- 26 Kasım 2014
- 15
- 0
- 1
- 37
- Konu Sahibi onelittlelife
- #1
Herkese tekrar merhaba. Bu sefer kendim için değil yeğenim için yazıyorum. Yeğenim benim çocuğum gibidir. O 17 yaşında ben 23 yaşındayım. Yani arkadaş gibiyiz. Yeğenimde çok üzüldüğüm bir şey var. Kendine güveni hiç yok. Kendisi gayet yakışıklı. Hayır sevdiğimden değil, dışarıdan da beğenilen bir çocuk. Gören herkes çok yakışıklı olduğunu söyler fakat o her zaman kusurlarını görmekte. Tek bir kişi bile bir kusurunu söylese onu günlerce kafasına takıyor, sürekli bu kusurunu kendine dert ediyor. Bazen de aynanın karşısına geçip kusurlarını sayıp duruyor. Yani anlayacağınız kendisi pekte mutlu olamıyor. Acaba neden, nasıl çözülür. En kısa zamanda bir psikolog yardımı almayı düşünüyüroz, fakat sizinde fikrinizi almayı çok isterim. Belki sizin sayenizde psikoloğa taşınmadan bu sorun çözülür.