İlk zamanlar karışırdı ,yok gülmemişim yok aramamışım .işim gücüm var benim ,kimsenin kaprisiyle vs uğraşamam ,siz gelince görüşürüz olur biter dedim .ne gerek var ki samimiyete zaten .salla gitsin .he de geç
aynen söylediğiniz gibi bıraktığıda oluyor çocuğunu evdeki çiçeği koparıp tuvalete atmış ben görünce bilmiyormuş gibi yaptı sen yapmadıysan ben yaptım o zaman salak mıyım ben kandırmaya çalışıyorsun yaptıysan yaptım de dedim görümcemle çoğu kıyafetiniz aynı rengine kadar bana ne alınsa onada aynı çocuğu benim evime gelmek için ağlıyor sonra eşimle benim aramda uyuyordu
Siz değil eşiniz söylesin o kötü olmaz ama siz söyleyince kötü olursunuz
Niye kendi çocuğunuz gibi davranıyorsunuz ki onun annesi var zaten anne gibi davranacağım derken abartmışsınız.siz bi abla gibi davransaydınız çocukta yüz bulamazdı böyle saygısız davranmaya
Zaten bu noktaya getiren biraz eşim oldu ben resmiyetimi en başından koymuştum eşim sürekli iç içe olmamızı istedi kendince iyilik etti kardeş gibi olalım diye yaptı sürekli bizi bir araya getirdi anlatmaya çalıştım çok samimi olmak iyi değil ilerde sorun çıkar bizi kendi halimize bırak diye çünkü görümcemde bana resmiydi bu şekilde ilerliyordu en azından kimse kırılmıyordu
