Slm arkadaslar,
Görümcemin sözü, görümcemin nisani, simdide görümcemin nikahi geldi çatti.
Ha bunlar olacak elbette her evleneninde basindan gecti. Gel gelelim benim sorunuma. Böyle özel günlerden ben hicbisey anlamiyorum cünkü kayinvalidem saolsun böyle günlerde 100 metrekarelik eve, tüm sülalesini, komsularini, arkadaslarini cagiriyor. Tamam cagirsin sorun oda degil ama sorun tüm hazirliklarin evde yapilmasi, bulasigi, tatlisi, coluk cocugu. Ve herseyi mutfakta kendi basima yapiyor olmam. Benim bildigim böyle günlerde yardim edilir. Yada en basitinden plastik tabak gibi kolayliklar sunulur. Ama onuda yapmiyor hanfendi. Daha gecen sözde bütün gün mutfaktan cikamadigim ve oglumla kimsenin ilgilenemedigi icin oglum merdivenden düsmüstü! Ondan beride kafam atti bu konuda. Hayir yani madem ben yardim ediyorum bari cocuguma göz kulak olsun yani demi? Onuda yapmadilar. Inan sorun yardim etmek, is yapmak degil. Basim gözüm üstüne sonucta bir aileyiz böyle günlerde yardimlasacagiz ama benim sorunum kayinvalide, evlenecek olan görümcemden haric diger görümcem herkesin mutfagin yanindan gecip hicbisey yapmamasi. Bunun bide akraba kismi var tabi o konulara hic girmiyorum bile. Hersey bana kalinca ve görümcemin böyle özel günlerinde mutfaga tıkılı kalinca benimde zoruma gidiyor. Ama söylüyorumda tabi cok yoruldugumu, o günden hicbisey anlamadigimi felan susmuyorum yani. Sonucta bende o ailedenim, benim icinde özel. Ama hicte öyle olmuyor. Bana sadece o günün anısından yorgunluk kaliyor. Daha demin kücük görümcemi aradim, naptiniz plastik tabak, canak aldinizmi? Diye sordum. Hayir yenge, dedi. Annesi istememismis. Biz herseyi yaparmismisiz, kendimize yetermismisiz tabi genellemesine bende dahilim. Hatta daha dün telefonlastik, sordum; anne bisey yapilacakmi? söyleyebilirsin diye. Kadin bana; yok yok sen dinlen, nikah günü zaten cok yorulacaksin, dedi. Pişkin pişkin. Bende hicbisey demedim. Sorun bu işte, herseyi benden beklemesi. Kimsenin yardim etmemesi. Ve 7 kat sülaleyi cagirmasi. Cagiran o,isleri basima yikanda o. Ve benim 3 yasina girecek oglum var onunda ilgiye ihtiyaci var sonucta. Yemektir, tuvalettir vs. Ve ev dublex merdivenden inip cikmasi sıkįntı yani.
Simdi size soruyorum: napayim ben nikah günü? Enayi daha dogrusu hizmetci gibi mutfaga tikili kalmak istemiyorum. Kalmayacagimda ama nasil? Ne önerirsiniz? Sonra gelinim hicbisey yapmadi yardim etmedi demesinide istemiyorum. Görümceminde neticede hatri var. Lütfen akil verin.
Görümcemin sözü, görümcemin nisani, simdide görümcemin nikahi geldi çatti.
Ha bunlar olacak elbette her evleneninde basindan gecti. Gel gelelim benim sorunuma. Böyle özel günlerden ben hicbisey anlamiyorum cünkü kayinvalidem saolsun böyle günlerde 100 metrekarelik eve, tüm sülalesini, komsularini, arkadaslarini cagiriyor. Tamam cagirsin sorun oda degil ama sorun tüm hazirliklarin evde yapilmasi, bulasigi, tatlisi, coluk cocugu. Ve herseyi mutfakta kendi basima yapiyor olmam. Benim bildigim böyle günlerde yardim edilir. Yada en basitinden plastik tabak gibi kolayliklar sunulur. Ama onuda yapmiyor hanfendi. Daha gecen sözde bütün gün mutfaktan cikamadigim ve oglumla kimsenin ilgilenemedigi icin oglum merdivenden düsmüstü! Ondan beride kafam atti bu konuda. Hayir yani madem ben yardim ediyorum bari cocuguma göz kulak olsun yani demi? Onuda yapmadilar. Inan sorun yardim etmek, is yapmak degil. Basim gözüm üstüne sonucta bir aileyiz böyle günlerde yardimlasacagiz ama benim sorunum kayinvalide, evlenecek olan görümcemden haric diger görümcem herkesin mutfagin yanindan gecip hicbisey yapmamasi. Bunun bide akraba kismi var tabi o konulara hic girmiyorum bile. Hersey bana kalinca ve görümcemin böyle özel günlerinde mutfaga tıkılı kalinca benimde zoruma gidiyor. Ama söylüyorumda tabi cok yoruldugumu, o günden hicbisey anlamadigimi felan susmuyorum yani. Sonucta bende o ailedenim, benim icinde özel. Ama hicte öyle olmuyor. Bana sadece o günün anısından yorgunluk kaliyor. Daha demin kücük görümcemi aradim, naptiniz plastik tabak, canak aldinizmi? Diye sordum. Hayir yenge, dedi. Annesi istememismis. Biz herseyi yaparmismisiz, kendimize yetermismisiz tabi genellemesine bende dahilim. Hatta daha dün telefonlastik, sordum; anne bisey yapilacakmi? söyleyebilirsin diye. Kadin bana; yok yok sen dinlen, nikah günü zaten cok yorulacaksin, dedi. Pişkin pişkin. Bende hicbisey demedim. Sorun bu işte, herseyi benden beklemesi. Kimsenin yardim etmemesi. Ve 7 kat sülaleyi cagirmasi. Cagiran o,isleri basima yikanda o. Ve benim 3 yasina girecek oglum var onunda ilgiye ihtiyaci var sonucta. Yemektir, tuvalettir vs. Ve ev dublex merdivenden inip cikmasi sıkįntı yani.
Simdi size soruyorum: napayim ben nikah günü? Enayi daha dogrusu hizmetci gibi mutfaga tikili kalmak istemiyorum. Kalmayacagimda ama nasil? Ne önerirsiniz? Sonra gelinim hicbisey yapmadi yardim etmedi demesinide istemiyorum. Görümceminde neticede hatri var. Lütfen akil verin.