Haklısınız bence üzülmek de. İnsanın etrafı kalabalık olunca tek başına bişeyler yapmaktan zevk alıyor ama boşluk oldugu zaman onun yeri zor doluyor malesef. Kendini seven iyi geçinen biriyim bu yüzden etrafımdaki insanlara ihtiyacım olmadıgını düşündüm hep, herşeye gücüm yeterdi benim. Ama gel gör ki bu yalnız kalma istediğimi fazla belli etmiş olacagım ki insanlar artık benimle samimiyetini azaltmaya başladı, böyle olunca farkettim aslında yalnız kalmak istemediğimi. Şimdi kurslara gidiyorum hobi vs. tek başıma film izleyip spor yapıyorm ama yalnızlık hiç hoş diil, az insan çok huzur tabii ki ama iletişim şart. İletişim olmayınca birlikte gezmek de pek mümkün olmuyor. İnsallah gönlümüzce bi hayat arkadasımız olurda baska kimseden medet ummayız yol arkadaslıgı için, çoğu geçici çünkü.