Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ne kadar kolay söylediniz öyle. Hele masallahBebeğiniz olursa ilgilenmeniz daha zor olacak ve size şimdiden bu kadar bağımlı iken.En iyisi size daha çok alışmadan ona başka bi ev bulmak
Konu sahibesi için demiyorum ama maalesef bazı insanlar evcilleri bir sahiplenelim olmazsa geri veririz, başkasına veririz düşüncesiyle alıyor, o canlılarında bir ruhu duyguları olduğunu ya anlamıyorlar ya önemsemiyorlar bilemiyorum.Şöyle konulari okumayayim diyorum ama okuyorum içim eziliyor. Bi de hesapta kopekleri severmişsiniz hiç hayatinizda kopek sorumlulugu almadiginiz o kadar belli ki.
O sahiplendiren kişi de keske deneyimli guvenilir insanlarla şansini denese yazik 1 aydir ordan oraya atiliyor hayvan keşke boyle garip hayvanciklarin hepsini ben alabilseydim sizlerden.
Bir hayvanin sevgisini sigdirmak neee zor şu hayatlariniza ya neee zormuş ya
Konu sahibesi için demiyorum ama maalesef bazı insanlar evcilleri bir sahiplenelim olmazsa geri veririz, başkasına veririz düşüncesiyle alıyor, o canlılarında bir ruhu duyguları olduğunu ya anlamıyorlar ya önemsemiyorlar bilemiyorum.
Kedi, köpek ya da başka bir evcili sahiplenmeden önce enine boyuna düşünmek gerekiyor, yalnızca sevmek yetmiyor çünkü.
O gelince yaşadığı müddetçe sizle olacağını hesap etmeniz, tuvalet eğitimi verirken her yerin batma ihtimalini düşünmeniz, tatile veya uzun süreli bir yerlere gitmeniz gerektiğinde sizle gelmesi gerektiği gibi birçok detayı düşünmeniz gerekiyor.
Köpekler için yazayım zira onlarla daha çok haşır neşirim, bir köpekle birlikteyseniz bilin ki en akıllı ırkları dışındaki tüm ırklar hayatları boyunca 3 yaşındaki bir çocuk zekasına sahiptirler ve bir çocuk gibi şefkat ve sevgi beklerler, terk edilmek psikolojilerini derinden etkiler, bazen yaramazlık yaparlar, bazen aşırı ilgi beklerler, sabır göstermeniz gerekir, halınızda batsa, ortalık perişan da olsa ona göstermeniz gereken tek duygu sevginizdir.
Çoğu evcilde olduğu gibi köpeklerde yavruyken çok hareketli olur, bu süreç 1 yaşına kadar sürebilir ama evciller hisleri güçlü canlılardır, bebeklere zarar vermezler, aksine bebek doğunca korumaya geçerler ama onlara sevginizi, ilginizi, şefkatinizi göstermeniz ve terk edilmeyeceğini, size güvenebileceğini göstermeniz, yaşadığı yerin yuvası olduğunu benimsetmeniz gerekir.
Evcilleri alıp balkonlarda ayrı bölmelerde bakmayın, evin içinde aileden olduğunu bilerek anlayarak yaşasınlar.
Şu an bir tanesi yanımda bana dayanmış uyuyor, regl döneminde ve biz her gün koltuk, kapı, parkelerden regl lekeleri siliyoruz ama kimin umurunda, kanatsız meleğim iyi olsun da ona tüm ev feda olsun.
Çocuk denince kızmasınlar birlikte yaşamayan bilmez, ama gerçekten çocuklar.Hayvanlari ne saniyorlar anlamiyorum gercekten onlar da bir çocuk, ben cocuk diyince "kiyaslanamaz" diye cirlayip duruyor bazilari cocuk işte yani...
Saniyorlar ki eve alacaklar o hayvan bir koşede kendi halinde takilacak onlar cani isteyince sevecek, ilgilenecek aman hayvan dert cikartmasin başlarina.
Cocuk sahibi olurken dahi durup dusunmeyen toplumdan hayvan sahiplenirken dusunmelerini beklemekte ne kadar mantikliysa işte.
Duygularıma tercüman olmussunuzÇocuk doğunca bi süre sonra çocuğu da başkasına verin madem ? Çünkü o da size bağlı yaşayacak. Ona da eğitim vermeniz,bakımını yapmanız gerekecek. Köpek sahiplenip sonra nasıl “bu bana çok düşkün versem mi “ diyebiliyorsunuz ? Sebebiniz inanılmaz komik. Koku konusunda haklı olabilirsiniz. 3 kedim var hamileyken kum kokularından nasıl rahatsız olduğumu tahmin edemezsiniz. Aklımdan bunları vereyim diye bi kere geçirmedim. 3 ay her yediğimi kustum,en etkili ilaçları kullandım bana mısın demedi o ilaçlar öyle mide bulantım oldu her iki hamileliğimde de. 3 aydan sonra pat diye geçti. Koku,bulantı vs onlarda bahane yani sizin için. Benim 2 yaşında bi çocuğum daha var karnımın üstünde tepiniyor resmen. Doktora sordum hiç bişey olmaz dedi. Olur deseydi dikkat ederdim ama çocuğumu da vereyim o zaman başkasına. Malum o da hala kaka yapıyor bezine ve leş gibi kokuyor. Sevemeyeceğiniz,bakamayacağınız hayvanları sahiplenmeyin bi daha. Psikolojileri var o hayvanların keza duyguları da var. Oyuncak değiller yani.
Çocuk denince kızmasınlar birlikte yaşamayan bilmez, ama gerçekten çocuklar.
Çocuklar bir şeyden korkunca, kendini güvende hissetmeyince anne babaya sığınır, kimisi kucak ister değil mi?
E köpeklerde aynı, kediler de aynı şekilde, kardeşimin kedisi beni ilk defa gördüğünde çok tedirgin oldu mesela ve hemen kardeşimin yanına gitti kendini güvende hissetmek için, bir akşam başbaşa kalmamız gerekti, kardeşim gelene kadar huzursuz oldu çocuk, ağladı miyavladı.
Her şeyi hareketleriyle anlatıyorlar, korkularını, üzüntülerini, sevinçlerini, tek yapamadıkları konuşmak.
Evcillerin oradan oraya kaldırılabilir bir eşya olmadığını, duyguları olan bir canlı olduğunu benimsediğimiz zaman evcille yaşamayı da daha bir özenerek düşüneceğimize inanıyorum ya da inanmak istiyorum.
Doğacak bebeğiniz çok şanslı bi kediyle yaşayacağı için. Kedi o kadar şanslı mı bilemem tabi :) sebebini biraz büyüyünce anlarsınız :) benim oğlum 2 yaşında hep kedilerle büyüdüğü için inanılmaz bi hayvan sevgisi var. Bizde öyleyiz eşimle sokakta bulduklarımızı getiririz eve. Şimdi bile camımızın önünde kedi mama yiyor. Çocuk böyle büyüdü tabi alıştı artık her hayvanı seviyor. Eve giren karıncaları öpmeye çalışıyor. Daha dün örümcek öpmeye çalıştı artık dedik orda bi dur o kadar değil :)Benim ilk hamileliğimde de kedi aldık bir ay sonra hamile kalmışım. Hınzır mi hınzır bide nasıl yaramaz, bebek çünkü.
Tabi çok bilmiyoruz bebekle birlikte nasıl olur kedi..
Ama içim rahat etmedi vermek istemedim kıyamadım.
İyi ki iyi ki vermemişim. O bebeğim melek oldu... Kedim bana öyle can öyle yoldaş oldu ki. Onun sevgisi olmasaydı ne yapardım o sıralar bilmiyorum.
Onlarında canı var, yazınızı okurken bile kötü oldum. Zaman geçtikçe daha çok alışacaksınız bence birbirinize ve o zorluklar o zaman hiçte zor gelmeyecek. İnanın.
Nasıl ki anne bebek arasında güvenli bağlanma var, annesinin anne olduğunu kokusundan tanıyıp biliyor, ki bebekler ilk 1-2 ay pek de net görmez anneyi koklayarak tanır evcillerde öyle.Daha bu sabah kedim korkup yanıma koşmuş. Dışarıdan ses gelmiş bir süre yüksek sesle tak tak diye, annem anında yanıma koştuğunu söyledi. Ben uyuyordum, uyandığımda kolumun iç tarafına yaslanmış uyuyordu.
İlk geldiği zamanlar bir şeyden korktuğunda başka yerlere saklanırdı; koltuk altı, konsol arkası vs
Şimdi benim yanıma koşup kucağıma çıkıyor. Geleli sadece 4 ay oldu üstelik.
Hayvanlar da bizim gibi zamanla bağ geliştiriyor, güven duyuyor, sahipleniyor evi ve evde yaşayanları.
Sonradan yük olarak görüp bırakmak çok kırıcı onlar için.
Kimisi hırçınlaşıyor, tekrar bağ kurmakta zorlanıyor; kimisi aşırı bağımlılık geliştirip evdekilere nefes aldırmıyor.
İki durum da çok üzücü, geri dönüşü zor süreçler.
İyice düşünmeden bu yola çıkmamak lazım gerçekten.