• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hamile olduğunu düşünüyorsan..

Monnet

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
27 Mart 2025
23
8
1
27
Herkese merhaba, son bir haftamı bu sitedeki okuyabildiğim bütün içerikleri okuyarak geçirdim. Ve hamileysem buraya her şeyi yazacağım insanlar belki bir sorusunu cevaplar diye planlar kurdum kafamda. Ki tabii ki bunu yapanlar da iyi ki yapıyorlar.Çok planladığım ve yıllardır uğraştığım bir durum olmamasına rağmen kendi kendimi yedim bitirdim.8 gündür regl olmuyorum ve çok yüksek olasıkla kendimi soktuğum bu stres durumundan dolayı.Belki de hamileyim bilmiyorum. Ama her iki seçenekte benim hayatım için güzel haber. Buna rağmen de kendimi bu duruma soktuğum için sinirliyim(ki panik atak geçirip sakinleştirici serum alacak kadar ilerletmiştim durumu). Bugün sabah tekrar test yaptım ve negatif gördüm ama bununla bitmiyor ya silik çizgiyse? Arkadan flaş tutup baktım sanki çizgi var ama kuruma çizgisi mi ? O marka test şöyleymiş bu markayla yapayım, kanamam olsa acaba yerleşme kanaması mı ? Anlayacağınız gerçek anlamda yiyip bitirdim kendimi. Burada gezindiğim süre içinde de gördüm ki yumurta döllendiği andan itibaren bütün konuya hakim olup bilen kadınlar olduğu gibi bir erkekle aynı banyoyu paylaştığı için hamile kalmaktan korkan kız çocukları var. Bence toplum olarak bu konuda çok zayıfız kız çocuklarımızı bilinçlendirmemiz gerekiyor. Ama asıl söylemek istediğim bence kendimizi biraz fazla zorluyoruz ve belki de çoğunlukla bunun stresinden dolayı yaşıyoruz bunları. Ben eşimi çok severek evlendim ama ilk yıllarda biraz sıkıntılarımız oldu, olabilir. Çocuğumuz olursa aile gibi hissederim sandım başlarda. Bence bu çok büyük bir yanlış şimdi anlıyorum. Şuan çok şükür ki farklı bir noktadayız. Ama onun çocuk istediğini görmek bile beni heyecanlandırdı. Bizim aslında çocuğumuz olmadan da bir aile olduğumuzu unuttum. Olursa tabii ki çok sevirim, olmazsa da zamanında inşallah nasip olur. Çok isteyip uzun zamandır uğraşan kız kardeşlerim için de duamdır. Ama naçizane bir tavsiyem var. Doğum ve hamilelik süreci dışarıdan gördüğüm kadarıyla zaten çok zorluyken kendimizi öncesinde hamile olduğumuzu öğrenene kadar o kadar yıpratıyoruz ki. Arkadaşlar herkesin tecrübesi çok çok farklı. Burada kendimizden bir şeyler arıyoruz insanların yazılarında bir umut. Bugün bunu yazmak istedim. Kaç defa bununla ilgili konu açtım.Hamileysem de değilsem de sorun değil. Eğer hamile miyim diye sabırsızlanıyorsan burada bir şeyler arıyorsan ve belki bunu görmek sana iyi gelir diye yazıyorum. Lütfen kendini yıpratma. Stres yapma. Çünkü 6 aydır deneyip gece gündüz burada olan kadınlar gördüm ki çok çok iyi anlıyorum asla eleştirmek değil amacım. Ama kızlar hayatımızın 6 ayı çok doğal olan ve binlerce yıldır devam edem bir şeyi sorgularken geçmesin. Akışta da kalabilelim isterim. İnşşallah Allah en hayırlı zamanda hepimize hayırlı evlatlar ve mutlu huzurlu bir aile nasip eder. Yanlış anlaşılacak bir şey söyleyip kimseyi kırmak istemem, kimsenin yarasına da basmak istemem.Ama şunu gördüm, zaten eşimi çok seviyorum ve onunla birlikte de çok güzel bir aileyiz. Eğer çocuğumuz olursa ya da olduysa bilmiyorum, temennim bu aileyi hep böyle mutlu huzurlu ve sağlıklı bulmak 🤍
 
Çok içten yazmışsın ,hepimizin yaşadığı duruma bir ayna olmuşsun. Bir gün , sende ,bizlerde burada güzel gebelik hikayelerimizi paylaşırız . 🫶
 
Umarım sağlıkla, kolaylıkla kavuşuruz 🙏 Sabahtan beri kendimle konuşuyordum bu konuları kafamda. Yazmak istedim, aslında yalnız değiliz asla. Ama insan annesiyle ya da ablasıyla da konuşamıyor varsa süpriz yapayım diye. En çok da o yüzden iyi ki varsınız. İyi ki varız 🤍
 
Herkese merhaba, son bir haftamı bu sitedeki okuyabildiğim bütün içerikleri okuyarak geçirdim. Ve hamileysem buraya her şeyi yazacağım insanlar belki bir sorusunu cevaplar diye planlar kurdum kafamda. Ki tabii ki bunu yapanlar da iyi ki yapıyorlar.Çok planladığım ve yıllardır uğraştığım bir durum olmamasına rağmen kendi kendimi yedim bitirdim.8 gündür regl olmuyorum ve çok yüksek olasıkla kendimi soktuğum bu stres durumundan dolayı.Belki de hamileyim bilmiyorum. Ama her iki seçenekte benim hayatım için güzel haber. Buna rağmen de kendimi bu duruma soktuğum için sinirliyim(ki panik atak geçirip sakinleştirici serum alacak kadar ilerletmiştim durumu). Bugün sabah tekrar test yaptım ve negatif gördüm ama bununla bitmiyor ya silik çizgiyse? Arkadan flaş tutup baktım sanki çizgi var ama kuruma çizgisi mi ? O marka test şöyleymiş bu markayla yapayım, kanamam olsa acaba yerleşme kanaması mı ? Anlayacağınız gerçek anlamda yiyip bitirdim kendimi. Burada gezindiğim süre içinde de gördüm ki yumurta döllendiği andan itibaren bütün konuya hakim olup bilen kadınlar olduğu gibi bir erkekle aynı banyoyu paylaştığı için hamile kalmaktan korkan kız çocukları var. Bence toplum olarak bu konuda çok zayıfız kız çocuklarımızı bilinçlendirmemiz gerekiyor. Ama asıl söylemek istediğim bence kendimizi biraz fazla zorluyoruz ve belki de çoğunlukla bunun stresinden dolayı yaşıyoruz bunları. Ben eşimi çok severek evlendim ama ilk yıllarda biraz sıkıntılarımız oldu, olabilir. Çocuğumuz olursa aile gibi hissederim sandım başlarda. Bence bu çok büyük bir yanlış şimdi anlıyorum. Şuan çok şükür ki farklı bir noktadayız. Ama onun çocuk istediğini görmek bile beni heyecanlandırdı. Bizim aslında çocuğumuz olmadan da bir aile olduğumuzu unuttum. Olursa tabii ki çok sevirim, olmazsa da zamanında inşallah nasip olur. Çok isteyip uzun zamandır uğraşan kız kardeşlerim için de duamdır. Ama naçizane bir tavsiyem var. Doğum ve hamilelik süreci dışarıdan gördüğüm kadarıyla zaten çok zorluyken kendimizi öncesinde hamile olduğumuzu öğrenene kadar o kadar yıpratıyoruz ki. Arkadaşlar herkesin tecrübesi çok çok farklı. Burada kendimizden bir şeyler arıyoruz insanların yazılarında bir umut. Bugün bunu yazmak istedim. Kaç defa bununla ilgili konu açtım.Hamileysem de değilsem de sorun değil. Eğer hamile miyim diye sabırsızlanıyorsan burada bir şeyler arıyorsan ve belki bunu görmek sana iyi gelir diye yazıyorum. Lütfen kendini yıpratma. Stres yapma. Çünkü 6 aydır deneyip gece gündüz burada olan kadınlar gördüm ki çok çok iyi anlıyorum asla eleştirmek değil amacım. Ama kızlar hayatımızın 6 ayı çok doğal olan ve binlerce yıldır devam edem bir şeyi sorgularken geçmesin. Akışta da kalabilelim isterim. İnşşallah Allah en hayırlı zamanda hepimize hayırlı evlatlar ve mutlu huzurlu bir aile nasip eder. Yanlış anlaşılacak bir şey söyleyip kimseyi kırmak istemem, kimsenin yarasına da basmak istemem.Ama şunu gördüm, zaten eşimi çok seviyorum ve onunla birlikte de çok güzel bir aileyiz. Eğer çocuğumuz olursa ya da olduysa bilmiyorum, temennim bu aileyi hep böyle mutlu huzurlu ve sağlıklı bulmak 🤍
Yazdıklarınızda çok haklısınız ben tam 2 sene uğraştım neden olmadı bir sıkıntımız mı var diye ama tüm testler normal çıkıyordu hersey olması gerektiği gibi eşimde sıkıntı yok yumurta büyüyüp çatlıyor tüpler de sıkıntı yok ama hamile kalamıyorum ve kafama çok takıyorum 2 yılın sonunda çok yorulduğumu ve yıprandığımı fark ettim ve biraz dinlenmek istedim kendime 6 ay süre verdim maddi açıdan çok müsait değildik esime şubatta promosyon gelecekti sordum planın var mi diye yok dedi o zaman tüp bebeğe gidelim mi yilbasinda dedim olur dedi o zamana kadar doktor görmek istemiyorum dedim ve gerçekten hic bir sey takip etmedim adetimi bile unutmuşum yani tatil planları yapıyoruz falan sonra adetim gelmedi kaba bir hesap yaptık 3 gün geçmiş yoktur da bir test yapalım dedik ve 2500 beta ile öğrendik yani stres çok büyük bir engel gerçekten bir komşuya falanda gitmiştim kasık çekmede yaptık o ay onun faydası oldumu bilmiyorum denemek istersen sana anlatabilir nasil yaptığımızı inşallah benim hikayemde size umut olur 🌸
 
ben bir yıl denemenin sonucunda hamile kaldım. burda hamile olma sürecimi de gebelik sürecimi çoğu kişi biliyor. o kadar kendimi yıprattım ki o süreçte. kendimi, esimi, evliliğimi..

sonra hamile kaldım ve sandım ki her sey artık yoluna girecek. halbuki cocuk evlilikte bir amaç olmamalı. yorgun bir şekilde gebe kaldım. gebelik sürecim fiziksel olarak kolay gecmesine rağmen psikolojik olarak bitik haldeydim.

simdi dönüp kendime kızıyorum. ne gerek vardı? her seyin bir zamanı var. hatta her seyin olacağı, olmayacağı var. çok sükür sağlıklı bir evladım oldu, bebekten önceki halimden daha mı mutluyum? daha mı tamım? hayır..

ama cevre baskısı, beklentiler malesef kadınları bu strese sürüklüyor. akışa bırakmak, bedenine, kadere inanmak gerekiyor. 1 yıl boyunca her reglimden nefret ettim.
 
Yazdıklarınızda çok haklısınız ben tam 2 sene uğraştım neden olmadı bir sıkıntımız mı var diye ama tüm testler normal çıkıyordu hersey olması gerektiği gibi eşimde sıkıntı yok yumurta büyüyüp çatlıyor tüpler de sıkıntı yok ama hamile kalamıyorum ve kafama çok takıyorum 2 yılın sonunda çok yorulduğumu ve yıprandığımı fark ettim ve biraz dinlenmek istedim kendime 6 ay süre verdim maddi açıdan çok müsait değildik esime şubatta promosyon gelecekti sordum planın var mi diye yok dedi o zaman tüp bebeğe gidelim mi yilbasinda dedim olur dedi o zamana kadar doktor görmek istemiyorum dedim ve gerçekten hic bir sey takip etmedim adetimi bile unutmuşum yani tatil planları yapıyoruz falan sonra adetim gelmedi kaba bir hesap yaptık 3 gün geçmiş yoktur da bir test yapalım dedik ve 2500 beta ile öğrendik yani stres çok büyük bir engel gerçekten bir komşuya falanda gitmiştim kasık çekmede yaptık o ay onun faydası oldumu bilmiyorum denemek istersen sana anlatabilir nasil yaptığımızı inşallah benim hikayemde size umut olur 🌸
Ben bile neredeyse aklımda böyle bir şey olmamasına rağmen girdiğim bu psikolojiye çok hazırlıksız yakalandım. Sonra burada okudukça da aslında ne kadar çok aynı şeyleri yaşayan kadın var dedim farklı boyutlarda da olsa 🥹
 
ben bir yıl denemenin sonucunda hamile kaldım. burda hamile olma sürecimi de gebelik sürecimi çoğu kişi biliyor. o kadar kendimi yıprattım ki o süreçte. kendimi, esimi, evliliğimi..

sonra hamile kaldım ve sandım ki her sey artık yoluna girecek. halbuki cocuk evlilikte bir amaç olmamalı. yorgun bir şekilde gebe kaldım. gebelik sürecim fiziksel olarak kolay gecmesine rağmen psikolojik olarak bitik haldeydim.

simdi dönüp kendime kızıyorum. ne gerek vardı? her seyin bir zamanı var. hatta her seyin olacağı, olmayacağı var. çok sükür sağlıklı bir evladım oldu, bebekten önceki halimden daha mı mutluyum? daha mı tamım? hayır..

ama cevre baskısı, beklentiler malesef kadınları bu strese sürüklüyor. akışa bırakmak, bedenine, kadere inanmak gerekiyor. 1 yıl boyunca her reglimden nefret ettim.
Ben de en son eşimin kendini hastanelik edeceğin kadar yıpratmana gere çok yok, olacağı varsa olur ve her iki türlü de sevineceğiz demesiyle kendime geldim.
Eşimle yakınlaşmalarımın amacı buna dönüşsün istemiyorum. Allah nasip ederse doğal gelişsin her şey istiyorum. Ama olmayadabilir o da okey.Dün son raddede flaşla çizgi ararken artık midem bulanmaya başladı ve çok kızdım kendime, eğer hamileysem de bu stresle öğrenmek istemiyorum diyip bıraktım her şeyi kenara. Ki hala regl olmadım, hala kendimce belirti hissedince burda buluyorum kendimi okurken. Ama sakinim, süreci kabullendim. Dilerim her kadın bunu farkedip göğsünde yumuşatabilsin.
 
o kadar güzel yazmışsınız ki…
1,5 yıllık evliyim ama 5,5 aydır çocuk istiyoruz. Ben başlarda filmlerde ki gibi olur, tek bir ay bile çocuk sahibi olmamız için yeterli zannediyordum ama süreç hiçte öyle ilerlemiyormuş.
Her ay göğüsüm şiş mi ?
Göğüsümde bir değişiklik var mı ?
Kasıklarımda şişlik var mı ?
Diye diye ayna karşısında bulmaya başladım kendimi. Adete 1 hafta kala başlardı ‘acaba ne zaman gebelik testi yapsam’ fikirleri, bu seferde başlardım test için gün saymaya..
Şansıma yaptığım 10 testin 8’i yalancı pozitif vermesin mi, bu seferde al başına ‘gerçekten hamile miyim?’ sorusu belasını.
En son geçen ay söz vermiştim kendime, hiç bir şekilde takip etmedim döngümü, evde ki tüm testleride attım çöpe, evde bebekle ilgili tek bir kelime bile etmedik, insan rahatlıyor gerçekten.
Ama bu ay son bir şans verdim Ovulasyon testlerine, olursa olur, olmazsa da hayırlısı değildir.
Ne yapalım dünyanın sonu mu yani ?
 
Back
X