Arkadaşım mutlakki görmemişlikten yapıyor.bazı insanlar,başkalarından üstün olduklarını ispatlama çabası içinde oluyorlar niyeyse.ama benim bu hayattan öğrendiğim bir şey varsa, bu da her insanın öncelikle samimiyetle ve dürüst bir şekilde karşılanması,güle güle güle yolun açık olsun diyerek te uğurlanmasıdır.eğer bu erdemi gösterebiliyorsak,karşıdakinde hatasını anlama farkındalığını yaratabiliriz belki...arkadaşın sana kendini anlattığı zaman dürüst bir şekilde kusura bakmayın ama bunları dinlemek hoşuma gitmiyor diyerek dürüstçe tepkinizi koyar ve gündelik haberler,okuduğunuz kitaplarla ilgili sohbet etmek isteyip istemediğini sorsanız...ben böyle yapıyorum artık.hem yüzüne söylemiş oluyorum çok ta kırmadan,hem de dedikodusunu yapmamış oluyorum.eskiden olsa yapardım ahahaaaa ama yanlışmış anladım.anlayan anlıyor,anlamayana da bir kahve ikram edip kapımı bir daha açmıyorum:)
ben hem ev hanıı hem öğretmenim.apartmanımda da çalışan bayan nerdeyse hiç yok.diğerleriyle bir araya geldiğimizde genelde perdeler koltuklar halılar..vs'den bahsediliyor.şükür bizde övünen yok ama bu konularda beni pek çekmiyor artık.ben de kahve sigara içip çocuklarla oynayıp evime geliyorum.hani bir söz var..yaratılanı hoş gör,yaratandan ötürü.ben de eskiden çabucak kalp kırardım,bana ters gelen karakteri yerden yere çarpardım.ama anladım ki insanlar çeşit çeşit.hatasız kimse yok.''hor görmeyip hoşgörürsek ve açıkça niyetimizi belli edersek belki birbirimize vereceğimiz daha çok şey olur'' şeklinde düşünüp konuşuyorum.hoş:) pek te arkadaşım olduğu söylenemez tarzımdan dolayı ama benim için ''dürüst,açık sözlü,eliaçık kadındır'' denildiğini duyuyorum.bu güzel.
kafadengi arkadaşlar bulman dileğiyle..kendim için de bu dileğim:))