O burnu havada sanılma olayı bende de var ki aslında hiç değilimdir. Üniversitedeki sınıf 50-60 kişi. 3 yıl oldu, içlerinde adını bilmediğim, sesini duymadığım, yolda görsem tanımayacağım insanlar var. Yurttaki oda arkadaşlarıma soruyorlarmış beni, Wurstria odanızda tenezzül edip de sizinle sohbet ediyor mu, yüzünüze bakıyor mu falan diyorlarmış, daha birçok şey. Gülüp geçiyoruz, mesafeli olmak her zaman iyidir.Ay canim bende öyleyim malesef çok önyargılı yaklaşıyorum bu yuzden herkes beni burnu havada sanıyor.ama toplum olarak insanlar olarak okadar tuhaflastikki duyduğumuz gördüğümüz şeylerden ötürü bu problem.aslında senin değil , kimsenin kimseye güveni yok artık.bu durum nasıl asilir bilemiyorum.cozersen banada soyle:)