- Katılım
- 23 Ocak 2013
- Mesajlar
- 8.104
- Emoji Skoru
- 10.540
- Puanlar
- 248
- Konu Sahibi esmergizmo
-
- #81
İyi de doktorluğun zorunlu hizmeti yok mu
uzmanlık yaptıktan sonra da yapılabiliyor zorunlu hizmet. hatta mezun olunca yaparsan uzmanlık yaparsan tekrar zorunlu yapmak zorunda kalıyorsun.
Şu an evde böyle sıkıntılı bi durum varken neden başlamadınız zorunlu hizmete?
Hem evden kurtulmuş olurdunuz hem de kendi paranızı kazanırdınız.
Ben abla katili olurdum sanirim.
Var olan annenin yoklugu diye bir kitap var. Okumanizi oneririm.ben de olmamaya çalışıyorum :)
az önce annem aradı açtım nerdesin diye hesap soruyo bi de ya :)
dedim defol dedin ya?
sinir anında dedim dedi :)) ya hep sinir anındasınız zaten kavga etmekten bıktım ablamdan bıktım dedim ne istiyosun ablandan diye söylenip suratıma kapattı :)))
şaka gibiler pfff.
Allah yardımcınız olsun. Ne diim ki başkayok geçtik o evreleri çoktan çok konuştum zamanında bi değişme yok sildim artık gözümde. hasta edip beni sonra yarı yolda bıraktığı bile oldu. yok artık benim için.
Var olan annenin yoklugu diye bir kitap var. Okumanizi oneririm.
Allah yardımcınız olsun. Ne diim ki başka
Canım , yaşadıklarınınçok benzerini ben de ağbim ve annemle yaşadım. Yaşamayan anlayamaz. Abarttığını zanneder. Ben 46 yaşındayım ve 5 yıl öncesine kadar etkilerinden kurtulamamıştım. Kendimi hep suçlu ve berbat hissediyordum. Sonra bir gün kafama dank dedi, herhalde yaşın da verdiği bir şey. Artık bu oyunda olmayacağım dedim kendi kendime ve kendimi uzaklaştırdım herikisinden de. Çok huzurluyum. Üzülüyorlarsa kendi suçları. Yılda 5 gün falan yüzyüze görüşüyoruz. Onda bile üzerime saldıracak yer arıyorlar. Zaten çocukluğumu ve gençliğimi zehir ettiler, orta yaşımı huzurlu yaşıyorum artık. Keşke birisi de bana çok önceden uzaklaş onlardan deseymiş. Onca mutsuzluğu ve kavgayı yaşamasaymışım. Ama onları üzmeyeyim istiyordum, tabi onlar beni üzüyordu bu sefer. Annemin ayılıp bayılmaları, senin yüzünden ölücem demeleri, o ayılıp bayılınca bütün ailenin beni şuçlaması, vs... oh uzun zamandır bitti bu kabuslar. Uzaklaştım , ruhen de kopardım kendimi. Tavsiye ederim.teşekkürler not aldım okuyacağım mutlaka.
teşekkür ederim çok.
Canım , yaşadıklarınınçok benzerini ben de ağbim ve annemle yaşadım. Yaşamayan anlayamaz. Abarttığını zanneder. Ben 46 yaşındayım ve 5 yıl öncesine kadar etkilerinden kurtulamamıştım. Kendimi hep suçlu ve berbat hissediyordum. Sonra bir gün kafama dank dedi, herhalde yaşın da verdiği bir şey. Artık bu oyunda olmayacağım dedim kendi kendime ve kendimi uzaklaştırdım herikisinden de. Çok huzurluyum. Üzülüyorlarsa kendi suçları. Yılda 5 gün falan yüzyüze görüşüyoruz. Onda bile üzerime saldıracak yer arıyorlar. Zaten çocukluğumu ve gençliğimi zehir ettiler, orta yaşımı huzurlu yaşıyorum artık. Keşke birisi de bana çok önceden uzaklaş onlardan deseymiş. Onca mutsuzluğu ve kavgayı yaşamasaymışım. Ama onları üzmeyeyim istiyordum, tabi onlar beni üzüyordu bu sefer. Annemin ayılıp bayılmaları, senin yüzünden ölücem demeleri, o ayılıp bayılınca bütün ailenin beni şuçlaması, vs... oh uzun zamandır bitti bu kabuslar. Uzaklaştım , ruhen de kopardım kendimi. Tavsiye ederim.
Can'ım bir insan kaç yıl yaşıyor ki şimdi 25 üstüsündür zaten bundan sonraki hayatının güzel huzurlu olsun kimseyi bulaştırma huzurunateşekkür ederim... inanın o kadar değerli ki yazılanlar burada. etrafımda herkes aynı şeyi diyor; uzaklaş. içten içe hissediyorum gerekenin bu olduğunu ama yaparsam suçlu hissediyordum, kk'da bile bu sonucun çıkması içimi rahatlattı hele bu kadar hayat tecrübesiyle bu fikrin çıkması benim için çok anlamlı.
aslında ben de maddi imkanımı elime aldığım anda koparacağım hedefim bu, sanırım bunu da hissettiler ve daha da üstüme geldiler aksine. ama yılmayacağım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?