Güvenmeyi Öğrenmek

Kaybedilen güven duygusu tekrar kazanılır mı?
Yaşadığım olaylardan dolayı insanlara güvenimi kaybettim. Güvenemiyorum. En ufak bir olayda şüpheye düşüyorum, olayları kafamda kuruyorum kuruyorum kesin şöyle oldu böyle oldu diye kendimi harap ediyorum üzülüyorum da. Olaydaki parçaları öyle bir birleştiriyorum ki bu kadar mantıklı konuşulmaz kesin böyle olmuştur dersiniz. Bazen haklı da çıkıyorum ama yanıldığım da oluyor. Güvenmek istiyorum insanlara olmuyor, kayıtsız şartsız güvendiğim sadece annem var düşünün artık. Paranoyak oldum. Nişanlımın bile ufacık bi' şeyini görsem şüpheleniyorum hemen kurcalamaya başlıyorum, kurcaladığım şeyi öğrenene kadar canım rahat etmiyor dediğim gibi kurup kurup üzülüyorum. Sonra bakıyorum bir sıkıntı yok öyle rahatlıyorum. Hayat böyle geçmez ki

Güvenebilir miyim yeniden ? Ne yapabilirim ?

Hayatta iki şeye güveniyorum...biri aynaya baktığımda gördüğüme,diğeri yukarı baktığımda göremediğime.

true .!.:

Hayatta iki şeye güveniyorum...biri aynaya baktığımda gördüğüme,diğeri yukarı baktığımda göremediğime.

Genişletmek için tıkla...

Ben de öyle.. Ama güvenmeden olmuyor ki. Paranoyak oldum resmen

Kuşkulanmadan güven duygusu olmuyor..pat diye herşeye herkese güvenemeyiz biraz kuşku duymak lazım.seninki tamamen yaşanmışlıklarla alakalı sanırım ama onlar yaşandı ve bitti..klasik bi laf vardır"güven ruh gibidir,çıkınca geri gelmez" güzeldir ama böylede yaşanmaz...güvenini kim neden sarstıysa onu unut,bu bi sınavdı ve ben bu sınavı birilerine güvenerek vericem de.

true .!.:

Kuşkulanmadan güven duygusu olmuyor..pat diye herşeye herkese güvenemeyiz biraz kuşku duymak lazım.seninki tamamen yaşanmışlıklarla alakalı sanırım ama onlar yaşandı ve bitti..klasik bi laf vardır"güven ruh gibidir,çıkınca geri gelmez" güzeldir ama böylede yaşanmaz...güvenini kim neden sarstıysa onu unut,bu bi sınavdı ve ben bu sınavı birilerine güvenerek vericem de.

Genişletmek için tıkla...

Son cümleni çok beğendim teşekkür ederim. Aynen yaşanmışlıklarla alakalı.

almila34 .!.:

Son cümleni çok beğendim teşekkür ederim. Aynen yaşanmışlıklarla alakalı.

Genişletmek için tıkla...

Eee peki hep o "yaşanmışlık"larda mı yaşayacaksın??

ben de böyleydim bir yıl önce falan..çok kazık yediğim bir dönemdi..güven geri gelir mi , kazanabilen var mı bilemiyorum..ben insanları tamamen umursamaz oldum..

atılan tripler , sokulan laflar vız geliyo tırıs geçiyo..Umrumda değiller..Çünkü bazen insanlar çok basit hesapların peşine düşüyolar..

benim kafamda basmıyo öyle entrikaya falan..baktım olmuyo düşünmüyorum güvensem mi güvenmesem mi diye..

normal düzeyde bi güvenim var herkese , hatasını yanlışını görürsem çekiyorum direkt o kişiden..bütün insanlara genellememeye çalışıyorum..Çünkü her insanın fıtratı farklı hepsine aynı düzeyde güvenemeyiz ki..

şimdi sadece aileme/sevgilime ve iki yakın arkadaşıma güveniyorum/ umursuyorum..ben de bu güvensizlik umursamamazlık oldu , umarım sen bir yol bulabilirsin (=

true .!.:

Eee peki hep o "yaşanmışlık"larda mı yaşayacaksın??

Genişletmek için tıkla...

O kadar çok yaşadım ki bu durumu, güvendim yanıldım güvendim yanıldım o kadar çok olay gördüm ki, söylenen yalanlar edilen yeminler evli bir arkadaşım vardı aylarca peşimden koşan adamla -kusura bakmayın- yatıp kalkmış yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi o yüzden hiç şüphelenmedim. babam desen o da aynı şekilde farklı vukuatları oldu. ablamın eşi öyle, binbir yalan yemin ama yapılan ihanetlerin haddi hesabı yok. kim yapmaz diye düşündüysek hep çıktı ortaya, aşkından ölüyorum bitiyorum ayaklarının yalan olduğunu gördüm. şimdi güvenim kalmadı, nişanlımla konuşuyoruz mesela planlar yapıyoruz şöyle yaparız böyle yaparız gibi içimden de diyorum kesin evlenince yapmaz değişirsin filan. halbuki çocuk oturup benimle bulaşık yıkıyo, hafta sonu bizde kalmıştı kahvaltı hazırlamış, dün kahve yaptı getirdi, geçen hafta bi gün moralim bozuktu yemek yemeden uyumuştum gece saat 2 arıyo aşağı in diye indim yemek getirmiş bana. sevdiğinden de şüpheleniyorum bazen. eskiden kalma bişeyi mi var da bu kadar değer veriyo bana diyorum, unutamadığı var mı acaba diyorum. ne söylese doğru olduğu ortaya çıkıyo bi şekilde. ama ben inanamıyorum işte hep şüphe bin kere doğru söylese binbirinci de yine şüpheye düşüyorum.

agibipgibi .!.:

ben de böyleydim bir yıl önce falan..çok kazık yediğim bir dönemdi..güven geri gelir mi , kazanabilen var mı bilemiyorum..ben insanları tamamen umursamaz oldum..

atılan tripler , sokulan laflar vız geliyo tırıs geçiyo..Umrumda değiller..Çünkü bazen insanlar çok basit hesapların peşine düşüyolar..

benim kafamda basmıyo öyle entrikaya falan..baktım olmuyo düşünmüyorum güvensem mi güvenmesem mi diye..

normal düzeyde bi güvenim var herkese , hatasını yanlışını görürsem çekiyorum direkt o kişiden..bütün insanlara genellememeye çalışıyorum..Çünkü her insanın fıtratı farklı hepsine aynı düzeyde güvenemeyiz ki..

şimdi sadece aileme/sevgilime ve iki yakın arkadaşıma güveniyorum/ umursuyorum..ben de bu güvensizlik umursamamazlık oldu , umarım sen bir yol bulabilirsin (=

Genişletmek için tıkla...

ben onlara da güvenemiyorum ki işte, arkadaşımın da olayını gördüm yukarda anlattığım gibi. bana en yakın erkek olan babamın da. biri bişey söylüyo ama inanasım gelmiyo, değişir diyorum hep. bu artık bi hastalık boyutunu aldı sanırım bende. ne yapsam bilmiyorum. psikologa gidecek vaktim de maddi durumum da yok olsa da dürüst olayım gitmek istemem.şuan başka önceliklerim var onları tamamlamaya çalışıyorum.

Aynen ben de böyleydim o yüzden seni çok iyi anlayabiliyorum. Büyük sıkıntı yaratıyor insanda.
Ben kendimi telkin edebiliyorum artık, güven olmadan hayat geçmiyor çünkü. Bunda geçmişte yaşadığımız kötü anıların rolü çok büyük.
Geçmişe takılıp kalmak yanlış, herkes aynı değil sonuçta. Sana da aynı şekilde biri geçmişinde yara aldığı için ön yargılı ve güvensiz yaklaşırsa ne kadar kırılırsın bir düşün, soğursun bile o insandan. Empati yani.
O nedenle çok fazla bu konunun üzerine düşünmemeye çalış. Hayatına aldığın insanlar düzgünse, iyi kalpliyse, dürüstse tamam zaten neden güvensizlik yaratsınlar ki bende diye düşün. Sevildiğini değer verildiğini düşün, ki zaten karşındakiler hissettiriyor biliyorsun bunu.
Şüphe, birşeyleri kurcalamak, açık aramak, güvensizlik... Bunlar sadece senin ömründen ömür alır yapma bunu kendine.
İyi düşün iyi olsun çok basit aslında, sadece bunu yapabilmek marifet ki bence sen yaparsın, sonra çok daha mutlu bir insan olcaksın

güvensizlik insanları hayatta bazı şeylerden koruduğu gibi bazı şeylerden de ne yazık ki mahrum bırakıyor. tek marifeti korumak gibi düşünmeyi bıraktığınızda belki güveninizi yeniden kazanmak adına bir adım atabilirsiniz.

güven tek yönlü bir şey olmamalı. aynı zamanda birilerine güvenirken, aynı zamanda birilerine de güvenmemeniz normal olmalı. illa herkese güvenip, herkese güvenmemek diye bir yolu yok bunun. o nedenle güveninizi lastik gibi bir şey yapmanız gerekiyor. şekil alabilmeli. her olaya göre farklı şekil almalı. böylelikle ne kandırılırsınız, ne de kaybınız olur. birine güvenememek kadar karşıdaki kişinin sizin güveninize sahip olmadığını hissetmesi de çok kötü çünkü. o insanları direkt kaybedersiniz, eğer haysiyetli insanlarsa. çünkü kimse ona güvenmeyen birine dil dökmek ve katlanmak zorunda değil. onu geçtim siz de güvenilecek biri olmuyorsunuz böyle yaptığınızda.

demem o ki, güveninizi şekillendirebilecek bir şey haline getirin. kullanın onu. burnunun dikine gitmesin.

quennbe .!.:

Aynen ben de böyleydim o yüzden seni çok iyi anlayabiliyorum. Büyük sıkıntı yaratıyor insanda.
Ben kendimi telkin edebiliyorum artık, güven olmadan hayat geçmiyor çünkü. Bunda geçmişte yaşadığımız kötü anıların rolü çok büyük.
Geçmişe takılıp kalmak yanlış, herkes aynı değil sonuçta. Sana da aynı şekilde biri geçmişinde yara aldığı için ön yargılı ve güvensiz yaklaşırsa ne kadar kırılırsın bir düşün, soğursun bile o insandan. Empati yani.
O nedenle çok fazla bu konunun üzerine düşünmemeye çalış. Hayatına aldığın insanlar düzgünse, iyi kalpliyse, dürüstse tamam zaten neden güvensizlik yaratsınlar ki bende diye düşün. Sevildiğini değer verildiğini düşün, ki zaten karşındakiler hissettiriyor biliyorsun bunu.
Şüphe, birşeyleri kurcalamak, açık aramak, güvensizlik... Bunlar sadece senin ömründen ömür alır yapma bunu kendine.
İyi düşün iyi olsun çok basit aslında, sadece bunu yapabilmek marifet ki bence sen yaparsın, sonra çok daha mutlu bir insan olcaksın

Genişletmek için tıkla...

Aslında korktuğum ne biliyor musun? Güvendiğimde tekrar yanılmaktan korkuyorum. Salak yerine konmak benim için bir tabu. Bu yüzden bırakamıyorum kendimi.

pufpuff .!.:

ne yaşarsan yaşa,ne kadar olumsuzluk karşına çıkmış olursa olsun.. önüne bakmalısın,herşeyden herkesten önce kendin için yapmalısın.. özgüvenin olmalı ve dik durmalısın.. dediğin gibi,böyle yaşanmaz.. hiçbişeye,hiçkimseye anında güven olmaz zaten,olmamalı da.. ama güveneceğin kişilerde olucaktır illa ki..

Genişletmek için tıkla...

yapım gereği biraz fazla geçmişe takılmışlığım var benim, geçmiş geçmemiş

lovelybee .!.:

güvensizlik insanları hayatta bazı şeylerden koruduğu gibi bazı şeylerden de ne yazık ki mahrum bırakıyor. tek marifeti korumak gibi düşünmeyi bıraktığınızda belki güveninizi yeniden kazanmak adına bir adım atabilirsiniz.

güven tek yönlü bir şey olmamalı. aynı zamanda birilerine güvenirken, aynı zamanda birilerine de güvenmemeniz normal olmalı. illa herkese güvenip, herkese güvenmemek diye bir yolu yok bunun. o nedenle güveninizi lastik gibi bir şey yapmanız gerekiyor. şekil alabilmeli. her olaya göre farklı şekil almalı. böylelikle ne kandırılırsınız, ne de kaybınız olur. birine güvenememek kadar karşıdaki kişinin sizin güveninize sahip olmadığını hissetmesi de çok kötü çünkü. o insanları direkt kaybedersiniz, eğer haysiyetli insanlarsa. çünkü kimse ona güvenmeyen birine dil dökmek ve katlanmak zorunda değil. onu geçtim siz de güvenilecek biri olmuyorsunuz böyle yaptığınızda.

demem o ki, güveninizi şekillendirebilecek bir şey haline getirin. kullanın onu. burnunun dikine gitmesin.

Genişletmek için tıkla...

kullanmayı öğrenmeyi gerçekten istiyorum. hayat zehir oluyor bana böyle. kafamda tilkiler horona giriyor nerdeyse