Merhaba. O kadar sinirliyim ki. Bugün annemle birlikte kuaföre gittik. Saçlarımızı kestirecektik. Gittik sıramızı bekliyoruz. Yanımızda da bizim gibi sıra bekleyen bir kadın ve benim yaşlarımda olduğu anlaşılan bir genç kız var. Annemle bu kadın sohbet etmeye başladılar. Biz şu anda yazlıktayız. Kışın başka bir şehirde yaşıyoruz. Öğrendik ki o teyze ve kızı da bizimle aynı şehirde yaşıyormuş. Öyle öyle sohbet ilerledi. Kızla yaşıt olduğumu öğrendim. Bu arada bu teyze bana sordu,hangi liseye gidiyorsun diye. Ben şehrin en iyi anadolu lisesine gidiyorum. Söyledim okulumun adını. İkisi de burun kıvırdı,anadolu liseleri de lise mi dercesine. Teyze övüne övüne,benim kızım fen lisesine gidiyor dedi. Ben hiçbir şey demedim,ne güzel,ne mutlu size dedim yalnızca. Kadın devam etti yok kızı okul birinciliğini birkaç puanla kaçırmış da,yok öğretmenlerin bile eksiğini yakalayan bir öğrenciymiş de,yok cerrah olacakmış da. Daha sonra bana alanımın ne olduğunu sordular. Eşit ağırlık olduğunu ve iç mimarlık istediğimi söyledim. Yine aynı edayla burunlarını kıvırdılar. Kız oradan atılmasın mı, ama canım Edebiyatı herkes yapar diye. Ve en can alıcı nokta ise şuydu. Kadın yine konuşmaya,kızına methiyeler düzmeye devam etti. Şöyle dedi: Kızım lise tercihlerinde Galatasaray Lisesi'ni tutturdu ama gitmek istemedi. Çünkü orası sözel ağırlıklı bir okul dedi.
Yahu insaf be teyze o kızın gittiği fen lisesini biliyorum ben,en fazla 480-490'lar ile öğrenci alıyor. O puanla Galatasaray Lisesi'ne mi girilir? Uyduracak bari mantıklı bir yalan uydursun. Çok sinirlendim. İnsanlar böyle kendilerini aşırı abartılı bir şekilde övmekle ne elde ediyorlar anlamıyorum!
