Spor yok ama pazar yaptım bugün.

Eve geldim üstümü değiştim bi de baktım aaaa küçük bal kabağım yok

pazar hemen arka sokak.kabağı da ordan almıştım..çok özenmeden kabanım giydim eşim de evdeydi ona demeden telefonu da almadan çıktım.çaktırmayayım kabağı unuttuğumu 5dakkada gelirim diye

.pazar arka sokak.gittim baktım benim kabak aldığım teyze yok.nerde dedim.dediler pazarın içine şuraya gitti.o da seni bekledi dedi.o yana doğru gittim geldim gittim geldimteyze yok.ama kabağımı tanıdım.

bu kabaklar kimindi ?kadına, benim değil bir ablanın, şimdi yok dedi.hay allah.ben kabak aldimda unutmuşum .dedim yok dedi bu abladan kabak alıp unutan olmadı.hem o yerini hiç değiştirmedi dedi .iyi dedim..kabak kabağa benzeyebilir tabi.ama bence o benimdi

..olmayabilir ...olasılık dahilinde.

..üç beş tur daha attım....inat ettim bir kere ben o teyzeyi bulmadan gelmezdim ya

evde adam merak eder

telefon da yok..

.bıdı bıdı eder

.kabak tadı vermesin bu iş dedim.ordan başka bir kabak aldım.vardım gittim eve.giderken de o tarif eden kadına dedim teyzeye selam söyle.kabağı satsın parası da helal olsun dedim.......(.içimden)istemem artık yemicem o kabağı... eve gittim eşim dedi nerdeydin? Dedim kabağımı unutmuşum da hayatım aldım geldim.yılan hikayesi olmuş bölümünü anlatmadım.adamlara herşey söylenmez

derdi annem.
Bu halet i ruhiyede yemiş olabilirim.