konu geçmişlerime falan bakarsan asla polemiğe girmediğimi görürsün. siz kızları övmemişsiniz. yok erkekler aramaz, erkekler ailelerinin yanına gitmez gibi kötülemişsiniz.
Merhaba kk kadinlari, yine yardiminiza ihtiyacim var. Bu sefer durum fena. Taslanmaya, yerin dibine sokulmaya hazirim ama kimselere anlatamiyorum, lutfen bozuk olan psikolojimi daha da bozmayin, yardim istiyorum
27 yasindayim, 1.5 seneyi gecti evliligim. Esim 38 yasinda, esimin yasi benim de pko problemim nedeniyle cok ertelemeyelim diye dusunduk ve tedaviyle 16+3 hamileyim. Ilk ogrendigim gunden beri oglum olacagini dusunuyordum, hem icimden oyle geciyordu, ona isaret eden ruyalar goruyordum vs. hem de etrafimdaki herkes erkek annesine benzetiyordu beni. Doktorum da iki sefer sanki oglumuzun pipisi de burada tarzi yorumlarda bulununca ben iyice erkek beklentisine girmistim, ta ki gecen cumartesi gunku randevuya kadar. Doktorum kiz oldugunu soyledi, basimdan asagi kaynar sular dokuldugunu hissettim ama esim ve anne babam da yanimdaydi, sevinmisim gibi gozuktum. O gun doktorun yanildigini falan dusunup kendimi rahatlattim, cunku ben hala erkek olacagini hissediyordum. Ertesi gun hic abartisiz butun gun agladim ve cok kotu dusunceler gecti kafamdan
Doktorumun tavrindan da pek hoslanmadigim ve cinsiyetten de emin olamadigim icin baska bir doktora gittik pazartesi gunu. Cok tatli bir doktordu, bebegin kiz oldugunu soyledi o da daha onceki haftalardaki tahminler yaniltici olabilir vs diye bilgilendirdi bizi. O doktordan cikinca bebegimin saglikli olduguna cok sevindim, kiz olacagi icin icim kipir kipir olmustu. Dune kadar iyi sayilirdim ama dun yine cok kotu dusunceler gecti aklimdan, cocuk yaptigima cok pismanimher rahatsizligimin sorumlusu olarak onu gorup icten ice cok kiziyorum, bazen acaba birden bir sey olsa ve gitse uzulur muyum diye dusunurken buluyorum kendimi
Sanirim depresyondayim
Bu durumu veya benzerini yasayan, atlatan tanidiginiz bildiginiz var mi acaba? Daha ne kadar surer ki boyle..
bunu ben yorumluyorum sanırım. neyse yaa kıza ısındırmak için kız çocuğunu övün lütfen. cinsiyet karşılaştırması yapmadan.
Merhaba kk kadinlari, yine yardiminiza ihtiyacim var. Bu sefer durum fena. Taslanmaya, yerin dibine sokulmaya hazirim ama kimselere anlatamiyorum, lutfen bozuk olan psikolojimi daha da bozmayin, yardim istiyorum
27 yasindayim, 1.5 seneyi gecti evliligim. Esim 38 yasinda, esimin yasi benim de pko problemim nedeniyle cok ertelemeyelim diye dusunduk ve tedaviyle 16+3 hamileyim. Ilk ogrendigim gunden beri oglum olacagini dusunuyordum, hem icimden oyle geciyordu, ona isaret eden ruyalar goruyordum vs. hem de etrafimdaki herkes erkek annesine benzetiyordu beni. Doktorum da iki sefer sanki oglumuzun pipisi de burada tarzi yorumlarda bulununca ben iyice erkek beklentisine girmistim, ta ki gecen cumartesi gunku randevuya kadar. Doktorum kiz oldugunu soyledi, basimdan asagi kaynar sular dokuldugunu hissettim ama esim ve anne babam da yanimdaydi, sevinmisim gibi gozuktum. O gun doktorun yanildigini falan dusunup kendimi rahatlattim, cunku ben hala erkek olacagini hissediyordum. Ertesi gun hic abartisiz butun gun agladim ve cok kotu dusunceler gecti kafamdan
Doktorumun tavrindan da pek hoslanmadigim ve cinsiyetten de emin olamadigim icin baska bir doktora gittik pazartesi gunu. Cok tatli bir doktordu, bebegin kiz oldugunu soyledi o da daha onceki haftalardaki tahminler yaniltici olabilir vs diye bilgilendirdi bizi. O doktordan cikinca bebegimin saglikli olduguna cok sevindim, kiz olacagi icin icim kipir kipir olmustu. Dune kadar iyi sayilirdim ama dun yine cok kotu dusunceler gecti aklimdan, cocuk yaptigima cok pismanim
Sanirim depresyondayim
Bu durumu veya benzerini yasayan, atlatan tanidiginiz bildiginiz var mi acaba? Daha ne kadar surer ki boyle..
Hareketlerini hissetmeye başladığında heyecanlanacaksın. Anne olacağını hissedeceksin. Şimdi ben bacaklarıyla oynuyorum. Karnjmda bir o tarafa, bir bu tarafa gidiyor, hıçkırıyor seviyorum onu aman da tontonum diye. Sen de seveceksin, böyle düşünceleri çok büyütme içinde çünkü geçecek:)Merhaba kk kadinlari, yine yardiminiza ihtiyacim var. Bu sefer durum fena. Taslanmaya, yerin dibine sokulmaya hazirim ama kimselere anlatamiyorum, lutfen bozuk olan psikolojimi daha da bozmayin, yardim istiyorum
27 yasindayim, 1.5 seneyi gecti evliligim. Esim 38 yasinda, esimin yasi benim de pko problemim nedeniyle cok ertelemeyelim diye dusunduk ve tedaviyle 16+3 hamileyim. Ilk ogrendigim gunden beri oglum olacagini dusunuyordum, hem icimden oyle geciyordu, ona isaret eden ruyalar goruyordum vs. hem de etrafimdaki herkes erkek annesine benzetiyordu beni. Doktorum da iki sefer sanki oglumuzun pipisi de burada tarzi yorumlarda bulununca ben iyice erkek beklentisine girmistim, ta ki gecen cumartesi gunku randevuya kadar. Doktorum kiz oldugunu soyledi, basimdan asagi kaynar sular dokuldugunu hissettim ama esim ve anne babam da yanimdaydi, sevinmisim gibi gozuktum. O gun doktorun yanildigini falan dusunup kendimi rahatlattim, cunku ben hala erkek olacagini hissediyordum. Ertesi gun hic abartisiz butun gun agladim ve cok kotu dusunceler gecti kafamdan
Doktorumun tavrindan da pek hoslanmadigim ve cinsiyetten de emin olamadigim icin baska bir doktora gittik pazartesi gunu. Cok tatli bir doktordu, bebegin kiz oldugunu soyledi o da daha onceki haftalardaki tahminler yaniltici olabilir vs diye bilgilendirdi bizi. O doktordan cikinca bebegimin saglikli olduguna cok sevindim, kiz olacagi icin icim kipir kipir olmustu. Dune kadar iyi sayilirdim ama dun yine cok kotu dusunceler gecti aklimdan, cocuk yaptigima cok pismanim
Sanirim depresyondayim
Bu durumu veya benzerini yasayan, atlatan tanidiginiz bildiginiz var mi acaba? Daha ne kadar surer ki boyle..
Allah eli ayağı düzgün ,hayırlı evlat nasip etsin herşeyden önce.
ben tartışma yaşamak istemediğim için uzatmıyorum ama siz tahrikedip uzatmaya devam ediyorsunuz. yazmayın lütfen! yaptığınızn yanlşluğını kabul edip etmemeniz ilgilendirmiyor artık zaten. kabullenmeyen biri olduğunuz anlaşılıyor. iyi günler
