Düğünüm 12 sakaatlik uzaklıktaydı. Abimin eşi düğüne gelmedi. Çünkü ben evleneceğim zaman bebekleri küçüktü. Bu sebeple gelmedi. Bu olayı hiç icsellestirmedim. Ablasının düğününe gider miydi? Belki giderdi. Banane! Düğünümde bir eksiklik olmadı. Keza ben hamileyken eltimin düğününe gitmedim. Laf olduysa da haberim yok.
Akraba düğününe, ölümüne gitmek tabiki önemlidir. Ancak bu durum insanın sağlığını, hayatını zora sokuyorsa zorlamak neden? Mazeretini bildirmek, iyi niyet sunmak neden yetmiyor insanlara? Galiba biz toplum olarak başkalarının hayatlarını, kendi hayatlarımıza mecbur bırakmaktan hiç vazgeçmeyeceğiz.