Hangi mutluluk ya da hangi üzüntü kalıcı ki? Dünkü siz ile bugünkü siz aynı mısınız? Duygular gelip geçici. Esas olan siz mutlu olabilmenizi neye bağladınız? Bir koşula bağlı olarak mı mutlu oluyorsunuz? Mesela şu anki mutluluğunuz hangi isteklerinizin olmasına bağlı? Eşiniz sizin istediğiniz gibi olur ise, istediğiniz gibi davranıp konuşur ise mi mutlu olacaksınız mesela? Kendi kendinize bir şeyler yapıp mutlu olabiliyor musunuz? Yoksa mutluluğunuz birilerine mı bağlı? Mesela ben kendime bir kahve yapıp oturup bir kitap okurken mutlu oluyorum. Ya da bir mısır patlatıp sevdiğim diziyi izlerken mutluyum. Ya da birine bir iyilik yaptığımda, işimi düzgün yaptığımda mutlu olabiliyorum. Hatta bir kelebek, cıvıldayan kuş sebebi ile de mutlu olabilirim. Ama bu da sürekli bir mutluluk değil. Keza duygular gelip geçer. Bazen aynı anda bir gülüp bir ağladığımız da olur. Yani birilerinden beklentilerinizin esiri olmayın. Elbette ailemizden, yakın çevremizden bir takım beklentilerimiz olması normal. Fakat bu beklentilerimiz tutarlı mı, karşımızdaki kişiden beklenilebilir bir şey mi, yoksa olmayacağını bildiğimiz halde bekleyip de kendimizi mutsuz ettiğimiz bir şey mi? Bunların hepsi önemli.