Görünmez Olmak...

civcivgagasi

Açıyorum çiçek miçek
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2009
528
965
628
Merhaba hanımlar,

Pek çok kişi derdimin dert olmadığını söyleyecek belki ama sinirlerim çok bozulduğu için bu konuyu açıyorum.

Gayet samimi olduğum, herhangi bir şekilde saygısızlık yapmadığım/darlamadığım arkadaşlarıma gönderdiğim mesajlara yanıt alamıyorum. Hiçbiri birbirini tanımıyor öncelikle onu söyleyeyim. Yıllardır çok yakın olduğum, her fırsatta bir araya geldiğim 5-6 dostum sanki ağız birliği etmiş gibi bana görünmez muamelesi yapıyorlar. Yoğun olduklarını biliyorum ama ben de yoğunum. Üstelik bu insanlara "Bir sorun mu var? Bilmeden bir hatam mı oldu?" diye de sordum. Yok. Ölü taklidi yapıyorlar. Düşünüyorum ama sebep bulamıyorum. İşin kötüsü bende anksiyete bozukluğu var. Kafamda milyonlarca senaryo dönüyor. Normalde kafaya takmam ve silerim ama birdenbire hayatımdan çıkarabileceğim insanlar değiller. Ailecek görüştüğüm, birbirimizin dertlerine de sevincine de ortak olduğumuz insanlar.

Sizce ne yapmalıyım? Nasıl bir tutum izlemeliyim. Ortada somut bir sebep olmadığı için içim içimi yiyor.
 
Herkesin işi gücü sorumlulukları var. yeri geliyor en yakın arkadaşını bile ayda 1 arıyorsun. Hayat telaşı çok takılmamak gerek
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Haklısınız ama en azından bir mesaj yazmak, cevap vermek çok zaman almayan bir şey. Bu şekilde mesaja yanıt alamamak çok incitici.
 
Ne kadar meşgul olursam olayim, şu telefon dediğimiz zimbirti wcde bile elimizde, yazmak istedigime o arada bile yazarim yani.
İstemedigime ise bin bahane bulur yazmam.

Belki artik onlara cekici gelmiyorsunuzdur, sizinle paylaşacak bir seyler bulamiyorlardir.

Belki de sizin fark etmediğiniz bir huyunuz onları artik rahatsiz etti.

Her ne sebeple olursa olsun
ISTEMEYENI ZORLAMAYIN.
VE BUNUN İÇİN UZULMEYIN.
 
Ne kadar meşgul olursam olayim, şu telefon dediğimiz zimbirti wcde bile elimizde, yazmak istedigime o arada bile yazarim yani.
İstemedigime ise bin bahane bulur yazmam.

Belki artik onlara cekici gelmiyorsunuzdur, sizinle paylaşacak bir seyler bulamiyorlardir.

Belki de sizin fark etmediğiniz bir huyunuz onları artik rahatsiz etti.

Her ne sebeple olursa olsun
ISTEMEYENI ZORLAMAYIN.
VE BUNUN İÇİN UZULMEYIN.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Ben de bu şekilde düşünüyorum ama rahatsız oldukları bir konu varsa söylemelerini de rica ettim. Herhangi bir tepki alamadım. Keşke bir gerekçe sunsalar.
 
Yorumunuz için teşekkür ederim. Ben de bu şekilde düşünüyorum ama rahatsız oldukları bir konu varsa söylemelerini de rica ettim. Herhangi bir tepki alamadım. Keşke bir gerekçe sunsalar.
Hiçbiri birbirini tanımıyorken aynı anda sizi görmezden gelmeleri ilginç bir durum.
Hani ortak bir karar da yok ortada.
 
Hiçbiri birbirini tanımıyorken aynı anda sizi görmezden gelmeleri ilginç bir durum.
Hani ortak bir karar da yok ortada.
Evet delirmek üzereyim. Üstelik arkadaşlarımdan biriyle iki hafta başka bir şehirde buluştum. Vedalaşırken de sımsıkı sarıldı. Bana hediye almış, ben de ona almıştım. Çok mutlu olduk falan. Ondan sonra birkaç gün sonra yazdığımda cevap alamadım. Diğerleriyle de bildiğim kadarıyla bir sıkıntı yok. Ki çok hassas bir insanım. Bilerek isteyerek asla incitecek bir şey yapmam. Söyledim zaten bir hatam mı oldu diye. Resmen ölü taklidi yapıyorlar. "NEDEN?" sorusu yüzünden çıldıracağım.
 
en azından bir mesaj yazmak, cevap vermek çok zaman almayan bir şey.
Puff.. ya sevgili/flört değilse kimse bu cümleyi kurmamali bence. İnsanların var bin tane işi. Mesaja cevap vermeye o an müsait olmayabilir, sonra yazarım diye düşünüp unutmuş olabilir , kafası yoğun olabilir, sohbet etme havasında olabilir. Bir de 'musait değilim,sonra yazarim' dese de kurtuluş yok, yine cevap bekleyeceksiniz.
Neden hemen kişisel aliyorsunuz ki? Benim yakın bir arkadaşım var gönderdiğim reelslerime bile emoji atmaz 😂 doğum günümü hatırlamaz, bazen mesajlarıma cevap atmaz. Ama beni sevdiğini bilirim. Hem iş hem güç hem çoluk hem çocuk, firsat bulamıyordur.
Her iki mesajıma cevap atmadığında darılıp 'sorun mu var' deseydim ilişkimiz bunca sene sürmezdi , eminim.
Sevdiğim bir yaşlı abi var. 73 yaşlarında. Onunla takılmayı severim, sıkça da bir yerlere gideriz. Ama o kadar takiliyor ki mesajıma baktın bakmadın vs, beni sinir ediyor. Yılın başlarında depresif bir moddaydim,enerjim yoktu mutlu seyler yapmak icin. Bu abi de bana
yazmıştı 'kızım napiyorsun nasılsın' diye. Verecek cevabım olmadığı için ve 'kesin buluşmak için yazıyordur reddedecek bahanem yok' diye cevap atmadim , sonra ben sehirdisindayken yazdı, gerçekten cevap vermek istedim ama yazmamisim gezme telaşında. Neyse, 'bayramda arar gönlünü alırım' diye düşündüm,bayramda da köye gittim, gelenler gidenler. Abi benden önce davranmış, ben cevap atmayinca 'gorusmek istemiyorsan lütfen yaz, çekinme . Alinmam' yazmış 😂
Kendi kafasında kurmuş ama benim yazmamamin büyütecek, onu hayalet yerine sokacak, onu artık sevmediğim bir sebebi yok ki. O an öyle gelişti yani. Kişisel alması saçmaydı çünkü konunun onla hiç ilgisi yok
Ayni abi ile geçen haftalarda buluşuruz diye sozlesmistik, tatil günü yazmış bir sey yapalım diye. Ama ben çoktan biriyle buluşmuştum, zaten bir şey yapıyordum. O gün arkadaşımın yanında telefonla uğraşmamak için sonra yazarım dedim, çıkmış aklımdan, yazmadım bir şey. Ertesi gün iş yerindeyim, yoğun bir gün geçiyorum,sitemkar bir mesaj yazmış, açmadım bile hala, görünce 'öf' dedim geçtim. Sonra baktım numaramı silmiş.
Aslında yok yere yani.
Kendince o da ne düşündü bilmem ama benim yazmamamin sebebi onu ghostlamak değil , onu sevmemem değil - ki seviyorum, ya da kusmem bir sorun olması vs değil kendime ait bir hayatimin olmasi ve sadece mesajına cevap vermemis olmamdi.
Sizde de şu iki doneyi birleştirince aynı benim yaşlı arkadaşım gibisiniz
iki hafta başka bir şehirde buluştum. Vedalaşırken de sımsıkı sarıldı. Bana hediye almış, ben de ona almıştım. Çok mutlu olduk
"Bir sorun mu var? Bilmeden bir hatam mı oldu?" diye de sordum. Yok. Ölü taklidi yapıyorlar.
Çok iyi arkadaşın, seni sevdiğini biliyorsun. Ama iki mesaja cevap almayınca hemen 'sorun mu var, benim hatam mi' diye darlamissin. Muhtemelen onlar da mesajı görünce benim yaptığım gibi gözlerini devirmislerdir.
Bu kadar hassas olma
Her şey seninle ilgili değil.
Hiç sanmıyorum tatilde onca hasret giderdigin arkadaşın sana gıcık olup konuşmayı kessin. Öyle gelişmiştir süreç. Sonra sen abartıp büyütünce olaylar arkadaşlığı büyütmeye kadar gelmiş, benim olayda olduğu gibi.
Bence 1) insanlara bu kadar fazla kıymet verme, telefonunu acmadilar diye ağlayacak kadar.
2) her şeyi kişisel alma. Bazı şeyler (hatta çoğu şey) senle alakalı degildir . Bu gerçeği kabullenince hayat çok kolay oluyof
 
Benim de bir arkadaşım bir şeyler yollar bana görünce sordu seni rahatsız mı ediyorum diye kırmamak icin güzel okuyorum dedim ama bir sürü insan bir şey yolluyor ve hepsine bakarken canım sıkılıyor canım ne istiyorsa ona bakmak istiyorum kırılmasını gerektirecek bir durum yok kırılacaksa paylasmasin o zaman
 
Merhaba hanımlar,

Pek çok kişi derdimin dert olmadığını söyleyecek belki ama sinirlerim çok bozulduğu için bu konuyu açıyorum.

Gayet samimi olduğum, herhangi bir şekilde saygısızlık yapmadığım/darlamadığım arkadaşlarıma gönderdiğim mesajlara yanıt alamıyorum. Hiçbiri birbirini tanımıyor öncelikle onu söyleyeyim. Yıllardır çok yakın olduğum, her fırsatta bir araya geldiğim 5-6 dostum sanki ağız birliği etmiş gibi bana görünmez muamelesi yapıyorlar. Yoğun olduklarını biliyorum ama ben de yoğunum. Üstelik bu insanlara "Bir sorun mu var? Bilmeden bir hatam mı oldu?" diye de sordum. Yok. Ölü taklidi yapıyorlar. Düşünüyorum ama sebep bulamıyorum. İşin kötüsü bende anksiyete bozukluğu var. Kafamda milyonlarca senaryo dönüyor. Normalde kafaya takmam ve silerim ama birdenbire hayatımdan çıkarabileceğim insanlar değiller. Ailecek görüştüğüm, birbirimizin dertlerine de sevincine de ortak olduğumuz insanlar.

Sizce ne yapmalıyım? Nasıl bir tutum izlemeliyim. Ortada somut bir sebep olmadığı için içim içimi yiyor.
Yani.. varsayalım ki kafanızda kurduğunuz o en kötü ihtimal gerçek. Nolur ki?
 
Puff.. ya sevgili/flört değilse kimse bu cümleyi kurmamali bence. İnsanların var bin tane işi. Mesaja cevap vermeye o an müsait olmayabilir, sonra yazarım diye düşünüp unutmuş olabilir , kafası yoğun olabilir, sohbet etme havasında olabilir. Bir de 'musait değilim,sonra yazarim' dese de kurtuluş yok, yine cevap bekleyeceksiniz.
Neden hemen kişisel aliyorsunuz ki? Benim yakın bir arkadaşım var gönderdiğim reelslerime bile emoji atmaz 😂 doğum günümü hatırlamaz, bazen mesajlarıma cevap atmaz. Ama beni sevdiğini bilirim. Hem iş hem güç hem çoluk hem çocuk, firsat bulamıyordur.
Her iki mesajıma cevap atmadığında darılıp 'sorun mu var' deseydim ilişkimiz bunca sene sürmezdi , eminim.
Sevdiğim bir yaşlı abi var. 73 yaşlarında. Onunla takılmayı severim, sıkça da bir yerlere gideriz. Ama o kadar takiliyor ki mesajıma baktın bakmadın vs, beni sinir ediyor. Yılın başlarında depresif bir moddaydim,enerjim yoktu mutlu seyler yapmak icin. Bu abi de bana
yazmıştı 'kızım napiyorsun nasılsın' diye. Verecek cevabım olmadığı için ve 'kesin buluşmak için yazıyordur reddedecek bahanem yok' diye cevap atmadim , sonra ben sehirdisindayken yazdı, gerçekten cevap vermek istedim ama yazmamisim gezme telaşında. Neyse, 'bayramda arar gönlünü alırım' diye düşündüm,bayramda da köye gittim, gelenler gidenler. Abi benden önce davranmış, ben cevap atmayinca 'gorusmek istemiyorsan lütfen yaz, çekinme . Alinmam' yazmış 😂
Kendi kafasında kurmuş ama benim yazmamamin büyütecek, onu hayalet yerine sokacak, onu artık sevmediğim bir sebebi yok ki. O an öyle gelişti yani. Kişisel alması saçmaydı çünkü konunun onla hiç ilgisi yok
Ayni abi ile geçen haftalarda buluşuruz diye sozlesmistik, tatil günü yazmış bir sey yapalım diye. Ama ben çoktan biriyle buluşmuştum, zaten bir şey yapıyordum. O gün arkadaşımın yanında telefonla uğraşmamak için sonra yazarım dedim, çıkmış aklımdan, yazmadım bir şey. Ertesi gün iş yerindeyim, yoğun bir gün geçiyorum,sitemkar bir mesaj yazmış, açmadım bile hala, görünce 'öf' dedim geçtim. Sonra baktım numaramı silmiş.
Aslında yok yere yani.
Kendince o da ne düşündü bilmem ama benim yazmamamin sebebi onu ghostlamak değil , onu sevmemem değil - ki seviyorum, ya da kusmem bir sorun olması vs değil kendime ait bir hayatimin olmasi ve sadece mesajına cevap vermemis olmamdi.
Sizde de şu iki doneyi birleştirince aynı benim yaşlı arkadaşım gibisiniz

Çok iyi arkadaşın, seni sevdiğini biliyorsun. Ama iki mesaja cevap almayınca hemen 'sorun mu var, benim hatam mi' diye darlamissin. Muhtemelen onlar da mesajı görünce benim yaptığım gibi gözlerini devirmislerdir.
Bu kadar hassas olma
Her şey seninle ilgili değil.
Hiç sanmıyorum tatilde onca hasret giderdigin arkadaşın sana gıcık olup konuşmayı kessin. Öyle gelişmiştir süreç. Sonra sen abartıp büyütünce olaylar arkadaşlığı büyütmeye kadar gelmiş, benim olayda olduğu gibi.
Bence 1) insanlara bu kadar fazla kıymet verme, telefonunu acmadilar diye ağlayacak kadar.
2) her şeyi kişisel alma. Bazı şeyler (hatta çoğu şey) senle alakalı degildir . Bu gerçeği kabullenince hayat çok kolay oluyof
Teşekkür ederim yorumunuz için. Hemen "Bir sorun mu var?" demedim. İki haftaya yakın bir süre gördü fakat cevap vermedi. Bekledim. Sonra sordum. Umarım dediğiniz gibidir. Sürekli konuşmalarını beklemiyorum elbette. Ama ortada garip bir durum var. 6 arkadaşım birden aynı şeyi yapınca sinirlerim bozuldu. Her şey olağan akışındayken beklemediğiniz bir tavırla karşılaştığınızı düşünün lütfen.
 
Benim de bir arkadaşım bir şeyler yollar bana görünce sordu seni rahatsız mı ediyorum diye kırmamak icin güzel okuyorum dedim ama bir sürü insan bir şey yolluyor ve hepsine bakarken canım sıkılıyor canım ne istiyorsa ona bakmak istiyorum kırılmasını gerektirecek bir durum yok kırılacaksa paylasmasin o zaman
Bir şey yollamak gibi bir durum değil bu. Sorduğum soruya cevap alamamak.
 
Bir şey olmaz, kabul ederim. Ama işte net olunmalı diye düşünüyorum. Hiçbir şekilde cevap verilmiyorsa ve sebebi soruluyorsa "Görüşmek istemiyorum" deyip kesmek yeterli.
soru sorunca da cvp alamadığınızı anlıyorum burdan. Yani üstünüze düşeni yapmışsınız siz, gerisi onlarda. Hani sorayım mı deseniz sorun deriz ama cvp alamadıktan sonrası için bir öneri yok. Hayatınıza bakıp, bir sonraki olası iletişim denemelerinde sınırı çizip kendinizi korumalısınız, derim heralde
 
Back
X