Aslında ne yazmalıyım bilemiyorum. Hayatımda en değerli şeyim ,bağlandığım,duygularımın orta yerine koyduğum kedim cumartesi günü öldü. Ani bir kalp kriziyle bir dakika içinde kayıp gidiverdi ellerimden. Doktorunu arama fırsatım bile olmadı. 9 yıldır birtek gece onsuz uyumadım,yıllık izinlerime bile çıkmadım onunla biraz daha vakit geçirmek için. Ama o gitti işte. Kimseye anlatamıyorum bunu , insanlar kedi mi ? deyip gülümsüyor. Acıdan katıldım sanki. Ne yapacağımı bilemiyorum. En iyisi yazmak dedim içimden,belki fikir verebilirsiniz bunu nasıl atlatacağıma dair.Ama ne olur hayvan bu , bu kadar da olmaz diyen yorumlar yapmayın. Bu tür şeylere dayanacak durumda değilim.
Başınız sağolsun bir evcil hayvanı olmayan söylemek istediklerinizi anlayamaz. Bende hep düşünürüm oğluma bakarken bir gün ona birşey olursa ben n'aparım diye. Benimde Golden Retriever cinsi güzeller güzeli oğlum var. Allah acısını göstermesin. Tekrar başınız sağolsun. Zamanla atlatıcaksınız. Sadece biraz zaman.
Hepinize çok teşekkür ederim.
2010 yılı çok kötü geçiyor benim için.Altı ay önce annemi kaybettim. Şimdide oğlumu. O kadar zor geliyor ki. O çok ağır şeyler atlattı.Böbrek yetmezliği , sarılık,pankreatit,zartürre ama her seferinde geri geldi. Onca savaştan sonra böyle ansızın gitmesi şoka soktu beni. Çok emek verdiğimden belki anlatılmaz bir bağımız vardı. Akşam eve gittiğimde iki ayağının üzerine kalkıp,çocuk gibi kollarını uzatır onu kucağıma almamı beklerdi. Gece göğsümde uyurdu.Saat başı uyanıp beni severdi.Ondan başka üç kedim daha var ama o evlattı benim için.Eve biraz geç kalsam sızlanarak camda beklerdi. Şimdi o koskoca ev bomboş geliyor bana.Eşyaları,mamaları,ilaçları,dökülen tüyleri herşey yerli yerinde bir o yok.Öldüğü an gitmiyor gözlerimden.Gözlerini gözlerime sabitledi ve öylece kaldı.Çıldıracak gibiyim.
Yıllarca hep bundan korkarak yaşadım. Yine de Allah'a hamd ediyorum , kötü bir hastalık vermediği için. Hayvanlarını hastalık yüzünden uyutmak zorunda kalanlar var,çok zor seçimler bunlar.Şükür ki böyle bir şey yaşamadım ama o anı atamıyorum aklımdan. Gözlerindeki o son bakış yüreğimi parçalıyor. Kendi gibi bembeyaz bir kumaşla kefenledim onu ve kimseye izin vermeden kendim gömdüm. Ama işte yıllarca sımsıcak kucağında sakla sonra buz gibi toprağa bırak eve dön. Nasıl yaşayacağım bundan sonra bilemiyorum.Dediğiniz gibi ancak sizin gibi evcil hayvanı olanlar anlayabiliyor bunu. Diğerlerine çok hayret verici ya da gülünç geliyor. Aklımı meşgul eder diye bugün işe geldim ama hata yapmışım. Yıllık izne ayrılacağım bugün. İlginize çok teşekkür ederim. Allah köpeğinizle mutlu ve sağlıklı çok uzun yıllar nasip etsin.
foto ne kadar anlamlı....
annesi bak onu ne kadar güzel sevmişsin...
ne kadar mutluymuş..
zaman ilaç biliyosun canımm..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?