Gidiyor gençlik..

D'arbanwille

geliyorlar bazen
Kayıtlı Üye
11 Haziran 2007
3.006
29
318
44
sabah sabah bir sıkıntıyla uyandım..
annemle halam geldi aklıma niyeyse..
kankadır bu ikisi..
annem 19 yaşında evlenmiş , halamla aynı yaştalar..
birlikte büyümüşler nerdeyse..kardeş gibiler..
ikiside çatlak ..
çok eğleniyorum onların yanında..
geçen yüzlerine baktım..kırışmıştı canlarım..
neler geçirdiler , neler gördüler dedim içimden..
sonra kendi çocukluğum geldi aklıma..annem ve halamın ben çocukkenki halleri canlandı..
sonra ortaokul..
sonra lise.
üni..
ilk iş..
tıkır tıkır geçerken bunlar gözümün önünden farkettim ki birşeylerin peşinde koşarken , elde etmeye çalışırken gençliğim gidiyor ..
yaşım 27 !!
hangi ara 27 oldum ben ?
ne zaman ?
daha dün heryerde herkeze abla diyendim..
şimdi bana abla diyor stajyerlerim..
kızkardeşim ünversite çağında..
banada sanki ben üniyi dün bitirmişim gibi gelir..
nasıl bu kadar hızlı geçti bu zaman..
orta yaşa dayandım..
sonra yaşlanıcam..
hep korktuğum kırışıklıklara akıllarından bintürlü düşünce geçirerek bakıcak torunlarım..
offf sıkıldım..
içime kasvet çötü sabah sabah..
 
21'im bitti... 18 den sonrası cok cabuk gectı,hep bunu derım.

Ben daha fazla ilerlemek ıstemıyorum,hep böyle olsun..
 
Zaman su gibi akıyor gerçekten...
daha dün gibi aklımda;
""bi 18 yaşıma gelsem "" diyordum enişteme,
şimdi 37 yaşındayım...ve bir anneyim...
anne olduktan sonra zaman hızlı geçmesin istiyorum...
kızımla ve eşimle daha uzun yaşamak istiyorum...
bazen kızım ağlayarak sarılır bana ..ve;
"" anne siz sakın yaşlanmayın,ben sizsiz ne yaparım"" dediği anda
kopuveriyorum...
her yaşın ayrı güzelliği var derler ya,
yaşayabilene var aslında...yüzdeki kırışıklıklar,
saçtaki aklar bunlar yılların göstergesi,
önemli olan hissettiğimizdir...
bu dünyaya gelmek bize verilen en büyük hediye
diye düşünüyorum ve bu hayatın tadını çıkarmalı,
kimseyle kötü olmamalı ve hiçbir şeyi
kafaya takmamalı diyenlerdenim...
ama ne kadar başarabiliyorum,bilemem...
herkese sağlıklı ve mutlu bir ömür diliyorum...
sevgiler...
 

Bende 21 deyim.
18 deyken ben hiç büyümem ya falan diyodum.
Şimdi bakıyorumda yavaş yavaş tırmanıyorum işte-tatlicadiarzu-



 
herşey zamanında güzeldir...
yaşlılık benide korkutuyor açıkcası...
yirmili yaşlarımı çok özlüyorum...
 
Ben mutlu bir çocuktum yıllar önce
Sanma şimdi büyüdüm, sanma keyfim yerinde
Giden topun peşinden işlerin peşine
Büyümek yoktu dostum verilen tüm sözlerde
Mesai bitti şimdi paydos baba
Hava soğuk, hergün pazartesi bana
Yabancı yüzler dolu tüm caddeler
Olmuyor baba, gitmiyor birşeyler

Yanıyor tüm gençliğim yanıyor tüm geçmişim
Nerdeydin söyle sen nerdeydin
Bak çocuk büyüdü bak çocuk ölüyor
Nerdeydin söyle sen nerdeydin

Aşık oldum yıkılmadım ayaktayım
Taşıdım hep yanımda cebimdeki düşleri
Biraz yardım yardım yollayın
Batıyor bu gemi
Kaptan çoktan gitti
KESMEŞEKER...
 
.....HAYAT DENıLEN ŞEY GÜZEL GÜNLERı BEKLERKEN ARADA GEÇEN ZAMANMIŞ.....
....ıNSAN GENÇLıĞıNDE ÖĞRENıR YAŞLILIĞINDA ANLARMIŞ.....

18 ime gelmeyi o yaşı görmeyi çok merak ederdim
ama okadar hızlı geçtiki film şeridi gibi derler ya öyle
hayal gibi geçiyo gözümden küçüklük anılarım.
şimdi bakıyorumda anne olmuşum benim bir küçüğüm var
yaşlılıktan bende bazen ürküyorum ama yaşamın kanunu bu yapıcak bişi yok
yaşımız ilerlemiş olucak ve gençliğimizdeki diriliğimiz güzellilğimiz baki kamıcak
genliğimizde yaşadıklarımızdan ya pişmanlık duyucaz yada tebessümle anıcaz
RABBıM hepimize pişmanlık yaşatmıyacağı ,
gençliğimizi andığımızda keşke dedirtmeyeğeği yaşlılıklar nasip etsin
yaşlılığında vardır güzel yanları bizlere zor gibi gözüküyo ama
hayırlı evlatlar yetiştirip onlarla gurur duymanın
torun tonbalak:) sahibi olmanın onların gülücükleriyle mutlu olmanın verdiği keyif te ayrıdır
yaşamın kanunu bu hepimiz yaşlanıcaz ve ölücez
.. oyun bittiğinde şahta ,piyonda aynı kutuya konacak...
 
Son düzenleme:
gençken 40 lı yaşlar o kadar büyük ve uzun süre gelirdi ki bana
derdim hep,oooo biz o yaşa gelene kadar neler olur biter.
oysa geldide gectik bile.
47 yaşındayım
evet çok şey oldu,bitti
iki çocuğum oldu.biri evlendi
diğeri henüz okuyor,
genclik bitti
yaşlılığa hazırlanıyorum
annem dahada,yaşlandı kardeşlerim.
evlenip yeğenler verdiler.

ama hala
içimdeki çocuğu,genç tutmaya gayret ediyorum.
her ne kadar hızla çizgilere izin versemde.
belki bir gün gelecek
yüzümüzdeki cizgileride arayacak olacağız
kimbilir,dik yürdüğüm,net gördüğüm,kısık duyduğum seleride aramış olacağım.
evet yaşamak,yaşlanmak,ve gün gelip soğuk yüzümüz olacak.
doğanın kanunu bu,canım.
benimde içim karardı kısss.
dilerim zamanı güzel yaşayalım,datında,kaliteli,hayatlar olsun hepimizin.
:1hug: a.s.
 
bu düşündüklerin benim de aklımdan geçiyor zaman zaman
öğrencilerime bakıp kızıyorum bazen hareketlerine,giyim tarzlarına(bu arada ben de 27yim)
sonra diyorum ki ben lisedeyken bize kızan teyzeler gibi oldum heralde
yaşlanmak istemiyorum yaaa
herlade bu bende fobi olacak
 
bende ahh 18 olsa olsam diyenlerdendim
ama şimdi 28 oldum
zaman çabucak geçiyor
ister güzel şeyler yaşa ister kötü
geçiyor zaman

bende gençliğimin degerini bilemedim diyorum
inş. bundan sonra bilirim inş.
 
lise günlerim aklımda..ilkokula ilk başlayışım babam götürürdü beni okula..
şimdi 20 yaındayım..üni ye gidiyorm..
Hayat o kdr hızlı ilerliyor ki..
Hangi bölümü seçeceğimi düşündüğüm günler hala aklımda..oysa şimdi 2.sınıftayım..
Hayat güzel..ama imkanın varsa.eşin dostun sevdiğin adam yanındaysa..
Ya imkanı olmayan..kimsesi olmayan
benim hayatımda geçiyor..sizinkide..kah gülerek kah ağlayarak..
Umarım hepimizn hayatı masal tadında geçer..
 
Ergenlik çağıma yeni yeni girmeye başladığımda komşu teyzeler beni konuşturur söylediklerim onları eğlendirirdi, çocuk saflığıyla 17 yaşımda evleneceğimi söylerdim...10 yıl fark atarak 27 yaşımda evlendim 29 yaşımda anne oldum...Annem beni doğurduğunda 18 yaşındaymış, aramızda 18 yaş var, oysa oğlum ve benim aramda 29 yaş...Zaman hızla geçiyor, durum itibariyle yaşlılığa doğru yol alıyoruz ama bu durum sanki bana çok uzak gibi geliyor, oğlum 17 yaşında...yani bu demek ki babaanne olmaya daha çok var (ne güzel)...beni tanıyanlar da yaşımı göstermediğimi de söylüyorlar, oh ne ala...Uzun süredir görmediğim bir tanıdığımı gördüğümde içimden diyorum ki "ay nekadar yaşlanmış"...başkaları da benim için aynı şeyi düşünüyorlar mı acaba diye de düşünmeden de duramıyorum...Allah herkese hayırlı ve uzun ömürler versin a.s.
 
Ali poyrazoğlu'nun bir yazısını armagan edıyorum datlııım sana ;


Şunları bir araya toplayayım.
Bir güzel muhabbet edelim" diye düşündüm.
Mutfak işinden de anlarım.
Donattım sofrayı.
Bayağı uğraştım.
Hepsinin, ayrı ayrı ne yemekten, ne içmekten hoşlandığını iyi bilirim.
Bayağı da para gitti.
Birinin yediğini öbürü yemez.
Ötekinin içtiğini beriki içmez.
Dört kişilik sofra kurdum.
Mumları da yaktım. Bak hepsi, Erick Satie severdi.
Hatırladım.
Müziği de ayarladım. Geldiler.
20 yaşımda ben,
35 yaşımda ben,
40 yaşımda ben
ve bugünkü ben dördümüz.
Birden yirmi yaşımı, otuz beş yaşımın karşısına oturttum.
Kırk yaşımın karşısına da, ben geçtim.
Yirmi yaşım, otuz beş yaşımı tutucu buldu.
Kırk yaşım ikisinin de s.lak olduğunu söyledi.
Yatıştırayım dedim.
"Sen karışma moruk" dediler. Büyük hır çıktı.
Komşular alttan üstten duvarlara vurdular.
Yirmi yaşım kırk yaşıma bardak attı.
Evin de içine ettiler. Bende kabahat.
Ne çağırıyorsun tanımadığın adamları evine.
Ömür dediğin üç gündür, dün geldi geçti yarın meçhuldür,
O halde ömür dediğin bir gündür, o da bugündür..
 
değişik bir konu işlemişsin tebrikler canım...okuyunca yazılanları şöyle uzun uzun düşüncelere daldım ve içime hüzünle karışık bir duygu çöktü...yaş 40...ne ara 40 oldum...iyi yanı...dünya tatlısı çocuklarım ve eşime sahip oluşum var...kötü yanı...yavaş yavaş yaşlanıyor olmam.....ama ne yalan söyleyeyim..içimde hep bir çocuk kıpır kıpır yaşıyor.....sonuçda yaşımız kaç olursa olsun Allah hepimize sağlık versin ....kimselerin eline düşürtmesin.....:Saruboceq:
 
Moralim bozuldu be...şimdi 20 yaşındayım üniye hazırlanıyorum biraz geç oldu ama şimdi girsem 21 de üni 1 de olucam 24 te çıkıcam biraz havai olmasaydım 1 senem kalıcaktı üninin bitmesine 3 senem kayıp oldu hayatta tek pişmanlığım o 25 te atamam çıksa 26 da evlensem 27 de de bi çocuk al sana 30 -tatlicadiarzu- yolun yarısına 5 sene kala....Hayatın değerini hiç bilmiyoruz
 
once 18 olmayı bekledım sonra unıversıte oldu amacım,derken ıs ve evlılık,evlılıkten sonrakı amac cocuk derken oda oldu.18 den 30 a ne zaman geldım ben.artık amacımda kalmadı sankı.okuyayım,calısayım,evleneyım,cocugum olsun derken.ben burda tıkandım.hele oglum olduktan sonra yavas yavas tepeden asagı dogru ınmeye basladı hayatım.o buyurken ben yaslanıcam buda benı korkutmaya basladı
 
daha dün yeğenime hayatın en güzel dönemindesin ... 15 dedim. o da teyze iyimisin ben 19 oldum dedi. offff zaman ne çabuk geçti. zamanında altını bağladığım çocuk bas bas bağırıyor 19um diye. birden aklıma kendi yaşım geldi...33.. eskiden yaşlı dediğim yaş grubundayım şuan.
bu yıl doğum günümden bir kaç gün sonra yeğenlerimle sinemaya gittim. üçüde 14. biri arkadaşını ayarlamış benim için. çocuk geldi merhaba dedi hemen arkasından ne güzel kuzenler geziyorsunuz dedi. ben teyzeleriyim dedim o da güya şaşırarak inanmıyorum kuzenleri sandım dedi. offf çocuğum dedim. keşke dersine iyi çalışsaydın da benim de morelimi düzeltseydin. çok gülmüştüm o gün yeğenimin çabasına.. şimdi bu geldi aklıma...
 


ayy kıyamam :asigim:

bide böle kendimisi daha genç hissetmemizi sağlamaya çalışırken daha feci hissetirirler ya kaydirigubbakcemile2 kaydirigubbakcemile2
off diyorum sadece :roflol:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…