benim için de hiçbirşey o kadar iyi olmadı.. tam yoluna girdim dedim resmen tekrar başa döndüm herşey bozuldu... seni anlıyorum. çevremde herşeye bi anda sahip olan insanlar oldu. iş yönüyle sıkıntı çekmediler. eş yönüyle desen resmen gözlerinin içlerine baktı kocaları..


benden çok güzel değillerdi. yada daha akıllı. onlar için hep sevindim yanlış anlaşılmasın. ama kıskanmadım desem yalan olur. allah hep mutlu etsin o kısmı ayrı birşey tabiki ama ben aylarca çalıştığım halde elde edemediğim şeyler oldu.HAKKIM OLANI alamadım yani. evet o insanlarla aramızda bir fark var o da ŞANS.. çok büyük şeyler istemedim.
okuduğum meslekte çalışmak istedim.. OLMADI
işi gücü olan, ailesi bize yakın (kültürel olarak) bir eş istedim...OLMADI
orta düzey bir iş bulayım bari dedim... OLMADI
aylarca yıllarca çalıştığım sınavların bir çoğu... OLMADI
tek tesellim ise şu oldu. çok daha kötü durumda insanlar var. kendime üzüldükçe acıdıkça da işler iyi gitmedi. bana faydası da dokunmadı. aksine daha da güçsüzleşip herşeyden nefret eder hiçbirşey yapmak istemez oldum. gerçeği kabullendim. ve elimde olanlarla mutlu olmaya çalıştım. çabalamayı kestim mi? HAYIR... ama artık elde edemediklerime üzülmüyorum. çok fazla hiçbirşeye yada kimseye bel bağlamıyorum. beklenti küçük olunca üzüntü de küçük oluyor. elimden geleni yapıyorum sonra geri çekiliyorum. olursa oluyor olmazsa kısmet... kısaca bohem hayatı yaşıyorum. en azından böyle daha mutluyum..ŞANSININ DÖNMESİ DİLEĞİYLE..