- 31 Ekim 2016
- 4.756
- 20.520
- 308
- 35
Merhabalar,
Bugün kötü bir haber aldım ve nasıl davranmam konusunda çok kararsızım.
Babamın kolon ve karaciğer kanseri olduğu haberini aldık. Kendisiyle 2 yıldır hiçbir şekilde görüşmüyoruz. Ne o bizi ne de biz onu arıyoruz. Başkasıyla evli, şu an bakımını o üstleniyor.
Babam evlendiği ilk günden beri annemi defalarca aldatmış ve ben 10, Ablam 13 yaşındayken de annemle ayrıldılar ama evde yaşanan aldatma olayları, parasızlık, babamın bizi ortada bırakıp gitmesi gibi birçok sıkıntılar yaşadık o dönem. Çok zor bir çocukluğumuz oldu açıkçası, kendisi Zengin kadınlarla hayatını yaşarken; biz eşyasız evde Ablam, ben, annem yaşam savaşı verdik yıllarca. Defalarca şans vermemize rağmen hep yarı yolda bıraktı bizi, ne düğünlerimize geldi ne de doğumlarımıza.
Ama biz yine de bayramlarda filan gittik babamızdır diye. Lakin 2 yıl önce birtakım saçma laflarının üzerine ablamla görüşmeyi tamamen kestik kendisiyle.
Ben hamileyken oğluma ve yeğenim için “ona karşı bir yakınlık hissetmiyorum ama bu torunumla farklı olacak; hayvan mı deseler torunun mu hayvanı seçerim o kadar bir şey hissetmiyorum.” minvalinde şakayla karışık güya laflar etti. Biz de bu laflar ve zaten geçmişten dolayı zaten ipliğe bağlı olan ilişkimizi kestik.
2-3 hafta önce kalp krizi geçirmiş, haberi geldi ve ben aradım. Telefonda ağlayarak “ ne size bir şey olsa bilmek istiyorum, ölseniz bilmem istemem; siz de beni bilmeyin.” dedi, ben de “sen bilirsin baba, yine denir şeye ihtiyacın olursa ararsın.” dedim kapadım.
Bugün de Ablam aradı, ona da bana dediklerini demiş. Ablam da biz senim yanındayız, istediğinde ara yazmış.
Ablam gidelim babama diyor ama benim içimden hiç gelmiyor açıkçası. Hayatımın hiçbir döneminde iyi ya da kötü Yanımda olmayan bir insana gitmek istemiyorum. Daha torununu bir kere bile görmedi, oğlum 20 aylık.
Sizce gitmeli mi? Siz olsanız ne yaparsınız?
Bugün kötü bir haber aldım ve nasıl davranmam konusunda çok kararsızım.
Babamın kolon ve karaciğer kanseri olduğu haberini aldık. Kendisiyle 2 yıldır hiçbir şekilde görüşmüyoruz. Ne o bizi ne de biz onu arıyoruz. Başkasıyla evli, şu an bakımını o üstleniyor.
Babam evlendiği ilk günden beri annemi defalarca aldatmış ve ben 10, Ablam 13 yaşındayken de annemle ayrıldılar ama evde yaşanan aldatma olayları, parasızlık, babamın bizi ortada bırakıp gitmesi gibi birçok sıkıntılar yaşadık o dönem. Çok zor bir çocukluğumuz oldu açıkçası, kendisi Zengin kadınlarla hayatını yaşarken; biz eşyasız evde Ablam, ben, annem yaşam savaşı verdik yıllarca. Defalarca şans vermemize rağmen hep yarı yolda bıraktı bizi, ne düğünlerimize geldi ne de doğumlarımıza.
Ama biz yine de bayramlarda filan gittik babamızdır diye. Lakin 2 yıl önce birtakım saçma laflarının üzerine ablamla görüşmeyi tamamen kestik kendisiyle.
Ben hamileyken oğluma ve yeğenim için “ona karşı bir yakınlık hissetmiyorum ama bu torunumla farklı olacak; hayvan mı deseler torunun mu hayvanı seçerim o kadar bir şey hissetmiyorum.” minvalinde şakayla karışık güya laflar etti. Biz de bu laflar ve zaten geçmişten dolayı zaten ipliğe bağlı olan ilişkimizi kestik.
2-3 hafta önce kalp krizi geçirmiş, haberi geldi ve ben aradım. Telefonda ağlayarak “ ne size bir şey olsa bilmek istiyorum, ölseniz bilmem istemem; siz de beni bilmeyin.” dedi, ben de “sen bilirsin baba, yine denir şeye ihtiyacın olursa ararsın.” dedim kapadım.
Bugün de Ablam aradı, ona da bana dediklerini demiş. Ablam da biz senim yanındayız, istediğinde ara yazmış.
Ablam gidelim babama diyor ama benim içimden hiç gelmiyor açıkçası. Hayatımın hiçbir döneminde iyi ya da kötü Yanımda olmayan bir insana gitmek istemiyorum. Daha torununu bir kere bile görmedi, oğlum 20 aylık.
Sizce gitmeli mi? Siz olsanız ne yaparsınız?
Söylediği sözler çok ağır.
