Gitgide daha da batıyorum

mrspapatya .!.:

Merhaba öncelikle içimi dökmeye gerçekten ihtiyacım var neler oluyor anlayamıyorum bende bir insan alerjisi başladı insanları sevmiyor değilim ama sürekli insanlardan kaçıyorum köşe bucak ve gitgide daha da yalnızlaştığımı farkettim insanlarla iletişim kurarken bazen boğuluyorum sanki hemen yalnız olmak istiyorum yalnızlığı seven biriyim aslında ama bu durum nedense canımı sıkmaya başladı

Arkadaşlarım var ama görüşmek bile bana zulüm geliyor hele yeni arkadaşlıklar edinmek mi??!!

Yani kendimi gitgide yalnızlığın soğuk ve karanlık kollarına bırakışımı izliyorum ve bunu durduramıyorum insanlar birbirleriyle nasıl da samimi neden ben bunalıyorum ama işin komik olan tarafı birileriyle samimi olmak istiyorum görüşmek konuşmak buluşmaya üşenmemek hatta konuşmaya.

Neden böyleyim benim bu insan alerjim neden arkadaşlarımı kaybetmekten de çok korkuyorum zaten çok az var onları da kaybedersem insanlarla iletişimin sıfıra yaklaşır diye korkuyorum öyle korkuyorum ki onlar için kendimden ödün verecek kadar ezilecek kadar

Bir insanla konuşurken acaba onu sıkıyor muyum kesin sıkıldı benim hakkımda ''ne kadar sıkıcı bir kız '' diye düşünüyor mu acaba diye düşünmekten rahat olamıyorum o an için yalnızlık benim için tek kurtuluş hemen kaçsam buradan diye düşünüyorum sonra yalnızlığımla başbaşa kalınca ondan da nefer ediyorum

Biraz uzun oldu sanırım ama içimi dökmek istedim. Sadece ben insanlara nasıl alışabilirim? Sahte ilişkileri takmadan keyfime bakabilirim. Hayat müşterek maalesef ama bunu ben yaşayamıyorum hergün daha da basitleştiğimi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Patti .!.:

Bence kendinizi sevmiyorsunuz. Kendinizden sıkıldığımız için başkalarının sizin sohbetinizden sıkıldığını düşünüyorsunuz. Ben öyle yorumladım bir tur sosyal fobi gibi.
Kelin ilacı olsa başına sürermiş misali bende böyleyim malesef. Çevremdeki insanlarla konuşurken falan bian önce bitse diye düşünüyorum sohbetin tadına varamıyorum kasilmaktan.

Genişletmek için tıkla...

xx_9 .!.:

bence sevmediği kişi kendisi değil. çevresindeki insanlardan bıkmış. onu doyurmuyor, düşük seviyeli ve gereksiz geliyorlar.

böyle insanlara alışmana gerek yok. insan zaten ruhuna iyi gelen insanı bilir, ondan uzaklaşmak istemez. ruhuna iyi gelmeyen insanlardan uzaklaşmakla da iyi yapıyorsun.

Genişletmek için tıkla...

mrspapatya .!.:

Evet belkide haklısınız çünkü bana bazı muhabbetler bayağı geliyor artık içim daralıyor nedense ve bunlar olduğu zaman da hep kendimi suçluyorum neden kandimi alıştıramıyorum diye sanki neden buna mecbursam kendimi herkese uydurmaya çalışıyorun ama etrafımdaki insanların bana ayak uydurmaya gibi bir niyetleri yok sanki ki neden olasın zaten değilmi herkes kendine yakın olanlarla ilgilenir belkide bana uygun insanları daha bulamamışımdır çünkü sosyal çevrem yok denecek kadar az

Genişletmek için tıkla...

xx_9 .!.:

o zaman başka insanlarla iletişim kurarsın.
gerçekten, bi insanın ruhuna iyi gelmeyen insanlarla çevrili olmasının ne demek olduğunu bilirim. ama her zaman seni mutlu edecek, sana iyi gelecek insanlarla bir arada olma şansın var. dünyada milyarlarca insan yaşıyor=)
tek yapman gereken ne istediğini düşünmek... mesela doğada mı olmak istiyorsun, jogging gruplarına katıl, kamp gruplarına katıl. yoga mı yapmak istiyorsun, yoga eğitimlerine katıl.
tiyatral bir şeyler mi yapmak istiyorsun, ona göre bir yerlere git. sen kendi istediğin şeyleri yaptığın ortamlara girdiğinde, zaten otomatik olarak hoşuna gidecek insanlar olacak çevrende. çünkü onlar da senin ruhundakine benzer bir çağrıyla o ortama gelmişler. aynı şeylerden hoşlanıyorsunuz diye oradalar.

Genişletmek için tıkla...

mrspapatya .!.:

Evet ama sorun şu ki bütün bunları yapacak enerjiyi kendimde bulamıyorum bulsam da sürekli erteliyorum ve böyle yaparak bi yol kat edemeyeceğimi de ne yazıkki biliyorum :--//

Genişletmek için tıkla...

xx_9 .!.:

bazen böyle dönemler olur. ne kadardır böylesin?

Genişletmek için tıkla...