- 13 Temmuz 2018
- 301
- 359
- 33
- Konu Sahibi Sevgi perisi
-
- #21
Evet bunu ben de düşünüyorum degerlendirebilirim.
Evet bunu ben de düşünüyorum degerlendirebilirim.Babaları ölmüyor ki sadece boşanacaksınız. O kadar. O yine onların babası olacak. Bir de, eşinizle oturup açıkça konuşsanız. Eğer biseksüellik dışında bir sıkıntı yoksa evliliğinizde (şiddet, aldatma, kavga vb.), aynı yatağı paylaşmayın ama aynı evin içinde yaşayın, kâğıt üstünde evli kalın ve bu ikinizin arasında kalsın. Siz de çalışın, ev arkadaşı gibi olun bir nevi. Yani bu bir öneri tabii, uyar mı size bilmem. Yani size ve çocuklarına hayatı zehretmiyorsa ve ihtiyaçlarınızı karşılarsa çocuklarınız büyüyene kadar böyle yürütürsünüz belki. Ne kadar mantıklı bir öneri bu tabii, onu bilemiyorum. Bir çıkış yolu sunmak istedim size sadece.
Yani evlilikten 20 yıl geçmiş pişmansın bu da kotu değil miÇıkış yolunuz yoksa mecburen çocuklarınıza adayacaksınız hayatınızı. Erkeklere de ilgi duyan bir adamla nasıl bir ömür geçer Allah bilir
Babaları uzak bir şehirde olur.Nafakada sorun çıkarmaz bana karşı kendini suçlu hissediyor zaten.Konusmak çare mi bilmiyorum çok sinirli halleri var zaman zaman bu yönünü baskılamaya çalıştığı için mi öyle diye düşünüyorumDaha önce de yazmıştım yine yazayım. Boşanırken babalarını öldürmeseniz babasız kalmazlar. Ama siz ne istiyorsunuz önemli olan o. İşiniz yok aileniz baskıcı diyorsunuz ve evet bile bile lades demişsiniz. Öncelikle iş bulmalisiniz bu süre zarfında iyice düşünün. Eşinizle ciddi bir konuşma yapın beklentiniz üzerine. Gözlemleyin. Bir taraftan iş bakın para biriktirin. Cimri biriyse size öylece güle güle deyip yüklü nafaka vermez sanmam. İyice cirkeflesebilir de. Her olasılığı dusunmelisiniz.
Evet ben bu acidan eşime acıyorum onun suçu değil bu hisler ama evlenmemesi gerekirdi zamanında bu soruyu sorduğumda beni çok sevdiğini bana karşı da duyguları olduğunu ssöyledi işte yedik o laflarıŞu baskıcı, muhafazakar geçinen aileler bir bilse en büyük yanlışı çocuklarına yaptıklarını.
Ne siz ne de eşiniz böyle bir hayat yaşamayı hak ediyorsunuz.
Eşiniz dediği gibi en iyi ihtimal biseksüeldir, sizin açınızdan kötü ihtimal eşcinsel olması ve sizinle paravan evlilik yapması.
Ama onun da ailesi baskıcı olmasa, din bu kadar dayatılmasa adam belki evlenmeyecek sizin de hayatınız kararmayacaktı....
Bugün sabah konuştum Google arama geçmişine bakıp gördüğümü söyledim mahcup sessiz bir hale büründü ise gitti geldi sabahtan beri hiç konuşmadık.Benden adım bekliyor belki de.Dönüm noktasında hissediyorum kendimi
Evlenmezse belli olur diye evleniyorlar ya işte zaten olayı orda :) paravan evlilik deniyor işte. Keşke böyle olmasa ama ne yazık ki bizim gibi kapalı toplumlarda olay bu...Evet ben bu acidan eşime acıyorum onun suçu değil bu hisler ama evlenmemesi gerekirdi zamanında bu soruyu sorduğumda beni çok sevdiğini bana karşı da duyguları olduğunu ssöyledi işte yedik o lafları
İşte benim işin içinden çıkamadığım soru bu sürdürebilir miyim kaç yıl dayanırim düşüne düşüne hasta olur göçer giderim bu dünyadanSizin icinizden ne geciyor peki? Veya söyle söyliyim: Diyelim esinizin icinde böyle bir istek/düsünce/his var, ama gercek hayatda harekete gecmedi. Evliligi sürdürebilirmisiniz? Su anda mustafa cecelinin eski esi ile ilgili lezbiyen skandali patlak verdi. Yani böyle durumlar toplumumuzda acayip tepki topluyor. Yani esinize de empati yapmaya calisiyorum. Onun icinde gayet zor bir durum
Suçlamadan sakince konuşun. Yargılamadan. Belki de sadece oturup dinleyin. Ya da elini tutup sadece oturun. Bilmiyorum bir şekilde iletişim kurmalısınız. Tabi doğal iliskiniz nasıl, size nasıl davraniyor onu bilemiyorum. Katlanılmaz bir adam mı, size kaba davraniyor mu? Bu adamla bir ömür geçer mi? Bunları da tartın.Babaları uzak bir şehirde olur.Nafakada sorun çıkarmaz bana karşı kendini suçlu hissediyor zaten.Konusmak çare mi bilmiyorum çok sinirli halleri var zaman zaman bu yönünü baskılamaya çalıştığı için mi öyle diye düşünüyorum
Bu olayların dışında da sorunlarımız oluyor basit olaylara büyük tepkiler verebiliyor gelgitleri olan bir insan ama gittikçe daha iyi bir eş oldu bana.Kiyamaz bir vefa duygusu var hissediyorum aşk şüpheli ama insan olarak seviyor beni yani bu olaylar olmasa katlanabilir boşanma nedeni olacak bir durum yokSuçlamadan sakince konuşun. Yargılamadan. Belki de sadece oturup dinleyin. Ya da elini tutup sadece oturun. Bilmiyorum bir şekilde iletişim kurmalısınız. Tabi doğal iliskiniz nasıl, size nasıl davraniyor onu bilemiyorum. Katlanılmaz bir adam mı, size kaba davraniyor mu? Bu adamla bir ömür geçer mi? Bunları da tartın.
Hanımefendi cok zor. Asgari ücret ve nafakayla gecinemezsiniz sanırım. Ya da eşiniz cocugun masraflarını karsılarsa gecinirsiniz.eşinizin durumu iyiyse ben olsam kıramı öde , cocukların masraflarını karsıla yoksa eşcinsel oldugunu soylerim derdim.tehdit suctur ama ederdim.sebebi de şu; biseksüelse size acıklamalıydı. Sizin hayatınızı calmıs kandırmıs.hakkı var mı? Boyle bı seyı saklı tutamaz. ben ewlenıcem snra eşim biseksüel cımcıak napabılırım bu durumda. boşansaydın diyenler olursa, nıye ben dul pozisyonunda hayata devam edıyorum.zstentutucu bır yerde yasıyorm.tr de dul bayana yaklasımlar malum... eşiniz bu mapduriyeti karsılasın. size buyuk bir hata yapmıs. Oturup cozum bulun.boşanmak istediğinizi ailenızon yanına donmek istemediğinizi konusun.ben konusurdum.Allah kolaylık versın.ayrıca mıdesızlık değil yasadıgınız lutfen kendınıze boyle ithamlarda bulunmayın. Sızın bi şey yaptıgınız yok neden sız mıdesız olasınız? Oğrendiğinde bıraksaydın diyenler az konussun cok dusunsun.tutucu bır cevre.dul olmak. sonradan eşi sevmek.evlılıpe verilen emek.bunlar kafa karıstırıyor.kımse robot değil.burada suclu eşiniz.Arkadaşlar,uzun süredir forumu misafir olarak takip ediyorum.Cesaret bulup bugün üyelik açıp yazmaya karar verdim.Nereden başlayacağımı ne kadarını anlatacağımı da bilemiyorum. Beni çok yadirgayan midesizlikle suçlayanlar olacak biliyorum ben de dışarıdan okusam öyle düşünürüm. Küçük bir yerde aşırı korumacı ve baskici bir ailede,babasiz, sürekli iş yaparak büyüdüm.Cok başarılı olduğum halde kendi ilçe dışında bir yerde üniversite okumama izin verilmedi. Bu şartlarda hiç sevgilim olmadı eş kişisiyle görücü usulü tanıştık bizim oralı, eğitimli,başka şehirde yaşayan biri. Görüşmeler zamanında da soguktu ama dindar bir çevresi var ondan yaklasmiyor diye düşündüm.Çok uzun görüşemedik de zaten.Evlendik yine soğuk,cimri,düzen takıntılı,cinsel yönü vasat bir eş. Evliliğin 5. ayında bilgisayarı karıştırırken eş cinsel sitelere falan girildiğini gördüm sordum bana biseksuel olduğunu itiraf etti ama meraktan girip sohbet ettigini,başka bir şey olmadıgini olamayacağını falan ağlamalar yalvarmalar.Nasil inandım neden orada bosanmadim her gun pisman oluyorum.bilmiyorum güvendim acıdım öz güvensizlik belki de. Yıllar böylece geçti 2 çocuğum var çok da sorgulamadım ara ara aklıma gelse de yok saydim.Şu an 8 yıllık gecenlerde google arama geçmişine baktım ayda 1 falan o tarz sohbet sitelerine girdiğini gördüm. Şimdi sorum bu adam bana hiç bir yönden iyi bir eş olmadı eskiye göre düzelme var ama ben bunu bile bile 2 çocuk yaptım.Sevdim gercekten de...Ama çocuklarına mükemmel baba onlarla oyun oynar her şeyin en iyisini almak ister.Ben şimdi kendimi sucluyorum "bile bile bu adamı çocuk yaptın şimdi boşanıp o baskıcı ailenle o küçük çevrede bu çocukları yetistireceksin" Başka türlüsüne ailem izin vermez bosaninca onların yanında kalmam gerekir. İnşallah anlaşılır yazabilmisimdir bana akıl verin arkadaşlar aklım tutuldu ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilemiyorum.
Boşanmayın o zaman..Bu olayların dışında da sorunlarımız oluyor basit olaylara büyük tepkiler verebiliyor gelgitleri olan bir insan ama gittikçe daha iyi bir eş oldu bana.Kiyamaz bir vefa duygusu var hissediyorum aşk şüpheli ama insan olarak seviyor beni yani bu olaylar olmasa katlanabilir boşanma nedeni olacak bir durum yok
Bunu bile bile bu adamdan 2 çocuk yapmışsın . 2 çocukla boşanmış kadın olmanın daha zor olacağını bilmen gerek . Sen bu adamı öyle böyle kabullenmişsin tedavi olmasını söyle yuvamı dağıtmak istemiyorum ama seninde tedavi olmanı istiyorum deArkadaşlar,uzun süredir forumu misafir olarak takip ediyorum.Cesaret bulup bugün üyelik açıp yazmaya karar verdim.Nereden başlayacağımı ne kadarını anlatacağımı da bilemiyorum. Beni çok yadirgayan midesizlikle suçlayanlar olacak biliyorum ben de dışarıdan okusam öyle düşünürüm. Küçük bir yerde aşırı korumacı ve baskici bir ailede,babasiz, sürekli iş yaparak büyüdüm.Cok başarılı olduğum halde kendi ilçe dışında bir yerde üniversite okumama izin verilmedi. Bu şartlarda hiç sevgilim olmadı eş kişisiyle görücü usulü tanıştık bizim oralı, eğitimli,başka şehirde yaşayan biri. Görüşmeler zamanında da soguktu ama dindar bir çevresi var ondan yaklasmiyor diye düşündüm.Çok uzun görüşemedik de zaten.Evlendik yine soğuk,cimri,düzen takıntılı,cinsel yönü vasat bir eş. Evliliğin 5. ayında bilgisayarı karıştırırken eş cinsel sitelere falan girildiğini gördüm sordum bana biseksuel olduğunu itiraf etti ama meraktan girip sohbet ettigini,başka bir şey olmadıgini olamayacağını falan ağlamalar yalvarmalar.Nasil inandım neden orada bosanmadim her gun pisman oluyorum.bilmiyorum güvendim acıdım öz güvensizlik belki de. Yıllar böylece geçti 2 çocuğum var çok da sorgulamadım ara ara aklıma gelse de yok saydim.Şu an 8 yıllık gecenlerde google arama geçmişine baktım ayda 1 falan o tarz sohbet sitelerine girdiğini gördüm. Şimdi sorum bu adam bana hiç bir yönden iyi bir eş olmadı eskiye göre düzelme var ama ben bunu bile bile 2 çocuk yaptım.Sevdim gercekten de...Ama çocuklarına mükemmel baba onlarla oyun oynar her şeyin en iyisini almak ister.Ben şimdi kendimi sucluyorum "bile bile bu adamı çocuk yaptın şimdi boşanıp o baskıcı ailenle o küçük çevrede bu çocukları yetistireceksin" Başka türlüsüne ailem izin vermez bosaninca onların yanında kalmam gerekir. İnşallah anlaşılır yazabilmisimdir bana akıl verin arkadaşlar aklım tutuldu ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilemiyorum.
Hanımefendi cok zor. Asgari ücret ve nafakayla gecinemezsiniz sanırım. Ya da eşiniz cocugun masraflarını karsılarsa gecinirsiniz.eşinizin durumu iyiyse ben olsam kıramı öde , cocukların masraflarını karsıla yoksa eşcinsel oldugunu soylerim derdim.tehdit suctur ama ederdim.sebebi de şu; biseksüelse size acıklamalıydı. Sizin hayatınızı calmıs kandırmıs.hakkı var mı? Boyle bı seyı saklı tutamaz. ben ewlenıcem snra eşim biseksüel cımcıak napabılırım bu durumda. boşansaydın diyenler olursa, nıye ben dul pozisyonunda hayata devam edıyorum.zstentutucu bır yerde yasıyorm.tr de dul bayana yaklasımlar malum... eşiniz bu mapduriyeti karsılasın. size buyuk bir hata yapmıs. Oturup cozum bulun.boşanmak istediğinizi ailenızon yanına donmek istemediğinizi konusun.ben konusurdum.Allah kolaylık versın.ayrıca mıdesızlık değil yasadıgınız lutfen kendınıze boyle ithamlarda bulunmayın. Sızın bi şey yaptıgınız yok neden sız mıdesız olasınız? Oğrendiğinde bıraksaydın diyenler az konussun cok dusunsun.tutucu bır cevre.dul olmak. sonradan eşi sevmek.evlılıpe verilen emek.bunlar kafa karıstırıyor.kımse robot değil.burada suclu eşiniz.
İşte ben de böyle düşünüyorum ama 20 yıl sonra yine pişman olurum omur geçip gitmiş... kendime haksızlık mı yapıyorum onu bilemiyorumBunu bile bile bu adamdan 2 çocuk yapmışsın . 2 çocukla boşanmış kadın olmanın daha zor olacağını bilmen gerek . Sen bu adamı öyle böyle kabullenmişsin tedavi olmasını söyle yuvamı dağıtmak istemiyorum ama seninde tedavi olmanı istiyorum de
Kac yasindasiniz on falan mi. Ailem izin vermez nedir yahu. Siz artik koca kadinsiniz. Iki cocugunuz var. Hayatınızla ilgili kararlarda hala aile izni alacaksanız o çocukları büyüyebilecek erişkinlikte ve yeterlikte değilsiniz demektir.Arkadaşlar,uzun süredir forumu misafir olarak takip ediyorum.Cesaret bulup bugün üyelik açıp yazmaya karar verdim.Nereden başlayacağımı ne kadarını anlatacağımı da bilemiyorum. Beni çok yadirgayan midesizlikle suçlayanlar olacak biliyorum ben de dışarıdan okusam öyle düşünürüm. Küçük bir yerde aşırı korumacı ve baskici bir ailede,babasiz, sürekli iş yaparak büyüdüm.Cok başarılı olduğum halde kendi ilçe dışında bir yerde üniversite okumama izin verilmedi. Bu şartlarda hiç sevgilim olmadı eş kişisiyle görücü usulü tanıştık bizim oralı, eğitimli,başka şehirde yaşayan biri. Görüşmeler zamanında da soguktu ama dindar bir çevresi var ondan yaklasmiyor diye düşündüm.Çok uzun görüşemedik de zaten.Evlendik yine soğuk,cimri,düzen takıntılı,cinsel yönü vasat bir eş. Evliliğin 5. ayında bilgisayarı karıştırırken eş cinsel sitelere falan girildiğini gördüm sordum bana biseksuel olduğunu itiraf etti ama meraktan girip sohbet ettigini,başka bir şey olmadıgini olamayacağını falan ağlamalar yalvarmalar.Nasil inandım neden orada bosanmadim her gun pisman oluyorum.bilmiyorum güvendim acıdım öz güvensizlik belki de. Yıllar böylece geçti 2 çocuğum var çok da sorgulamadım ara ara aklıma gelse de yok saydim.Şu an 8 yıllık gecenlerde google arama geçmişine baktım ayda 1 falan o tarz sohbet sitelerine girdiğini gördüm. Şimdi sorum bu adam bana hiç bir yönden iyi bir eş olmadı eskiye göre düzelme var ama ben bunu bile bile 2 çocuk yaptım.Sevdim gercekten de...Ama çocuklarına mükemmel baba onlarla oyun oynar her şeyin en iyisini almak ister.Ben şimdi kendimi sucluyorum "bile bile bu adamı çocuk yaptın şimdi boşanıp o baskıcı ailenle o küçük çevrede bu çocukları yetistireceksin" Başka türlüsüne ailem izin vermez bosaninca onların yanında kalmam gerekir. İnşallah anlaşılır yazabilmisimdir bana akıl verin arkadaşlar aklım tutuldu ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?