Merhaba kızlar,
bekarlığımdan beri hep böyleydim. elime geçen para 3000 liraysa alır almaz gider 2500 lirasını harcar 500 lirayla da 1 ay boyunca idare etmeye çalışırdım.
Şimdi evlendik. fatura kira zart zurt derdi çıkınca bu benim için çok sıkıntı yaratmaya başladı ve canımı sıktı. Paramın hesabını asla bilmiyorum ve sürekli harcıyorum. Bu huyuma da dur diyemiyorum.
Tekstil sektöründe bir şey alırken asla fiyatlarına bakmadığımı fark ettim. Harcamalarımı kontrol etmek için marketlerden fiş almadığımı. Ya da kredi kartı ekstresinin yıllardır evime ya da mail yoluyla gelmediğini de yeni fark ettim. Bu sorunları düzeltme kararı aldım.
Ama bu alışkanlığı nasıl yeneceğimi bilmiyorum. Bir de eşimin şöyle bir huyu var, çok sabırsız. Mağazaya gidiyoruz. Bir gözlük beğeniyorum. 2.sini beğenmeme izin vermiyor. Öflüyor pöflüyor, hadi sıkıldım bu çok güzel oldu al da çıkalım diyor ve alelacele aldırıyor.
2. olarak da mağaza çalışanlarına asla hayır diyemiyorum, o kadar boğaz patlatıyor sanki ayıp olacakmış gibi, gidince en az bir şey alıyorum. Sadece bakacağım diyorum, elim torbalarla dönüyorum. Bu sebepten ötürü yatırım falan da hikaye oluyor.
mesela az önce bir konuda bayramlık kıyafet üzerine konuşuyorduk. Ay bir şeyler alayım dedim. Girdim bir internet sitesine, yine aslında ihtiyacım olmayan ama çok güzel şeyler aldım.
Aslında paramın tamamını eşime verip benim için yatırım yapmasını isteyebilirim. Sadece harçlık isteyebilirim. Ama bu da karakterime uygun değil.
Bu sorunu nasıl aşacağım? Siz neler yapıyorsunuz?
