- 20 Ağustos 2015
- 460
- 388
- 33
- Konu Sahibi misslola35
- #1
İyi geceler,yine ben yine başka bir dert.
Tımarhanelik olmaya yakınım hanımlar..
Benim sabır taşımı çatlatan asla dayanamadığım şey haklıyken haksız konuma düşürülmek.
Babamla aram limoni ve önceden iki günde olan konuşmalarımız 15-20 günde bir oluyor.
Ama benim asıl kaldıramadığım şu:Bu hale gelmemize neden olan insanları her gün sen niye ararsın,masraflarını karşılarsın,hatta onlar için yazlık alırsın?
Hayatına biri girse,niyeti ciddi olup onun için bunları yapsa gerçekten zoruma gitmez. Ama sen bunu bana onca laf eden amcamlara ve yengemlere sen bunu ödül verir gibi nasıl yaparsın?
İstanbulda kendi başıma kiralık dairede yaşarken aman masraf olmasın,aman bursumu biriktireyim de babamdan fazla para istemeyeyim,aman hayırlı bir evlat olayım,aman herkes gibi gezip tozmayayım derslerimle uğraşayım kimseye laf ettirmeyeyim diye diye şu başıma gelene bak!!!
Oysa ben haklı olduğum halde babamla eskisi gibi olurum diye özür dilemeyi bile düşündüm,çünkü misslola tam bir enayi..
Kırgınlığımı,kızgınlığımı anlatamıyorum,ben ne kadar çırpınsam da düzelmiyor hiçbir şey,daha çok inciniyorum,ben artık ne yapayım?İki ayda yaşadıklarım yüzünden sinir hastası oldum ve okuldaki son yılıma başlamadan kaydımı dondurup tedavi olmayı düşünürken ben böyle şeylerle uğraşmayı hakediyor muyum?
Tımarhanelik olmaya yakınım hanımlar..
Benim sabır taşımı çatlatan asla dayanamadığım şey haklıyken haksız konuma düşürülmek.
Babamla aram limoni ve önceden iki günde olan konuşmalarımız 15-20 günde bir oluyor.
Ama benim asıl kaldıramadığım şu:Bu hale gelmemize neden olan insanları her gün sen niye ararsın,masraflarını karşılarsın,hatta onlar için yazlık alırsın?
Hayatına biri girse,niyeti ciddi olup onun için bunları yapsa gerçekten zoruma gitmez. Ama sen bunu bana onca laf eden amcamlara ve yengemlere sen bunu ödül verir gibi nasıl yaparsın?
İstanbulda kendi başıma kiralık dairede yaşarken aman masraf olmasın,aman bursumu biriktireyim de babamdan fazla para istemeyeyim,aman hayırlı bir evlat olayım,aman herkes gibi gezip tozmayayım derslerimle uğraşayım kimseye laf ettirmeyeyim diye diye şu başıma gelene bak!!!
Oysa ben haklı olduğum halde babamla eskisi gibi olurum diye özür dilemeyi bile düşündüm,çünkü misslola tam bir enayi..
Kırgınlığımı,kızgınlığımı anlatamıyorum,ben ne kadar çırpınsam da düzelmiyor hiçbir şey,daha çok inciniyorum,ben artık ne yapayım?İki ayda yaşadıklarım yüzünden sinir hastası oldum ve okuldaki son yılıma başlamadan kaydımı dondurup tedavi olmayı düşünürken ben böyle şeylerle uğraşmayı hakediyor muyum?
