Ben olsaydım bu durumda isyan bayrağını çekerdim.
Yeter artık ya kendinize çeki düzen verin ya da herkes duracağı yeri bilsin derdim.
Gözüm çok karadır benim,tahammül sınırımı zorladı mı biri kapıyı bile gösteririm,aman o üzülmesin aman bu kırılmasın diye de kendi hayatımdan ve standartlarımdan asla ödün vermem.
Bir arkadaş üniversitede ev arkadaşlarıyla yaşadıklarından bahsetmiş,okuyunca kendi yaşadıklarım aklıma geldi.Benim ev arkadaşım da elini hiç bişeye sürmezdi hatta evde normal tuvalet vardı ve afaedersiniz büyük tuvaletini yaptığında sifonu bile çekmeden çıktığı olurdu.Çıldırırdım...
Kafasına göre gider alışveriş yapar ihtiyaçlarımız dışında kendine keyfe keder yiyecekler,içkiler alır bi de utanmadan fişini gösterir yarı parasını ödememi isterdi.
Evi ben tutmuştum,dayalı döşeli eve yatağıyla,valizinle gelmişti ve başında kesinlikle erkek arkadaşlarının gelmesini istemiyorum diye uyarmıştım,kabul ederek yanıma taşınmıştı.Tabi buna uymadı..1 uyardım 2 uyardım artık benim evde olmadığım zamanlarda getiriyordu sevgililerini..yani bir tane sağlam bi ilişkisi olsa ona da tamam diyeceğim ama 2günde tanıdığı kişileri eve getiriyormuş yokluğumda...
Üstüne benim eşyalarımı izinsiz kullanıyordu,her fırsatta odamı çekmecelerimi karıştırıyordu...
İşaretler bırakıp çıkardım ve her geldiğimde odama girdiğini anlardım.
En son bir de daha yeni tanıştığı bir bayanı eve misafir diye getirmişti,ikisi de giyinip süslenip dışarda alıyorlar soluğu.Eve hiç bir şekilde faydaları olmadığı gibi daha çok zararları oluyordu.Misafir gelen kız benim evimde bana trip yapıyordu..Başlarım böyle işe dedim alt tarafı kiranın yarısını veriyorsun...
Açtım ağzımı yumdum gözümü ve kirayı tek başıma ödemeyi,sıkıntı çekmeyi bile göze alarak aldım karşıma ne var ne yok söyledim ve kapıyı gösterdim.
Kendisiyle bu konuşmaları yaptığımda öğlen arasıydı ve akşam geldiğimde seni bu evde görmek istemiyorum topla neyin var neyin yok defol dedim,anahtarı da aldım elinden.
Kendini savunmak için tabiki bişeyler söylemeye çalıştı,zaman ver falan filan...hiç birini duymadım,yürüdüm gittim...
Aynı günün akşamında evimde huzur içinde uyudum,kurtulmuştum sonunda...
Sizin durumunuz biraz farklı,eşiniz ve aileler söz konusu ama sizinde artık bişeyler yapmanızın zamanı gelmiş,yaşadıklarınızın çekilir bi tarafı kalmamış.
Kesin tavrınızı sert bir dille ortaya koyun.
Hiç bir şey yapamıyorsanız,
O sizi huzursuz edeceğine siz onu huzursuz ederek kaçırtmayı deneyin.
Öyle huzursuz olmalı ki ailesinin yanında gitmek istemiyorsa bile nişanlısına baskı yapıp biran önce düğün tarihini belirlesinler ya da öne çeksinler,kendi evini kurmayı özenmeli, yanınızda kendini fazlalık gibi hissetmeli
Allah yardımcınız olsun opuyorumnanaktan