Merhaba Hanımlar,
Çok yabancı olmadığımız bir konuda acaba ben mi kötü ruhlu bir insanım durumuyla karşınızdayım
3,5 senelik evliyim. Evlendiğimiz günden itibaren bir süre eşimin ailesi hakkında bezdirici hikayeler anlatan bir eltiye sahip'tim.' (Onlarda 5 senelik evli) Bana sürekli sormamış olmama rağmen, kayınpederim ve validem hakkında yok şöyleler yok böyleler, kayınpederim yüzünden şu kadar ağladım, bana şöyle etti, bunu dedi diye kendi çapında anlatıp duran bir eltim var idi. Bana nedense hep "bak sana anlatıyorum, sana iyilik ediyorum, sende dikkat et" gibisinden yaklaşıp, asıl amacının aramı kayınvalide pederle bozup, kendi keyfine bakmak gibi olduğunu düşünmüşümdür.
Açıkçası o anlattıkça ben "aaa öyle mi ya? ne diyosun" falan gibi detay sormadıkça, o da söylediklerini çok da tınlamamadığımı görünce bir zaman sonra anlatmayı kesti çok şükür. Kendi çapında beni yönetmeye çalışıp beceremedi daha doğrusu.
Kendisi biz evlenmeden önce kayınvalidelere pek gitmeyen,aileyi de kendisine davet etmeyen, pek içli dışlı olmayı tercih etmeyen, eşinin akrabalarının içine karışmak istemeyen (herkesin kendi kararıdır bu durumu eleştirmiyorum) bir yapıdayken, ne hikmetse biz evlendikten sonra epey değişime uğradı.
Tahminimce fikri beni de kendisine benzetmekti. Yanına tavırlarına ortak etmeye çalıştı ama ben aileyle daha farklı olunca birden bu vatandaşta da değişimler başladı.
Elimden geldiğince eşimin ailesini ağırlamaya çalıştım gitmeye çalıştım ve bunu severek yaptım her zaman. Kayınpederler daha önce bu geliş gidişleri pek göremedikleri için memnun oldular açıkçası ve eltimin anlattığı tarzda durumlar yaşamadım kendi açımdan.
Zamanla evimize davetlerde sıkıntı çıkartmalarla başladı. Ne zaman aileyi toplamaya çalışsam eve davet etsem biz gelemeyiz, başka yerdeyiz, daha uyuyoruz gelemeyiz (kahvaltı davetinde mesela, 1 gece öncesinden davet edilmiş olmalarına rağmen kahvaltıya 11 de gelmeler) vs gibi bahaneler üretildi her zaman. Ya da her gelişleri gerilim dolu oldu. Akşam yemeğinde sofra hazır vaziyette, biraz daha bekleyelim, ayıp olmasın, gelirler ya derken 1.5 saat beklediğimiz çok olmuştur. E aile de bir araya tam gelemeyince kayınpeder valide huzursuz oldular her zaman. Israr etmeye başladılar. Geldiklerinde suratları 10 karış asık oldular vs vs burnumuzdan getirdiler açıkçası.
Kayınpederim yılın bazı mevsimleri şehir dışında olur, valide yalnız kalır evde. Yeni evliyim demedim evimde ağırladım gelsin bizde kalsın diye. Onu da çekemedi. Bir gün gözümün önünde eşimin abisi kayınvalideyi azarladı. Sen zaten hep x'lerin evine git kal (eşimi söylüyor burda) bize hiç gelme zaten vs vs diye. şok olduk. Abisi aslında istiyor ama eşinden yüz bulamıyor sanırım. Çok bu tür şeyleri sorgulamadığım ve sormadığım için fikrimi söylüyorum sadece. Kayınvalide bir daha gelip kalmadı kadın. Onu da bozdular yani.
Ne yapmaya çalıştıysam sürekli bir çomak soktukları için artık bende bezdim ve davetlerimiz azalttım açıkçası. Hiç gelemem öyle gereksiz çekişmelere. Keyfini kaçırdılar. Çağırsam k.valide kadın korkusundan eltimlerde gelecek mi diye soruyor. Onlar gelmezse gelmeye çekiniyor. Onlarda gelsin diyor ya da. Ben her zaman onları da davet etmek zorunda mıyım? Değilim diye düşünüyorum.
Şimdi olmuş saat 7,30 hadi annemi de alın (kayınvalide) bize gelin. Sebep ? İşte yılbaşı akşamı birlikte olalım. Çok güzel bişey di mi ? Şimdi ben sorarım size niye gideyim? Aynı organizeyi ben yapmaya kalksam bin dereden su getireceklerdi şimdi onlar kırk yılda bir davet etmişler gidesiniz gelir mi? sorarım size. hevesiniz kalmış mıdır? hadi neyse gitsek nolacak ki diyelim. Canlandırın hafızanızda lütfen. Ortada 2 çocuk (1 biz 1 onlarda ve sürekli kavga ediyorlar) 5 yetişkin insan. 4 tanesinin elinde telefon, sohbet yok, neşe yok, kafalar telefonlardan kalkmıyor. Hala gitmek ister misiniz? Burda benim suçum var mı? Varsa ne ?
Eşimle tartışıyoruz. Sebep? Niye gitmiyormuşum ? Niye gidecekmişim? Bana gelirken sıkıntı çıkartılıyorsa benimde sıkıntı çıkartmaya hakkım yok mu ? Sorarım size?
Hepinize iyi yıllar bu arada.