Merhaba benim sorunum eşimin ailesiyle ilgili. 6 aylık hamileyim belki de bu durumu bu yüzden ben abartıyorum bilemiyorum sizlere danışmaya sizlerden fikir almaya ihtiyacım var.
Normalde çok sevecen olan kayınvalidem ramazan ayı itibariyle sanki bir garip davranıyor. Evlerimizin arası 10 dk mesafe önceden sık sık yemeğe çağırmasına rağmen iftar boyunca sadece bir kez yemeğe aldı onda da benim ailem geliyordu ve hamile olmama rağmen tüm hizmeti ben gördüm.
Ben bankacıyım işim oldukça stresli ve ağır geçiyor eşim öğretmen yaz tatilini evde geçiriyor oruç tutuyor. Yemek konusunda hiçbir problem çıkarmasa da haliyle her gün bi şeyler hazırlamam gerekiyor. Ve ev işlerine pek karışmaz laf da söylemez iş de yapmaz kısacası.
Bu durumu çok kısaca eşime anlattım annen bu sene bizi ramazanda hiç çağırmadı fln dedim o da pek bi şey demedi ben de şikayet etmek istemedim çünkü art niyet aramıyorum.
Cumartesi günü şehirdışından görümcemler geldi onun da 5 aylık bebeği var, onlar geldiğinden beri her akşam kayınvaldemlerdeyiz. 3 gecedir dikkat ediyorum yemek sonrası sofrada bir ben kalıyorum ve sofrayı toplamak bana kalıyor. Görümceme kusur bulmuyorum çünkü onun bebeği var ilgilenmek zorunda anne olarak. ama kayınvaldem niye her şeyi üstüme bırakıyor anlamıyorum. üstelik ben çalışıyorum hamileyim benim dışımdaki herkes tatilde orada. Görümcemin eşi bile bir erkek olarak evlerine gittiğimizde her şeye yardım eder, görümcem benim kadarken kahvaltıları bile o hazırlıyordu yani iş bilmeyen insanlar değiller. Yalnız eşimde de hata var. Çünkü yemek sonrası hemen gidip uzanıyor bana yardım etmiyor. Haliyle diğerleri de eşimin tavrına bakıp yardımcı olmuyor olabilirler. Evde toplamda 8 kişi oluyoruz bu arada.
geçen yaz görümcem daha 1,5 aylık hamileyken bile ben ona fazla eğilmesin uzanmasın diye hep yardımcı olmaya çalışıyordum.
Dün gece bunları düşündükçe canım sıkıldı, böyle huyları yoktu eşim de dün neyin var diye sordu baya eve geldikten sonra ama ona da hormanal dedim geçiştirdim fakat bi türlü anlam veremedim.
Bir de çocuğun cinsiyetinin öğrenmeye gittiğimizde kayınvaldemi de götürdük bizim ilk çocuğumuz onun da 3. torunu. İkisi de erkek. Doktor erkek deyince "olsun" dedi. O an çok bozuldum ama bi şey demedim. Onun için 3. erkek torun olabilir ama benim ilk çocuğum ne kadar heyecanlıyım benim için her şey yepyeni. O an kızdım gene de sesimi çıkarmadım eşime de demedim. İyi huylu bir kadın ağzından yanlışlıkla çıkmıştır diye düşündüm. Merdivenlerden inerken de görümcemin bebeğini kastesederek şaka olsun diye iyi de onun pabucu dama atılmayacak kız olsaydı pabucu dama atılırdı falan dedi gülerek söyledi hepsini ama yani daha hastaneden çıkmadan bunu mu düşündünüz yani aklına bu mu geldi dedim. Hatta görümcem de öyle demiş erkek olursa bizimkinin pabucu dama atılmaz falan demiş şaka yapıyormuş öyle diyor. Orda biraz yüzüm asıldı ama gene bir laf etmedim.
Yani hepsini düşününce bunlar ne demek oluyor diyorum, kötü düşünüp kalbimi karartmak istemiyorum fakat canım da sıkılıyor.
Sizce bu durum nasıl aşmalıyım eşime anlatmamak doğru bir hareket mi? Dır dır yapmayayım diyorum ama aklıma da takıldı.
Yorumlarınızı rica ediyorum.
Normalde çok sevecen olan kayınvalidem ramazan ayı itibariyle sanki bir garip davranıyor. Evlerimizin arası 10 dk mesafe önceden sık sık yemeğe çağırmasına rağmen iftar boyunca sadece bir kez yemeğe aldı onda da benim ailem geliyordu ve hamile olmama rağmen tüm hizmeti ben gördüm.
Ben bankacıyım işim oldukça stresli ve ağır geçiyor eşim öğretmen yaz tatilini evde geçiriyor oruç tutuyor. Yemek konusunda hiçbir problem çıkarmasa da haliyle her gün bi şeyler hazırlamam gerekiyor. Ve ev işlerine pek karışmaz laf da söylemez iş de yapmaz kısacası.
Bu durumu çok kısaca eşime anlattım annen bu sene bizi ramazanda hiç çağırmadı fln dedim o da pek bi şey demedi ben de şikayet etmek istemedim çünkü art niyet aramıyorum.
Cumartesi günü şehirdışından görümcemler geldi onun da 5 aylık bebeği var, onlar geldiğinden beri her akşam kayınvaldemlerdeyiz. 3 gecedir dikkat ediyorum yemek sonrası sofrada bir ben kalıyorum ve sofrayı toplamak bana kalıyor. Görümceme kusur bulmuyorum çünkü onun bebeği var ilgilenmek zorunda anne olarak. ama kayınvaldem niye her şeyi üstüme bırakıyor anlamıyorum. üstelik ben çalışıyorum hamileyim benim dışımdaki herkes tatilde orada. Görümcemin eşi bile bir erkek olarak evlerine gittiğimizde her şeye yardım eder, görümcem benim kadarken kahvaltıları bile o hazırlıyordu yani iş bilmeyen insanlar değiller. Yalnız eşimde de hata var. Çünkü yemek sonrası hemen gidip uzanıyor bana yardım etmiyor. Haliyle diğerleri de eşimin tavrına bakıp yardımcı olmuyor olabilirler. Evde toplamda 8 kişi oluyoruz bu arada.
geçen yaz görümcem daha 1,5 aylık hamileyken bile ben ona fazla eğilmesin uzanmasın diye hep yardımcı olmaya çalışıyordum.
Dün gece bunları düşündükçe canım sıkıldı, böyle huyları yoktu eşim de dün neyin var diye sordu baya eve geldikten sonra ama ona da hormanal dedim geçiştirdim fakat bi türlü anlam veremedim.
Bir de çocuğun cinsiyetinin öğrenmeye gittiğimizde kayınvaldemi de götürdük bizim ilk çocuğumuz onun da 3. torunu. İkisi de erkek. Doktor erkek deyince "olsun" dedi. O an çok bozuldum ama bi şey demedim. Onun için 3. erkek torun olabilir ama benim ilk çocuğum ne kadar heyecanlıyım benim için her şey yepyeni. O an kızdım gene de sesimi çıkarmadım eşime de demedim. İyi huylu bir kadın ağzından yanlışlıkla çıkmıştır diye düşündüm. Merdivenlerden inerken de görümcemin bebeğini kastesederek şaka olsun diye iyi de onun pabucu dama atılmayacak kız olsaydı pabucu dama atılırdı falan dedi gülerek söyledi hepsini ama yani daha hastaneden çıkmadan bunu mu düşündünüz yani aklına bu mu geldi dedim. Hatta görümcem de öyle demiş erkek olursa bizimkinin pabucu dama atılmaz falan demiş şaka yapıyormuş öyle diyor. Orda biraz yüzüm asıldı ama gene bir laf etmedim.
Yani hepsini düşününce bunlar ne demek oluyor diyorum, kötü düşünüp kalbimi karartmak istemiyorum fakat canım da sıkılıyor.
Sizce bu durum nasıl aşmalıyım eşime anlatmamak doğru bir hareket mi? Dır dır yapmayayım diyorum ama aklıma da takıldı.
Yorumlarınızı rica ediyorum.