- 6 Mart 2019
- 847
- 1.902
- 113
Aynen. Öyle asık degılım bencede.
Hatta su mesajlarımın bile okundugunu özel olmadıgını düşünüyorum.
Bazen , telefonla konusurken dinleniyorum gibi hissediyorum.
Anneme mesela mesaj atacakken bile, yorum yapamıyorum. Su an yapıyor mu bılmıyorum ama.
Gercekten asık degılım neyden korkuyorum bılmıyorum.
Beni anlamanıza cok sevindim.
Güzel bir meslegım var yapmasamda , kendimce güzelimde begenirim kendimide .
O kadar sosyal hayattan uzaklastım ki biryere giderim buraya gitcem diyorum mesela sorun degıl diyor. Senden izin almıyorum haber veriyorum demek istıyorum sırf sorun cıkmasın diye susuyorum.
Arkadaslarımw kadar karıstı, görüşme vs demedi ama hep korkutma özelim kalmadı hep telefonum dinlemede sanki.
Düşündükce daha kötüleşmeye basladım.
Mutlu oldugum anlarım o kadar az ki , evlenelim dediğnde bile huzursuzdum.
Amacım acaba elde etmek mi diye dusundum , hırs mı sadece diye. Hırssa eğer evlenmek istedi tamam derdim. Ben kendimden vazgectım artık. Bu yasımda ruhum 100 yasında gibi. Anlıyormusunuz bılmıyorum.
Saygım kalmadı kendime. Bunlarınyasarken bundan haberi bile yok , hep ben suclandım sürekli.