Görümceme ne yapmalı?

Görümceniz her gün sıkıldı ,bunaldı herhalde kucuk bir cocugun bakimindan.O bakmasa bile kv nizin yapamadigi işleri de o yapiyordur evde ve dolayli olarak etkiliyordur onu diye düsünüyorum anlattiklariniz kadariyla.Sizin ailenizden bakacak kimse yok mu acaba birer hafta dönüşümlü bakılsa? Sizin görümceniz en azindan uzun süre katlanmis .Ben cocugum kucukken bi kere kv ye gondermistim sabahtan esimle cocumuzu,görümce ordaymis,gelin alin biz carsiya cikicaz diye eşime söyletmis.Tek bir gün bile katlanamayanlar var ,onun icin yazdim.
Malesef ben kendi ailemden bakabilecek birisi olsa zaten hemen müdahale ederim ama yok. Dediklerinize katılıyorum.
 
Çocuğumun iki aile arasında bir sorun olmadığını düşünmesini istedim ayrıca eşimin de bana söylemese de tek başına bayram ziyareti falan yapmasını istemem. Bir adım atmak istedim sadece.
Niye bayramda ziyarete gitmiyorsunuz? Çocuğu sabahları bırakırken görüyorsunuz ya görümceyi ya da gorumcenin de olduğu eve çocuğunuzu bırakıyorsunuz her gün. Bana biraz işinize geldiği gibi davranıyorsunuz ve eşinizin annesine nankörlük yapıyorsunuz gibi geldi. Bir de pandemi öncesi de kayınvalide bakıyordu sanırım. Karşı tarafı da dinlemek güzel olurdu
 
Niye bayramda ziyarete gitmiyorsunuz? Çocuğu sabahları bırakırken görüyorsunuz ya görümceyi ya da gorumcenin de olduğu eve çocuğunuzu bırakıyorsunuz her gün. Bana biraz işinize geldiği gibi davranıyorsunuz ve eşinizin annesine nankörlük yapıyorsunuz gibi geldi. Bir de pandemi öncesi de kayınvalide bakıyordu sanırım. Karşı tarafı da dinlemek güzel olurdu
Ben çocuğu alıp bırakmıyorum. Eşim kendisi alıp bırakıyor. Pandemi öncesinde de kayınvalidem bakıyordu ve kesinlikle nankörlük etmiyorum önceki mesajlarda da söyledim, babannesi pamuk gibi bakıyor çocuğuma. Asla hakkını yiyemem. Zaten çocuğum da pandeminin içine doğdu takdir edersiniz ki kreş mevzunda çekimser davrandım. Ancak bu gerginlik oluşur oluşmaz hemen kreşe vermek istedim ve hala istiyorum ancak eşim istemiyor. Eşim de ailesiyle minimum şekilde görüşüyor. Bayramda neden gideyim? Eşimin ailesi ve aramızda tatsızlık var. Ben onun ailesine gitmesine karışamam. Ancak zaten eşim de gitmemi istemedi, daha doğrusu bu kararı bana bıraktı. Eşimin annesiyle çocuğum ile ilgili konularda iletişim kuruyoruz, konuşuyoruz. Ancak evlerine gitmiyorum ve teması çoğunlukla eşim kuruyor.
 
Yerinizde olsam kayınvalidemin hatrına, çocukta emeği var sonuçta, özel günlerde giderdim. En azından kızım için bunu yapardım. Yemek davetiyesinden kayınvalidenizin haberi var mı? Görümce gelmiyorsa da o gelsin. Nedense babanneye acıdım..
 
Yerinizde olsam kayınvalidemin hatrına, çocukta emeği var sonuçta, özel günlerde giderdim. En azından kızım için bunu yapardım. Yemek davetiyesinden kayınvalidenizin haberi var mı? Görümce gelmiyorsa da o gelsin. Nedense babanneye acıdım..
Hayır, yemek davetinden haberi yok. Ben önce görümcemle sorun yaşadığım için ona söyledim. Yemek konusunu açmadım. Açıkçası kayınvalidem ve kayınpederim gelse hiç sorun olmaz. Aslında ben de giderim ama yine de kendi evinde kimseye gerginlik yaşatmak da istemem. Ama arar mutlaka konuşurum. Anneler gününde de hem çiçek yolladım hem de aradım.
 
Görümcenizin psikolojik sorunları mı var ? Neden böyle davranıyor
 
Görümcenizin psikolojik sorunları mı var ? Neden böyle davranıyor
Uzun süre otelde yaşamış ve yoğun çalışmış. Şimdi emekli ve evde sıkılıyor muhtemelen. Dışarı çıkmak istemiyor. Depresyonda olabilir. Kendisi de çocuk sahibi olmak istedi hatta ben hamileyken de bunu beraber araştırdık. Ama evli değil ve evlenmesi de hızla olamayacak gibi görünüyor. Sıkıntılı bir süreçten geçiyor. Ailesinin tüm yükü daima omuzlarında olmuş herkes hep ondan bir şey beklemiş. Ben onun adına da çok üzülüyorum. Ama yine de herkesi idare etmenin de bir sınırı elbette var. Ben de annesiz babasız tek başıma bir hayat kurdum. Bunun için sabahtan akşama çalışıyorum. Keşke benim de imkanım olsa da ben de evde çocuğuma kendim baksam.
 
Ben çocuğu alıp bırakmıyorum. Eşim kendisi alıp bırakıyor. Pandemi öncesinde de kayınvalidem bakıyordu ve kesinlikle nankörlük etmiyorum önceki mesajlarda da söyledim, babannesi pamuk gibi bakıyor çocuğuma. Asla hakkını yiyemem. Zaten çocuğum da pandeminin içine doğdu takdir edersiniz ki kreş mevzunda çekimser davrandım. Ancak bu gerginlik oluşur oluşmaz hemen kreşe vermek istedim ve hala istiyorum ancak eşim istemiyor. Eşim de ailesiyle minimum şekilde görüşüyor. Bayramda neden gideyim? Eşimin ailesi ve aramızda tatsızlık var. Ben onun ailesine gitmesine karışamam. Ancak zaten eşim de gitmemi istemedi, daha doğrusu bu kararı bana bıraktı. Eşimin annesiyle çocuğum ile ilgili konularda iletişim kuruyoruz, konuşuyoruz. Ancak evlerine gitmiyorum ve teması çoğunlukla eşim kuruyor.
Eşinizin ailesi ile dediginiz sadece görümce ile. Büyük ihtimalle çocuğunuzu bırakırken orası annemin evi görümce karışamaz diyerek bırakılıyor ama ziyarete gelince annemin evi görümceden bize ne denmiyor orası çelişkili geldi onu dedim. Pandemide hiç biriniz gitmeyin ziyarete de diyecektim ama cocuk bırakılınca her gün zaten gidilmiş gibi oluyor
 
Eşinizin ailesi ile dediginiz sadece görümce ile. Büyük ihtimalle çocuğunuzu bırakırken orası annemin evi görümce karışamaz diyerek bırakılıyor ama ziyarete gelince annemin evi görümceden bize ne denmiyor orası çelişkili geldi onu dedim. Pandemide hiç biriniz gitmeyin ziyarete de diyecektim ama cocuk bırakılınca her gün zaten gidilmiş gibi oluyor
Bana kalsa ben gitmem, çocuğu bırakmam merhaba merhaba seviyesinde kalırım. Ancak eşimin içinden gitmek gelmişse ben bir şey diyemem. Eşim belki de bunu annesiyle konuşmuştur. Bunu da sormadım, bilemiyorum. Sonuçta benim ailem olsa iletişimi ben kurardım, şimdi de o kuruyor.
 
Uzun süre otelde yaşamış ve yoğun çalışmış. Şimdi emekli ve evde sıkılıyor muhtemelen. Dışarı çıkmak istemiyor. Depresyonda olabilir. Kendisi de çocuk sahibi olmak istedi hatta ben hamileyken de bunu beraber araştırdık. Ama evli değil ve evlenmesi de hızla olamayacak gibi görünüyor. Sıkıntılı bir süreçten geçiyor. Ailesinin tüm yükü daima omuzlarında olmuş herkes hep ondan bir şey beklemiş. Ben onun adına da çok üzülüyorum. Ama yine de herkesi idare etmenin de bir sınırı elbette var. Ben de annesiz babasız tek başıma bir hayat kurdum. Bunun için sabahtan akşama çalışıyorum. Keşke benim de imkanım olsa da ben de evde çocuğuma kendim baksam.
Yani anlattıklarına bakılırsa depresif duyguları var demek ki siz elinizden geldiğinizce iyi davranmışsınız ama o bunu hep reddetmiş gibi en yakın zamanda kreşe verirsiniz içiniz rahat eder
 
Ben olsam özür dilemezdim. Mesaj da atmazdım. Eğer öyle davrandılarsa..

Onlara mecbur hissettiğiniz için mi böyle bir adım attınız ? Yoksa gerçekten hatalı olduğunuzu mu düşünüyorsunuz ?
Çocuğunun mutluluğu için her anne geri adım atar. Suçlu olsa da o adımı atar.
 
Konu başlığınızdaki soruyu mu yoksa konunun sonundaki; "Çocuğu Eylül'den önce kreşe vermek istemiyor eşim. Ama ben artık ne yapabilirim bilemiyorum." kısmını mı baz alalım ? Anlattıklarınız çokta açıklayıcı olmamış fakat çocuğunuzun durumu daha önemli. diğer durumunuzu göz ardı edin. eşiniz ne yapacağınızla ilgili yardımcı olmuş kararıyla zaten. eylülde gönderebiliriz demiş kardeşiyle ilgilide görüşme demiş. Yapacağınız şey basit 2 ay daha sıkarsınız dişinizi sonra çocuğunuzda kreşe gidince tamamen görüşmeyi kesersiniz. eşiniz zaten her daim yanınızdaymış bunda sıkıntı yaşayacağınız birşey göremedim pek
Çocuk kendisine bakan babaanneyi tabiki görmek isteyecek. Iletişim kesilemez kadın da bu yüzden uzlaşmak istiyor
 
Çocuğunun mutluluğu için her anne geri adım atar. Suçlu olsa da o adımı atar.
Allah aşkına benimle muhatap olma mesajlarımı da alıntılama.

Kitap topigine gelip durduk yere hakaret edip begenmedimleri bastığını unutmadım ve seni normal bulmuyorum.

Bak orda duruyor profil tıkla istersen git tüm yorumlarıma beğenmedim at hiç umursamıyorum.

Ama beni alıntılayıp konuşma başlatmaya çalışma. Kendi kendine yap yorumlarını.
 
Ben özür dilemezdim. Gitmemezlik de etmezdim, giderdim fakat kendisiyle muhatap olmazdım.
Bazı insanlarla yıldız uymaz.
Çocuğu kreşe vermek konusunda eşinizle uzlaşıya varabilirsiniz, çocuğa da iyi gelecektir.
3 yaşından sonra her çocuk kreşe gitmeliymiş.
 
Çocuk kendisine bakan babaanneyi tabiki görmek isteyecek. Iletişim kesilemez kadın da bu yüzden uzlaşmak istiyor
Babaanne ile ilgili birşey söylememiştim ?iletişimi eşide destek iken görümceyle kesebilir Eylül ayına kadar idare edilebilir dedim
 
Ben özür dilemezdim. Gitmemezlik de etmezdim, giderdim fakat kendisiyle muhatap olmazdım.
Bazı insanlarla yıldız uymaz.
Çocuğu kreşe vermek konusunda eşinizle uzlaşıya varabilirsiniz, çocuğa da iyi gelecektir.
3 yaşından sonra her çocuk kreşe gitmeliymiş.
Eylül'de başlaması konusunda hemfikiriz zaten uzun bir bayram tatili ve yıllık izinlerimiz olacak iki ay için. Sonra hemen başlayacak. okul öncesi eğitim zaten her şey mükemmel de olsaydı kesinlikle gerekliydi.
 
Merhabalar,

Evlendiğim günden beri görümcemle daima sorun yaşadık. Çocuğum 3 yaşında ve babannesi bakıyor. Ancak görümcem de emekli ve o da evde. Ben her zaman en iyi niyetimle davranmaya çalışsam da gerçekten inanılamaz şekilde davrandı. Hakkını yiyemem ama eşim asla ondan taraf olmadı beni de üzmedi. Ancak bir sabah işe giderken çocuğumu bıraktığımda bana olmayacak şekilde bağırdı. Ya sabır dedim sonra da iş yerindeyken ben aradığımda annemi istedim, annenle görüşemezsin çünkü şu an senin çocuğuna bakıyor dedi. O çocuğu ben babamın evinden mi getirdim deyince bana senin yaptıkların artık canımıza yetti diye bağırdı. Ben de açtım ağzımı yumdum gözümü. Eşim iş yerime geldi özür diledi. Sonra gitmiş ablasıyla da konuşmuş. Neyse, biz o zamandan beri görüşmüyoruz. Sabahları eşim çocuğu bırakıyor ve alıyor. Ben çocuğu kreşe verelim dedim ama eşim asla kabul etmedi pandemiden ötürü. Ben de o halde beni karıştırma dedim.

Geçen akşam yatarken kızım bana anne ben kötü biriyim dedi. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bunun sebebi ne olabilir diye düşünürken hepimizde birtakım kabahatler buldum. Bu çok önemsiz de olabilir ama çok önemli de olabilir. Ben geçirdiğim kısa zamanda sürekli onu uyarıyor olabilirim dedim. Eşimle konuştuk ve daha az uyararak evde biraz daha sakin bir ortam yaratmayı deneyelim dedik. Ancak elbette geçen bayram sadece babası ve kızım gidip aileyle bayramlaştı. Yada doğum günleri olduğunda ben asla gitmiyorum. Ben bunu da en azından düzenlemek amacıyla görümceme mesaj attım. Dedim ki bundan sonra can ciğer olamayız ama belki de asgari müşterekte buluşarak özel günlerde kızımın mutlu olmasına destek olabiliriz. Ben kendi adıma özür diledim ve eşime de isterse ailesini yemeğe davet edebileceğini söyledim. Görümcem mesajı okudu ama cevap vermedi.

Ben eşime durumu anlattım o da o kendi terbiyesizliğine baksın dedi. Sen büyüklük yapmışsın ama bana sorsaydın ben konuşma derdim dedi. Gelin görün ki ben bu tavırdan da rahatsız oldum. Çocuğu Eylül'den önce kreşe vermek istemiyor eşim. Ama ben artık ne yapabilirim bilemiyorum.

Herkese okuduğu için teşekkürler.
Ben hatalı olmadığımi düşündüğüm bir konuda ASLA özür falan dilemem. Benim kızımın mutluluğu halasindan geçmez.
 
Back
X