- 25 Nisan 2009
- 34.326
- 39.785
- 1.123
bazı anneler var biliyorum. anlattığın gibiMerhaba arkadaşlar
Su an bu satırları ağlayarak yazıyorum.
O kadar üzgünüm ki...
Ben 19 yaşındayım. Başarılı olduğum halde liseye göndermediler. Açık lise okuyorum,kapalı bir ev kızıyım .
Mesele annem ...
Bu zamana kadar çayına kahvesine kadar ben yaptım, kardeşime bakıyorum. Temizlik desen öyle. 13 yaşında başlamıştım hizmetini görmeye. Ama Gelin görün ki annem en ufak birşey de herşeyi siliyor. En ufak birseyde hemen köpürüyor. Bu zamana kadar bir kere bile özür dilemedi. Hep ben vicdan yaptım. Annemdir onun gönlü benden razi olmazsa duam kabul olmaz dedim. Hep ben sirnastim , ben yanaştım. . . O bir kere bile adim atmadı. Kızım kusura bakma demedi. Daha nasıl yaranacaksak der ikide bir. Su an yine tartıştık ağlıyorum. Bana konuşmayalım dedi. Ya derdim o değil diyorum anlatıyorum hala yok kızım siz haklisiniz ben köpegim ben hayvanım ben neyim ki dedi. (Bu lafların hic birini demedim ona. Diyemem. )
Ben napiyim ablalarım artik yaşım büyüdü zoruma gidiyor. O kadar hizmetini görüp de en ufak birşey de hemen silinmek... benim annem boyle yapıyor sa el ne yapsın .
bi komşum vardı. 7 yaşında yemek yapmaya
altına sandalye koyup yemek yaparmış boyu yetişmediği için.o anne hiç kıymet bilmemiş .