hayatını kurtarsın gözüm açık gider yoksa dedi ve ben bütün bu olanlara rağmen annemin hatrı için abime 1500 lira para yolladım ve ertesi gün niye parayı aldığında haber etmedin deyince telefonda ben ve eşim küfür yedik teşekkür yerine. Bendeki abi böyle bir abi işte.Geçenlerde yine bi tartışma oldu telde ve şimdi arayıp sormuyorum artık en iyisi böyle.Yuva yıkanın yuvası dağılırmış derler o ilk evliliğimdeki evlilikte denmezde.Eltinin birini eşi terk etmiş üç çocukla bırakmış başka biriyle evlenmiş.Tesadüfen öğrendim ve o şahıs 2.evliliğini yapmış ve çok mutlu değilmiş ailesinin huysuzlukları devam ediyormuş sanırım.Çekme mazlumun ahını çıkar aheste aheste .En büyük cezayı Allah veriyor zaten yani şu hayatımdaki kötü insanlar ettikleri yanına kalmıyor buluyorlar biyerden yada bulacaklar çünkü ben bunları haketmedim.Şuan hormonlarım bozuldugu için tedavi oluyorum çocuk tedavisi görücem inşallah.Kusura bakmayın ve hakkınızı helal edin çok uzun oldu yazım çünkü.Allah kimseyi benim durumuma düşürmesin ve babanızı başınızdan eksik etmesin
Yıllar geçsede çok özlüyorum ve böylede olucak.Allahım bu durumda olanların yardımcısı olsun ve ailenizin kıymetini bilin size sahip çıkıyorlarsa nemutlu size.Sakın şımarmayın gözünüz yüksekte olmasın elinizdekiyle yetinin.Hepinize sevgiler ve iyiki böyle bir site var kimseyle paylaşamadığım duygularımı sizlerle paylaştım yorumlarınızı bekliyorum...