Çocuk olmadığı için o kadar çok şanslısınızki. Eski eşle muhatap olmak zorunda kalmayacaksınız. Şuan böyle hissetmeniz normal. Peki boşanma sebebi nedir acaba? Bu süreçte onun yaptığı tüm hataları düşünürseniz , içiniz soğur diye düşünüyorum.Çocuk yok 7 yıllık evliyim dava açana kadar mutluydum şimdi içim acıyor
Neden boşanıyorsunuz ?Çocuk yok 7 yıllık evliyim dava açana kadar mutluydum şimdi içim acıyor
Keşke çocuk olsaydı diye düşünüyorum Bi daha evlenemem diye düşünüyorum.Ailesinin ağzının içine bakmasınlar dolayı işler sarpa sardı ayrıldık.Çocuk olmadığı için o kadar çok şanslısınızki. Eski eşle muhatap olmak zorunda kalmayacaksınız. Şuan böyle hissetmeniz normal. Peki boşanma sebebi nedir acaba? Bu süreçte onun yaptığı tüm hataları düşünürseniz , içiniz soğur diye düşünüyorum.
Çok yanlış düşünüyorsunuz şuan. Sorunlu ,ailesine bağımlı, ailesinin sözüne göre hareket eden bir eş ve babadan hayır gelmezdi. Çocuk olsaydı bir sizde ,bir babasında kalıp gelgitli, stresli bir hayatı olurdu. Yeniden evlenirsiniz kendinizi toparlayınca, ileriki zamanda neden olmasın? Sevdiğiniz, sizi anlayan, size değer veren birini baba yapmak varken, neden ailesinin kuzusu olan birini baba yapasınızki? Üzgün olduğunuz için böyle düşünüyorsunuz şuan. Zaman geçtikçe " iyi ki çocuğum olmamış kafam rahat" dersiniz.Keşke çocuk olsaydı diye düşünüyorum Bi daha evlenemem diye düşünüyorum.Ailesinin ağzının içine bakmasınlar dolayı işler sarpa sardı ayrıldık.
Öyle demeyi çok isterim şuan 34 yaşındayım bosan birine güven derken zaman geçiyor, o yüzden umutsuzum biraz, içimde geç kalmışlık hissi varÇok yanlış düşünüyorsunuz şuan. Sorunlu ,ailesine bağımlı, ailesinin sözüne göre hareket eden bir eş ve babadan hayır gelmezdi. Çocuk olsaydı bir sizde ,bir babasında kalıp gelgitli, stresli bir hayatı olurdu. Yeniden evlenirsiniz kendinizi toparlayınca, ileriki zamanda neden olmasın? Sevdiğiniz, sizi anlayan, size değer veren birini baba yapmak varken, neden ailesinin kuzusu olan birini baba yapasınızki? Üzgün olduğunuz için böyle düşünüyorsunuz şuan. Zaman geçtikçe " iyi ki çocuğum olmamış kafam rahat" dersiniz.
Evliliğim iyi degildi ama onunlayken bu kadar umutsuz değildim,ama şuan geç kalmışlık hissi içimi acıtıyor dayanamiyorumHayatınızda hep bu adam yoktu bundan sonra da olmasın.
Yeni hayat yeni ihtimalleri de beraberinde getirir.
Aslında uzun zamandır ayrıldım, unuttum alıştım sanıyordum, ama davayı açınca hersey değiştiSizi üzen şey alışkanlık ne yazık ki. O kişinin sürekli hayatınızda olmasına alıştınız. Ama merak etmeyin kısa sürecektir kendinizi oyalayın ama. İlk boşluğunuzda yine hissedeceksiniz o acı hissiRabbim kolaylık versin.
Çok geçmiş olsun.Boşanıyorm ve çok canım acıyor bu kadar zor olacağını düşünmemiştim şimdi ne olacak
Teşekkür ederim güzel mesajınız için Rabbım sizinde yar ve yardımcınız olsun,sanırım zamana ihtiyacımız varÇok geçmiş olsun.
Sizi çok iyi anlıyorum bende çekişmeli boşanma aşamasındayım. Hatta benimki travmatik bir boşanma olacak. Eski eşim beni hem kadınlarla aldattı. Beni aldattığını yakaladım diye bana insanlık onurumu hiçe sayan iftiralar atıp boşanma davası açtı. Sonraki dilekcelerde iftiraların dozu o kadar arttı ki kafayı yememek için tüm maneviyatımı kullandım. Onu Allah'a havale edip kendime odaklandım tabi hakkımı da savunuyorum.
Ve ben eski eşimi kendimden bile çok seviyordum, böyle bir sevgi olamaz yani..Bana kötü davrandığında bile sevdim. Canımı nasıl yaktı gene de kötü söz ağzımdan çıkmadı. İftara hiç atmadım. O yüzden boşanma süreci başladığında bende çok ama çok kötüydüm, sürekli kabus görerek uykumdan uyanıyordum sürekli ağlıyordum.
Şu an 1 yılı biraz geçti. Ve çok daha stabil durumdayım. Eski eşimin sokaktaki adamdan hiç farkı yok diyemem, tamamen nötr olamadım. Çünkü ben hakikaten severek ayrılmak zorunda kaldım. O beni sevmediği için zorlanmamıştır ama ben çok zorlandım.
Sizden büyüğüm yaş 38. Davam bitene kadar 40 civarı olurum. Ama hayata olumsuz bakmıyorum. Hayatta evlilik gibi her şey elimizde değil, başkasının kalbine hükmedemeyiz ancak elimizden geleni yapabiliriz.
Neden bu kadar umutsuzsunuz? Bir kadın bizim gibi bir ülkede evlenmek istedi mi tekrar evlenir. İsterse yaşınız 50, 60 olsun fark etmez. Ama sizin de benim de tecrübe ettiğim gibi önemli olan gerçekten bizi ailesi görecek, bize yuva olacak biriyle evlenmektir. Yoksa illa ki biriyle denk gelir evlenirsiniz.Ama tekrar size değer vermeyecek biriyle evlenmeye gerek var mı? Tekrar sevilmek için iki gram sevgi almak için bu kadar fedakarlık yapmak zorunda olduğun, onurunu, gururunu ayaklar altına serdiğin, azıcık sana hak versin diye kendini paraladığın bir evliliğe gerek var mı? Bu kadar mı muhtacız? Hayır değiliz çok şükür.
Ben yeni yeni tekamül seviyemi yükseltiyorum. Evlilik = fedakarlık diye kodlamışım mesela. İlla sevilmek için her şeyi ben yapmalıyım gibi düşünmüşüm, ne yanlış bakış açısı imiş. Tüm ev işi, maddi fedakarlık, eşimin üstüne düşme, sürekli sevgi, ilgi verme hepsi bendeydi. Ama gördüm ki kendine değer verip ben bunları bunları hak ediyorum diyen kadınlar çok daha değerli imiş. Ben bunu hiç yapmadım. Sonra beni eski eşim ve ailesi değersiz gördüler. Halbuki hep çevremden evlilikte fedakarlık yapmazsan sevilmezsin inancını almışım. İş öyle değilmiş. Ben merkezci olan, en çok kendini seven, en çok kendine saygı duyan, en çok kendini birinci sıraya koyan, eşinden maddi ve manevi her şeyi çekinmeden talep eden kadınlar çok seviliyormuş. Bunu yeni anladım. Boşanma sürecinde o kadar çok fark ettiğim şey var ki..hepsini yazsam roman olur:)
Kendinize zaman verin. Sizin önce hayallerinizle, evlilikteki kendiniz ile vedalaşmanız lazım. Bu kolay bir süreç değil. Ben 1 yıl öncesine göre daha iyiyim. Ama hala çocuğu eşi ile mutlu çiftleri görünce içimi bir hüzün keder kaplıyor. Yoksa boşanma durumumu kabul edeli çok oldu. Ben yuvamı kaybettim, ona bazen hüzünleniyorum. Ama zamanla bu da yavaş yavaş geçecek. Sadece çok arada sızlayacak. Benim eski eşim 6 yıldır hayatımda idi. Bir anda eskiye dönemezsin. Zamana ihtiyacınız var. Benimde birkaç yıla daha ihtiyacım var.
Ama bu süreçte en çok yararı olan şey, kendinizle ilgilenmektir. Sanki kendinizle yeni tanışıyor gibi kendinize vakit ayırın. Ve olumsuz düşünmeyin. Çocuk sahibi olma durumunu da kafanıza çok takmayın. Yoksa illa çocuk çocuk diye takıntı yaparsanız 2. Evliliğinizi de yanlış biriyle yaparsınız. Belki çocuğunuz olacağı için ayrılamazsınız da. Hayatta hiçbir şeyi takıntı yapmayın. Olursa olur olmazsa nasip kısmet deyin. Muhtaç olma enerjisini kimseye vermeyin. Muhtaç olan kadın kadar itici bir enerji bence yok.
Kök ailesi ile bağımlı düzeyinde ilişkisi olan eşten olmaz. Sürekli onay bağımlılığı için çırpınır durur. Benim eski eşim de babasının onayını almaya çalışan biriydi. Babası evliliğimizi çok uzattığını söyledi, benim maddi yük olacağımı söyledi diye eşim benden soğudu, beni gözden çıkardı. Böyle biriyle evliydim. Bu arada 13 yıldır çalışıyorum, evin geçiminin yüzde sekseni bendeydi maddi yük değildim yani, hatta maddi ve manevi fedakarlığın hepsi bendeydi. Eşin seni yuva görmedikten sonra ne anlamı var ki..Dediğim gibi ileride eski eşim çok pişman olacak ama iş işten geçmiş olacak, çünkü onu gerçekten çok sevmiştim. Ailem yuvam demiştim, ama eski eşim beni ailesi, yuvası görmemiş bunu kabul ettim. Yapacak başka bir şey yok.
Boşanmayı bir yas süreci gibi düşünün. Kendinize zaman verin. Kimseyi bu süreçte hayatınıza almayın, kendinize odaklanın. Allah kaderinize bir çocuk yazmış ise illa ki çocuğunuz olacaktır. Ben evlilik ve çocuk olayına takdir-i ilahi olarak bakıyorum. Çoğu şey elimizde ama her şey elimizde değil. Bazen tevekkül etmek lazım. Durumunuzu kabul edin ve yasınızı yaşayın. Inanin zamanla her şey daha kabul edilebilir olacak. Sadece bir anda bu süreç bitmiyor. Zamanla kabule geçiyorsunuz.
Bir de eski eşinizle sakın irtibat kurmayın. O hayatta değil gibi düşünün. Sizi istemeyen biri ile olmaktansa yalnız kalmak bin kat daha iyidir. Kendinize saygınızı ve kendinize sevginizi birinci önceliğiniz yaparsanız sizi sevmeyen birini hayatınızda barındırmazsınız. Evlilik için iki tarafın da birbirini sevmesi gerekir. Yoksa o evlilikten hayır gelmez. Benim evliliğimde olmadı çünkü sadece ben sevdim. Bu yüzden sevgi yoksa ilişkide olmamalı.
Allah yar ve yardımcınız olsun. Kendinize zaman verin ve tevekkül edin. Bu süreci atlatacaksınız..
Neye geç kalmışlık?Evliliğim iyi degildi ama onunlayken bu kadar umutsuz değildim,ama şuan geç kalmışlık hissi içimi acıtıyor dayanamiyorum
Amin.Teşekkür ederim güzel mesajınız için Rabbım sizinde yar ve yardımcınız olsun,sanırım zamana ihtiyacımız var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?