Gucsuz bir kadinim

herhalde iş mevzunuz netleşmeden önce bu durumda şartlarınızın ne olacağını araştırmışsınızdır. o zaman zorlanabileceğinizi düşünmediniz mi hiç ?
neticede perşembenin gelişi çarşambadan belli.
 
Sayılı gün çabuk geçer. Eşinizde gelecekmiş, ailenizde yanınızdaymış. Bu sürede keyif almaya bakın. Boş vakitlerinizde ailenizle etrafı keşfedin, iş saatleriniz çok yoğun değilse bi kursa kaydolun. Yada evde bir hobi ile uğraşın. Keyfini çıkarın hayatın, sağlığınızın, çalışmanın.
 
bak hissettiklerini anliyorum zamaninda bende esimle ayri kalmak zorunda kaldim.ustelik 5 aylik hamileydim de.dogumdan sonra 2 aylik bebekle yine o sehire gitmek cok kotuydu aglasan da yapacak birsey yoktu.oyle gerekiyordu cunku.tek basina kalmak o kadar korkunc bir.sey degil gecici bir surec sonucta.kendine isten arta kalan zamanlarda bir ugras bul. arkadas edin onlarla vakit gecir.alisirsin zamanla
 
Bereketli olsun
Ben şahsen maaşımı çeker koltuklara oturtur çay ikram ederdim:-)

Ben de maaşımı sinemaya, kahve içmeye götürürdüm :KK70:

Çocuk yoksa zorlanacak birşey de yok, Şubat ayına ne kaldı şurada?
Dünyanın binbir türlü hali var insan tek başına da mutlu olmayı becerebilmeli.
 
Merhabalar,
Yıllarca atanma hayali kurdum çok ağladım sızladım.2 aydır başka bir şehirde lojmanda yaşıyorum.esim yaşadığımız yerde kaldı.o özel sektör çalışanı ve gelmesi suvat ayını bulacak.ama ben hiç iyi değilim sürekli ağlıyorum. Ülke durumuna göre mühendis olarak atanmış oluo çok iyi maaş alıyorum.bunun için binlerce kez şükür ediyorum. Ama buraya alışamıyorum. Ailem geldi bu skintili durumu anlayıncaya kadar yanında olacaklar.beni kendine getirin rica ediyorum
az kalmıs sabredın :) hayırlı olsun ısınız
 
3 yıl doğuda bir şehirde görev yaptım. Büyük şehirde doğmuş büyümüş biri olarak ilk aylar çok ciddi uyum sorunları yaşadım ama sonradan alıştım. Zaman verin kendinize..
 
"Keşke yerinde olabilseydim" diyen 1 milyon insan bulabileceğimi düşünüyorum. Bunlardan biri de benim.
Böyle düşünüp kendinizi rahatlatabilmeniz için söylüyorum🙏🏻

Ama anlıyorum, adaptasyon sürecinde insan zorlanır bu çok normal. Bu arada gözden kaçırmış olabilirim, nereden nereye gittiniz?

Eşiniz de gelince her şey çok güzel olacak. 5000 üzerinde maaş inanın 30 yıldır çalışanlar bile zor alıyor.
 
Şöyle düşünün; şuan yaşadığınız yerde bu ülkenin sınırları içinde, aynı dil konuşuluyor, aynı kanunlar geçerli, aynı ülkenin vatandaşısınız. Yaşadığınız şehrin güzel yanlarını düşünün. İnanın ülkemizin her şehri ayrı güzel.

Ben doğma büyüme İstanbulluyum. Hatta İstanbul’un en iyi semtlerinde okudum, büyüdüm. Başka bir şehirde mümkün değil 10 günden fazla kalamam diyordum ki tayini çıktı eşimin ve Diyarbakır’a yerleştik. 3,5 yıldır buradayız görev yaza bitiyor ama biz uzatacağız... Gerçekten Diyarbakır’a aşığım... Sevmek, alışmak istedikten sonra inanın insan ufacık bir köye bile alışır. Tüm Diyarbakırlı kardeşlerime selam olsun😅 Bu şehri hiçbir Diyarbakırlı benim kadar övemiyor vallahi artık bir plaket ve fahri Diyarbakırlı ünvanı bekliyorum 😅
 
Ben 3 yıldır bir şehirdeyim hayatım burda allak bullak oldu kötü günler zor günler geçirdim geçiriyorum. Buraya geldık iş yeri açtık battık. Ekip bictik battık borc ları ödeyemez hale geldik üzerimizde 60 bin TL belki fazla dır borc var iş yok güç yok... Sadece karnımızı doyuruyoruz. Eşim ile aramız açıldı ben evi terk ettim boşanma aşamasına geldim sebebi Borclar harclar değil farklı. Bu şehir de iş gücü yok etkinlik yapılabilecek birşey YO,K, kimsem yok, ailem yok akrabam yok, arkadaşım yok, sosyal hayatım yok.
Kendimi zindan da hissediyorum ama ağlamıyorum
Sabır EDİYORUM Dua Ediyorum.. Haline şükür etmelisin bence ben bu haldeyken sızlamıyor ağlamıyorum şükür ediyorum???? Kendine gel.. Rabbim e çok şükür...
 
Bende bir zamanlar doğuda küçük bir ildeyken aynı sizin gibi istifa etmeyi falan düşünmüştüm... ama etmedim, iyiki etmemişim, yalnız değilsiniz...
 
Herşeye aynı anda sahip olamazsınız.
Bence biraz şımarıklık yapıyorsunuz.
Atanmayı beklediniz atandınız iyi de maaş alıyorsunuz.birazda alışmayı bekleyin.
Merak etmeyin insan herşeye alışmak üzere yaratılmış.
 
Yalnizlik cekiyorsunuz.arkadas edinirseniz daha kolay atlatirsiniz.ilk zaman gercekten cok zor..alisinca da gitmek istemezsiniz.
 
Merhabalar,
Yıllarca atanma hayali kurdum çok ağladım sızladım.2 aydır başka bir şehirde lojmanda yaşıyorum.esim yaşadığımız yerde kaldı.o özel sektör çalışanı ve gelmesi suvat ayını bulacak.ama ben hiç iyi değilim sürekli ağlıyorum. Ülke durumuna göre mühendis olarak atanmış oluo çok iyi maaş alıyorum.bunun için binlerce kez şükür ediyorum. Ama buraya alışamıyorum. Ailem geldi bu skintili durumu anlayıncaya kadar yanında olacaklar.beni kendine getirin rica ediyorum
Neyine alışamıyorsunuz?
 
Millet 4 çocukla işsiz, ev kira, aç, yakıt alamayacak halde sürünüyor. Bunları düşünüp kendinize gelin. Bu kadar psikolojiniz bozulduysa istifa edin. Deveyi gütmek veya kervanı terketmek. Hepsi sizin elinizde.
 
Back
X