arkadaşlar ilk paylaşımım. belki size saçma gelebilir ama paylaşmak istedim, lütfen bu acemi forumdaşınıza yardımcı olun
(
arkadaşlar, ben 5 yıllık evliyim. eşim memur olduğu için farklı illerde bulunduk, şimdi ise tayinimiz eşimin memleketine çıktı. bütün akrabalarıyla iç içeyiz. vıcık vıcık ilişkiler...çok dertliyim. tabii ki eşimin ailesi benim de ailem ama siz de takdir edersiniz ki bazı insanlar çekilmez oluyor. evimde huzurum kalmadı. giren çıkan belli değil. eşime belli ediyorum ama misafir istemiyor musun diye üstüme geliyor. ben de aramız bozulmasın diye ses çıkaramıyorum. beni en çok bunaltan yakınımız görümcem. kadın yıllarca hindistan da yaşamış. türkiye ye döneli az bi zaman olmuş. anlayacağınız oranın kültürüyle haşır neşir olduğundan inanılmaz pasaklı. bense tam bir hijyen tutkunuyum. mesela ne yapıyor diye sorduğunuzu duyar gibiyim. görümcemin dört tane çocuğu var. hepsi boy boy, doğurmuş da doğurmuş. en büyüğü 11 yaşında. çocukları da çok pisler. bana geldiklerinde önlerine yemek koyuyorum, yemeği bi tavana sürmedikleri kalıyor. geçenlerde tam balık yerken zırt diye geldiler, inanın hala salonda bile kılçık parçası buluyorum. balığı cebine koyup salona gitti o çocuklar(( eşimde tık yok. ya insan az uyarır ablasını, burası hindistan değil abla filan der. hadi balığı bıraktım, tuvalete terliksiz giriyor çocukları. klozet değil alaturka!!! allah kahretsin ya ayaklarında idrarı kakayı evin içine bulaştırıyorlar. bazen kriz geçirecek gibi oluyorum ama bişey yapamıyorum. ya insan hiç elinin yağını koltuğa sürer mi? burnunu mutfak havlusuna sümkürür mü? yazarken ağlıyorum. çok şanssızım çok( bir de illa siz de gelin diye ısrar ediyorlar. o evde yemek yenilir mi? kusarım ben yiyemem. sizce eşimle aramın açılması pahasına bu kadından kurtulmayı denemeli miyim?
(arkadaşlar, ben 5 yıllık evliyim. eşim memur olduğu için farklı illerde bulunduk, şimdi ise tayinimiz eşimin memleketine çıktı. bütün akrabalarıyla iç içeyiz. vıcık vıcık ilişkiler...çok dertliyim. tabii ki eşimin ailesi benim de ailem ama siz de takdir edersiniz ki bazı insanlar çekilmez oluyor. evimde huzurum kalmadı. giren çıkan belli değil. eşime belli ediyorum ama misafir istemiyor musun diye üstüme geliyor. ben de aramız bozulmasın diye ses çıkaramıyorum. beni en çok bunaltan yakınımız görümcem. kadın yıllarca hindistan da yaşamış. türkiye ye döneli az bi zaman olmuş. anlayacağınız oranın kültürüyle haşır neşir olduğundan inanılmaz pasaklı. bense tam bir hijyen tutkunuyum. mesela ne yapıyor diye sorduğunuzu duyar gibiyim. görümcemin dört tane çocuğu var. hepsi boy boy, doğurmuş da doğurmuş. en büyüğü 11 yaşında. çocukları da çok pisler. bana geldiklerinde önlerine yemek koyuyorum, yemeği bi tavana sürmedikleri kalıyor. geçenlerde tam balık yerken zırt diye geldiler, inanın hala salonda bile kılçık parçası buluyorum. balığı cebine koyup salona gitti o çocuklar
(( eşimde tık yok. ya insan az uyarır ablasını, burası hindistan değil abla filan der. hadi balığı bıraktım, tuvalete terliksiz giriyor çocukları. klozet değil alaturka!!! allah kahretsin ya ayaklarında idrarı kakayı evin içine bulaştırıyorlar. bazen kriz geçirecek gibi oluyorum ama bişey yapamıyorum. ya insan hiç elinin yağını koltuğa sürer mi? burnunu mutfak havlusuna sümkürür mü? yazarken ağlıyorum. çok şanssızım çok( bir de illa siz de gelin diye ısrar ediyorlar. o evde yemek yenilir mi? kusarım ben yiyemem. sizce eşimle aramın açılması pahasına bu kadından kurtulmayı denemeli miyim?
,yapacak bişey yok gibi duruyor ,ben çıkamadım işin içinden ..
