Ben 25 esim 27 yasinda.lisede tanistik esimle.tam mezun olup oss ye girecegimiz son sene cikmaya basladik yil 2008.ikimiz de ulkenin iki ucunda okuduk.aramizda 24 saatlik mesafe vardi.arada o kadar yiprandik yorulduk ama inanmaktan ve sabretmekten vazgecmedik hic.uni boyunca ikimizin de aklini celmeye calisanlar 'ayri sehirlerde iliski mi yurur kendinizi kandirmayin'diyenler cok

oldu.ama biz ayni sehirde gibi sabahimiz bir aksamimiz birdi.nereye gitsek neler yapsak neler yesek hep anlattik birbirmize.bahar senliklerimiz hep birdi.yilbasilarimiz.sevgililer gunumuz.yildonumlerimiz.sonra mezun olduk dedik ki daha uzagi olmaz.bu sefer askerlik cikti kisa donemdi ama taaa sirnak..daha da uzagi olurmus dedik.askerlik bitti yurtdisi olayi cikti.kendini gelistirsin daha cok kazansin dugunumuz icin dedim kabul ettim tam bir yil..bu sefer ayni gunesin altindayiz diye dua ettik hep aradaki saat farkina ve farkli dillere aldirmadan.kac kez yikildik yara aldik sayisini unuttum.bj sefer son bitti artik cekemiyoruz dedik 7 yil boyunca.ama bitmedi bi turlu icimizde bu sevgi.gun gectikce cogaldi.tek kisilik hayatimiz olmadi hep iki kisilik yasadik 7 yil boyunca. Sonunda gecen agustos evlendik tam 88.aydonumumuzde


simdi ise yillarca yolunu bekledigim sevdigim adamdan bi bebek bekliyorum..eger icinizde inanc ve sabir varsa gerisi geliyor arkadasim.gelmeyecek olan biseyse de Allah hayalini kurdurmuyor.icini rahat tut yeter..