Aslında aradığım şey haklı haksız değildi de
Konuşulanlardan sonra kafama takıldı, paylaşmak danışmak istedim
Bir abi konum vardı zaten. Abim evlendikten sonra tuhaf birisi oldu.
Ben evleneceğim diye erkek ailesine tanışmaya gidecektik. Önce bunu istemediğini söyledi(çocuk gayet işinde gücünde düzgün- sorun benim evlenmem) Neyse ikna oldu , gideceğiz ortada yok, aradım gelmedi, biz ayrıldık üzerine bir daha ne aradı ne de sordu beni. Haliyle eski sevgilime de ailesine de o an rezil oldum, sayı verdik abim yok... Zaten 4 kişi gittik belli olmayacak gibi değildi de yani
Ayda ya da 2 ayda bir yeğenimi görmeye gittim evlerine(Son 5 aydır gitmedim) .6 ayın sonunda yengem ''nişan ne zaman?'' dedi. Öyle öğrendiler ayrıldığımızı.
Ailemin tavrından ötürü terk edildim. Ama bunu duyan abimler benimle dalga geçer diye ''siz istemediniz bir bildiğiniz vardır diye ayrıldım'' falan dedim. O gün konuştuk konu kapandı.
Bizim eve gelmiş (Ailemle de konuşmuyor abim). Vay Zeynep senin YÜZÜNDEN ayrıldım dedi demiş bağırmış çağırmış.
2-3 aydır yeğenimi görmeye çalışıyorum. Evde yokuz şu an falan. Parka geleyim göreyim dedim yok.
Geçen hafta yazdım görmedi, aradım açmadı. Yarım saat sonra yazmış evde değildik , telefon çantadaydı diye.
Cuma yazdım çocuk hasta, ben işteyim dedi.
Neyse dün bir vefat haberi için aradım. Konuştuk. Başka bir vefat haberi daha vardı biliyor musun dedim. Geçen hafta aradın ama söylemedin dedi. Sen telefonu açmadın , telefonlar çantada diye mesaj atmıştın dedim.
Neyse yeğenimi gösterir misin görüntülü olarak dedim, madem hasta uzaktan göreyim.
Yeğenini özledin demek diye bağırmaya başladı, doğum gününde aramamışım. Sen beni doğum gününe çağırdın mı dedim. (evde pasta kesmişler, yengem hikayesine atmış bizi sildi ama eltisi gördü, bize attı). Önce ben arayacakmışım . Hayır önce sen arayacaksın doğum gününe önceden çağrılır dedim. Anırıyor ama. Ben o gün öteki yengemle gezmişim, konsere gitmişim...
Neyse ben abim YÜZÜNDEN ayrıldım demişim. Yalanladım olayı anlattım cümleleri de çok net hatırlıyorum , eşi de oradaydı ona soralım dedim bağırıyor bağırıyorum. Bu kez annemi suçlamaya başladı başka konuya geçildi. Eşi asla katılmadı ikisi de değişik(!) insanlar çünkü!
Her şeyi geçtim evde tekim biliyorsun dedim, evimiz de tek kalmak için biraz tenha. Abim de namus abidesiydi. 28 yaşıma kadar beni takip etmeler, telefon karıştırmalar. Eee soruyor musun nasılsın, kafanı vurdun mu öldün mü?!
Neyse yengem yalancı ve iftiracı abim de benzeri bu arada. Abim izin vermese kadın yapamaz abim hikayedeki TEK SUÇLU. Neyse ben abim yokken gitmiyorum beni dövdü falan diyebilir kadın(anneme yaptılar; hepimiz oradaydık yalan) ''Ben yengemi arayacakmışım abimi değil''. Kadının işi vardır , müsait olmaz , bana gelme diyemez zorda kalmasın diye onu düşündüğümden seni arıyorum sen daha rahat sebep söylersin kadın zorda kalmasın diye dedim. 1 senede gittiğim ya 4tür ya da 5. içersem max bir kahve içerim, başka da bir zararım yok. yeğenime dokunmadan elimi yıkayayım diye bir de ''banyo müsait mi'' diye sorup elimi yıkarım. Asla çat kapı gitmem.
Ben suçlu muyum gerçekten?
Dipnot: abim bana zamanında çok yaptı, 28 yaşına kadar ne kadar uzak durmaya çalıştıysam yapıştı. Şimdi o gel deyince geldim o git deyince gittim olsun istemiyorum.
Seninle kavga etmek için aramadım. Yeğenimi özledim dedim. Gerçekten de gitsem de yeğenimi sevip çekip geliyorum umrumda da değiller.
Konuşulanlardan sonra kafama takıldı, paylaşmak danışmak istedim
Bir abi konum vardı zaten. Abim evlendikten sonra tuhaf birisi oldu.
Ben evleneceğim diye erkek ailesine tanışmaya gidecektik. Önce bunu istemediğini söyledi(çocuk gayet işinde gücünde düzgün- sorun benim evlenmem) Neyse ikna oldu , gideceğiz ortada yok, aradım gelmedi, biz ayrıldık üzerine bir daha ne aradı ne de sordu beni. Haliyle eski sevgilime de ailesine de o an rezil oldum, sayı verdik abim yok... Zaten 4 kişi gittik belli olmayacak gibi değildi de yani
Ayda ya da 2 ayda bir yeğenimi görmeye gittim evlerine(Son 5 aydır gitmedim) .6 ayın sonunda yengem ''nişan ne zaman?'' dedi. Öyle öğrendiler ayrıldığımızı.
Ailemin tavrından ötürü terk edildim. Ama bunu duyan abimler benimle dalga geçer diye ''siz istemediniz bir bildiğiniz vardır diye ayrıldım'' falan dedim. O gün konuştuk konu kapandı.
Bizim eve gelmiş (Ailemle de konuşmuyor abim). Vay Zeynep senin YÜZÜNDEN ayrıldım dedi demiş bağırmış çağırmış.
2-3 aydır yeğenimi görmeye çalışıyorum. Evde yokuz şu an falan. Parka geleyim göreyim dedim yok.
Geçen hafta yazdım görmedi, aradım açmadı. Yarım saat sonra yazmış evde değildik , telefon çantadaydı diye.
Cuma yazdım çocuk hasta, ben işteyim dedi.
Neyse dün bir vefat haberi için aradım. Konuştuk. Başka bir vefat haberi daha vardı biliyor musun dedim. Geçen hafta aradın ama söylemedin dedi. Sen telefonu açmadın , telefonlar çantada diye mesaj atmıştın dedim.
Neyse yeğenimi gösterir misin görüntülü olarak dedim, madem hasta uzaktan göreyim.
Yeğenini özledin demek diye bağırmaya başladı, doğum gününde aramamışım. Sen beni doğum gününe çağırdın mı dedim. (evde pasta kesmişler, yengem hikayesine atmış bizi sildi ama eltisi gördü, bize attı). Önce ben arayacakmışım . Hayır önce sen arayacaksın doğum gününe önceden çağrılır dedim. Anırıyor ama. Ben o gün öteki yengemle gezmişim, konsere gitmişim...
Neyse ben abim YÜZÜNDEN ayrıldım demişim. Yalanladım olayı anlattım cümleleri de çok net hatırlıyorum , eşi de oradaydı ona soralım dedim bağırıyor bağırıyorum. Bu kez annemi suçlamaya başladı başka konuya geçildi. Eşi asla katılmadı ikisi de değişik(!) insanlar çünkü!
Her şeyi geçtim evde tekim biliyorsun dedim, evimiz de tek kalmak için biraz tenha. Abim de namus abidesiydi. 28 yaşıma kadar beni takip etmeler, telefon karıştırmalar. Eee soruyor musun nasılsın, kafanı vurdun mu öldün mü?!
Neyse yengem yalancı ve iftiracı abim de benzeri bu arada. Abim izin vermese kadın yapamaz abim hikayedeki TEK SUÇLU. Neyse ben abim yokken gitmiyorum beni dövdü falan diyebilir kadın(anneme yaptılar; hepimiz oradaydık yalan) ''Ben yengemi arayacakmışım abimi değil''. Kadının işi vardır , müsait olmaz , bana gelme diyemez zorda kalmasın diye onu düşündüğümden seni arıyorum sen daha rahat sebep söylersin kadın zorda kalmasın diye dedim. 1 senede gittiğim ya 4tür ya da 5. içersem max bir kahve içerim, başka da bir zararım yok. yeğenime dokunmadan elimi yıkayayım diye bir de ''banyo müsait mi'' diye sorup elimi yıkarım. Asla çat kapı gitmem.
Ben suçlu muyum gerçekten?
Dipnot: abim bana zamanında çok yaptı, 28 yaşına kadar ne kadar uzak durmaya çalıştıysam yapıştı. Şimdi o gel deyince geldim o git deyince gittim olsun istemiyorum.
Seninle kavga etmek için aramadım. Yeğenimi özledim dedim. Gerçekten de gitsem de yeğenimi sevip çekip geliyorum umrumda da değiller.
Son düzenleme:
azıcık kendinizi geri çekin, kendi kıymetinizi bilin. Yeğen çok tatlı bir şey ama annesi göstermiyorsa zorlamayın.
