Göç Etmek

Gitmeli miyiz?

Soru bu.

Kardeşim Avusturyalı bir kızla evlendi.

Hem kendisi hem de eşi "siz de gelin Viyana'ya yerleşin" diyor. Hatta kız "ilk birkaç ay bizim evde yaşayın kendinizi toparlayana kadar" bile diyor, ben "olmaz öyle şey" dediğimde şaşırıp sanki dünyanın en normal şeyiymiş gibi "ama neden olmaz ki, bence süper olur" diyor.

Biraz bizden bahsedeyim; ben(33) kamuda İngilizce öğretmeniyim, eşim(37) özelde mühendis. Toplam gelirimiz şimdilik yaklaşık 9bin. İstanbul'da bir evimiz var, şu an farklı bir şehirde yaşıyoruz fakat buraya da kira-aidat-fatura vs ödemiyoruz.

Böyle bahsedince durumumuz fena değil ama biz burada mutlu değiliz. Gelecek kaygımız her geçen gün artıyor.

Çocuğum yok, olursa da bu ortamda büyütmek istemiyorum açıkçası. Bizzat öğretmenim, eğitim sistemimizin içindeyim ve evladım olsa okula göndermek istemezdim.

Bilmiyorum işte, kafam çok karışık.

Eşim de, ben de orada diplomamızın tanınmamasını göze aldık desem olur. "ne iş olsa yaparım" noktasındayız, hiçbir zaman ünvan ya da kariyer peşinde insanlar olmadık ikimiz de. Tek kafama takılan emeklilik sistemi, o konuda detaylı bilgi arayışına girmedim henüz. Biz sadece geleceğe daha rahat bakabileceğimiz, güvende hissedebileceğimiz bir yerde yaşamak istiyoruz. Bunu kendi ülkemde hissedememek acı fakat durum bu.

Gelinimizle konuştuğumuzda yapabileceğimize inandığını, orada olursak daha iyi olacağını söylüyor, kafamda deli sorular...

Siz ne dersiniz?

Elbette git dediniz diye gidecek veya kal dediniz diye kalacak değiliz bunu da belirteyim birazdan bunu yazacak olan arkadaşlar için, fakat bakış açılarınız, yaşanmışlıklarınızı paylaşırsanız benim için çok kıymetli olacak.

Şimdiden teşekkür ederim, herkese mutlu hafta sonları..

Edit: Elbette gidip evlerinde kalacak değiliz, sadece tüm iyi niyetiyle bunu dahi teklif ettiğini belirtmek için eklediğim bir detaydı. Yanlış anlaşılmak istemem.
Neden gitmek istemiyorsunuz siz? Yani gitmek istememe sebepleriniz nelerdir?
 
Valla kanka çok istedikten sonra biraz stratejiyle olur. İrlanda/İngiltere/Kanada da eğitim, staj vb bakarsın. Ondan sonra da kapağı atarsın. Kanada çok sayıda göçmen alıyor, tam bir göçmen ülkesi hem de tıp alanında istihdam çok. Tıp için Kanadayı tavsiye ederim. Irkçılık görmeden, ezilmeden büzülmeden, gayet güzel yaşar gidersin.

Anladım çok sağol Cherry,birkaç sene sonra da böyle olur umarım.
 
Şaka bir yana neden silikon vadisinde değilsin? :)
Eğer Türkiye’ye sık git-gel yapmıyorsan, Amerika hep bana daha rahat gelmiştir.

Valla panpa yapıyorum 2-3 ayda bir geliyorum mutlaka:KK200: annemi özlüyorum, Almancadan içim bayılmış oluyor, Türkçe konuşuyorum. Geri işe dönüyorum bir iyimserlik, 3 hafta sonra yine ailemi özlüyorum.:KK12:
 
Böyle gidelim mi deyip gidemezsiniz diye düşünüyorum. Turistik vize ile gidip iş bulamazsınız, aynı evde birkaç aydan sonra olmaz. Eve çıkayım deseniz tüm birikiminiz gider. Viyana Çok pahalı bir yer. Eşiniz ne mühendisi bilmiyorum ama Arupa da bazı mühendislikler çok aranıyor. Önce eşiniz iş bulsun, ya da siz de çevirmenlik, öğretmenlik gibi işlere bakın. Bulduktan sonra gitmeyi düşünün.
 
Ben sizin yerinizde olsam gitmem
İşiniz var
Eviniz var
Paranız var
Daha ağaçlıklı bir siteye/bölgeye taşının, Sarıyer gibi mesela. Ya da haftasonları Ağva stili daha doğal, betonlaşmamış yerlere gidin. Çocuğunuz olursa da iyi bir özel okula verirsiniz.
Bahsettiğiniz şekildeki siyasi görüş ve yönetim biçiminden ben de hazzetmiyorum ama alternatifi de günlük gülistanlık değil inanın.

Kaldı ki eşiniz iş bulabilir ama sizin için zor. 0dan dil okuluna gitmek, master yapmak vb bence değmez hayatınız güzel.
 
Gitmeli miyiz?

Soru bu.

Kardeşim Avusturyalı bir kızla evlendi.

Hem kendisi hem de eşi "siz de gelin Viyana'ya yerleşin" diyor. Hatta kız "ilk birkaç ay bizim evde yaşayın kendinizi toparlayana kadar" bile diyor, ben "olmaz öyle şey" dediğimde şaşırıp sanki dünyanın en normal şeyiymiş gibi "ama neden olmaz ki, bence süper olur" diyor.

Biraz bizden bahsedeyim; ben(33) kamuda İngilizce öğretmeniyim, eşim(37) özelde mühendis. Toplam gelirimiz şimdilik yaklaşık 9bin. İstanbul'da bir evimiz var, şu an farklı bir şehirde yaşıyoruz fakat buraya da kira-aidat-fatura vs ödemiyoruz.

Böyle bahsedince durumumuz fena değil ama biz burada mutlu değiliz. Gelecek kaygımız her geçen gün artıyor.

Çocuğum yok, olursa da bu ortamda büyütmek istemiyorum açıkçası. Bizzat öğretmenim, eğitim sistemimizin içindeyim ve evladım olsa okula göndermek istemezdim.

Bilmiyorum işte, kafam çok karışık.

Eşim de, ben de orada diplomamızın tanınmamasını göze aldık desem olur. "ne iş olsa yaparım" noktasındayız, hiçbir zaman ünvan ya da kariyer peşinde insanlar olmadık ikimiz de. Tek kafama takılan emeklilik sistemi, o konuda detaylı bilgi arayışına girmedim henüz. Biz sadece geleceğe daha rahat bakabileceğimiz, güvende hissedebileceğimiz bir yerde yaşamak istiyoruz. Bunu kendi ülkemde hissedememek acı fakat durum bu.

Gelinimizle konuştuğumuzda yapabileceğimize inandığını, orada olursak daha iyi olacağını söylüyor, kafamda deli sorular...

Siz ne dersiniz?

Elbette git dediniz diye gidecek veya kal dediniz diye kalacak değiliz bunu da belirteyim birazdan bunu yazacak olan arkadaşlar için, fakat bakış açılarınız, yaşanmışlıklarınızı paylaşırsanız benim için çok kıymetli olacak.

Şimdiden teşekkür ederim, herkese mutlu hafta sonları..

Edit: Elbette gidip evlerinde kalacak değiliz, sadece tüm iyi niyetiyle bunu dahi teklif ettiğini belirtmek için eklediğim bir detaydı. Yanlış anlaşılmak istemem.
Yarına çıkacağımızın bile garantisi Yok bu kadar gelecek kaygısı gütmeyin orada yeni bir başlangıç yapmak zor olabilir eğer mücadele ederim derseniz olabilir
 
Yabancı öğretmen hiç görmedim açıkçası işe alım nasıl, diploma denkliği nasıl hiç bilmiyorum.

Doktorluk icra etmen için uygulanan prosedürler berbat. Tekrar bir eğitimden geçmen, Almanca dersine gitmen ve zilyon bürokrasi gerekiyor. Çok çaresiz olan Suriyeli doktorlar bunca saçmalığa katlanıyor. Irkçılık cabası, Almanlar yabancı doktora gitmez bu kadar söyleyeyim.

ITde çalışma izni nispeten daha kolay. Doktor olsam kalkışmazdım.
En iyisi Almanya'da dönerci açmak galiba:)

Aslında Türkiye'deki tıp ve diş hekimliği eğitimi ordan daha geri değil ama sanırım vatandaşlarını geri kalmış ülkelerin insanina emanet etmek istemiyorlar.
 
Bu kadar okuyup bi karşyer yapmışken şimdi orda ne iş yapacaksınız. Atıyorum mesleğinizi orda yapıp bir süre para biriktirip dönmek olsaydı amaç kesinlikle ben olsam giderdim. Ama ne iş yapıcağımı bile bilmeden ne şartlarda yaşıyacağımı bilmeden herşeyi geride bırakıp sıfırdan başlamak bana doğru gelmedi. Tek bi akrabayla yabancı memlekette bi ömür geçirmek zor yani bilemedim..
 

Değil mi ama sayın office, yorumlarını çok sevdiğim üyelerdensiniz, olur değil mi bu iş? (Elbette onların evinde değil, kendi küçük gerekirse tek oda evimizde)

Olur git.. valla soyle soyleyeyim, burada dizi dizi evlerim olsa, sirketlerim koc ve sabanci ile ortak olsa, belgrad ormaninin kuzey kanadi bana tahsis edilmis olsa dahi giderim.. giderim cunku cocuklarimin konyali bilim adamlarinin tank-helikopter yaptigina inanan bir cogunlukla ayni yerde yasayip calismasina gonlum razi olmaz, gonlum razi olsa mantigim kabullenemez.. kendi adima yazayim, iyi bir kiralik evde oturup iyi bir iste calisip tr ortalamasinin uzerinde kazaniyorum ve vize sirasindayim.. gittigim yerde daha az kazanir komsuma gulumsedigimde yollu damgasi yemem.. soyleyeceklerim bu ka :)
 
Bir ara gazetelerin arka kapak etiketiydi hatirlar misin? Helga Turk irkeklerine bagiligoo :KK53:
Yalnız Helga demişken Antalya tarafları küçük Rusya olmuş diyolla. Sarı sarı kırma bebeler. Güzel güzel gelinlerle dolmuşmuş:KK53:
Ben yoksul olduğum için gitmedim uzun süredir bilemiyorum. Anlatanların yalancısıyım :/
 
Geç cevaplarım içün lütfen bağışlayın, yoğun bir akşam geçirdim.

Aile birliği vizesiyle gideceğiz, yani oturma ve çalışma iznimiz olacak. O açıdan sıkıntı yok, zaten öyle illegal işlere bulaşmak bizlik değil.

Buradaki düzenimiz kötü olduğu için değil bu istek, tekrar altını çizmek istiyorum ki dert para değil. Dert hayat standartları da değil. Elbette "bi gidelim de bakarız yeeaaa" rahatlığında değiliz. Ama "bir yerden başlarız" diyorum. Kafam rahat olsun, çocuğum olursa onun geleceği için daha az korkayım istiyorum.

İstanbul'da evimiz var ama orada yaşamıyoruz biz. Batı Akdenizde ufak bir ilçedeyiz Antalya merkez 100km. Son derece sakin, kalabalık ve gürültüden uzak bir yer, hatta gün boyu araç kornası bile duyamazsınız öyle sakin. Ama bana yetecek olan bu değil. Çocuğumu özel okula yollayabilirim evet, ama o çocuk büyüyüp benimkiyle aynı ümitsizliğe düşsün istemiyorum. Derdimiz başka. (Bu noktada Orhan Veli Kanık'ın Derdim Başka şiirini tavsiye edebilirim)

Eşim maden mühendisi. Tüm yaz tatilimi okullarımızın denkliği, celta tarzı sınavları vs araştırarak geçireceğim galiba.

Herkesi tek tek alıntılayamadım şimdilik fakat umuyorum ki en kısa sürede birebir cevaplayacağım.

Tekrar teşekkür ederim fikirleriniz için.
 
Viyana da 5 yıl yaşamış biri olarak eğer iş lerinizi buradan garantileyecek gidecekseniz yani eşiniz ya da siz direk çalışma vizesi ile düzgün bir iş yerind çalışmak üzere gidecekseniz gidin yoksa aklınızdan bile geçirmeyin.
Hiç kolay değil hiç. Ki kardeşiniz ve eşi özellikle Türk göçmenlere bakış açısından bahsetmedi mi size?
 
Back
X