- 24 Ağustos 2009
- 774
- 1
- 36
İçimin sancıyan yanından koparamadım seni.Silmekten yorulsa da ellerim, ömrümün sayfalarında adın takılı kaldı..Daha kaç harfte can vermeliyim soluksuzluğuma…
İçimde yarı baygın bir hayatın göz kırpmaları var, gidişlere ömür tüketen.
Ne zaman sustu bu ağlayan çocuk ! Ne zaman kayboldu içimde uzayan yollar..Sen ne zaman geçtin ömrümden..Bu yarım cümlelerin öznesi nerde ?
Failini terk etmiş kaçışlar var sokaklarımda, yüreğini denizlere bağışlamış boşluklar..Yaralarımdan artırdığım suskun sancılar ; sana sakladığım..Düşlerin isimsiz kahramanıydı, ansızın yarattığın varlığın..Ve unutmanın anlamsız boşluğunda duruşum..
Benimle baş etmeyi öğrenemedim.Kapadım tüm zarfları, adressizliğimi unuttum..Gönderilmemiş sözlerden sancılar yaptım kendime, gecemi astım ardındaki hüzne…
Yarım kalan bir düş,bir ömre sığmadı..Parmaklarımda üslupsuz bir darağacı; beni satırlara savuran..Gözlerinin uzağı kadar ayrıyım şimdi aşktan..
Yine kilitler vurdun kalbimin satırlarına. Açılsın diye bekliyorsun, üstüme düşen tozlu kapılar..Sırtımda uzun yol izleri, ayaklarımda paslı çivi çizikleri ile adım tutuyorum sana…Ve koca bir uçsuzluğu seriyorum gözlerimin yağmurlarına..Gidiyorum yüreğinin ardında , düşe kalka..!
Ne, zaman susturur bu çığlıkları; ne de suskunluğuma dil olur hüznü tüketemeyişim ! Bir bilsen ne çıkmaz, se sığ bir yolculuk bu gidiş..Sağır bir yalnızlık koyup avuçlarıma, tüm korkuları unuttum adının anlamında..Boş duvarlardan kazıdım hayalet ismimi, sildim tüm defterlerden düşlerimi..Issızlığımda nefes aldım, satır satır kanadım.
Öyle bir sen kaybı ki ; gözlerine sığamadım..!
Alıntıdır
İçimde yarı baygın bir hayatın göz kırpmaları var, gidişlere ömür tüketen.
Ne zaman sustu bu ağlayan çocuk ! Ne zaman kayboldu içimde uzayan yollar..Sen ne zaman geçtin ömrümden..Bu yarım cümlelerin öznesi nerde ?
Failini terk etmiş kaçışlar var sokaklarımda, yüreğini denizlere bağışlamış boşluklar..Yaralarımdan artırdığım suskun sancılar ; sana sakladığım..Düşlerin isimsiz kahramanıydı, ansızın yarattığın varlığın..Ve unutmanın anlamsız boşluğunda duruşum..
Benimle baş etmeyi öğrenemedim.Kapadım tüm zarfları, adressizliğimi unuttum..Gönderilmemiş sözlerden sancılar yaptım kendime, gecemi astım ardındaki hüzne…
Yarım kalan bir düş,bir ömre sığmadı..Parmaklarımda üslupsuz bir darağacı; beni satırlara savuran..Gözlerinin uzağı kadar ayrıyım şimdi aşktan..
Yine kilitler vurdun kalbimin satırlarına. Açılsın diye bekliyorsun, üstüme düşen tozlu kapılar..Sırtımda uzun yol izleri, ayaklarımda paslı çivi çizikleri ile adım tutuyorum sana…Ve koca bir uçsuzluğu seriyorum gözlerimin yağmurlarına..Gidiyorum yüreğinin ardında , düşe kalka..!
Ne, zaman susturur bu çığlıkları; ne de suskunluğuma dil olur hüznü tüketemeyişim ! Bir bilsen ne çıkmaz, se sığ bir yolculuk bu gidiş..Sağır bir yalnızlık koyup avuçlarıma, tüm korkuları unuttum adının anlamında..Boş duvarlardan kazıdım hayalet ismimi, sildim tüm defterlerden düşlerimi..Issızlığımda nefes aldım, satır satır kanadım.
Öyle bir sen kaybı ki ; gözlerine sığamadım..!
Alıntıdır
