- 20 Ekim 2021
- 222
- 209
- 33
- Konu Sahibi Elifingunlugu
-
- #1
3 yıllık bir evliliğim var. Eşim de ben de çalışıyoruz. Evliliğimizin 2.5 senesinde farklı şehirlerdeydik. Daha yeni biraraya geldik ve hamile kaldım. Bu bebeği çok istiyorduk.
Hamileliğim başladığından beri eşimde ve ailesinde farklılıklar hissetmeye başladım. Eşim baba olmaya hazır değilmiş, hamile olduğumu dahi unutuyordu. Ben bu süreçte çok hassaslaştım, hormonlar + ek hormon fitili vs derken daha dengesizleşti hormonlarım. Ağlıyordum sık sık. Ama eşim hamileliğimi algılayamıyor sürekli benimle tartışıyordu. Bak bu normal değil bu kadar üstüme gelme diyordum. Yine de sanki normal bir durumdaymışım gibi benimle ateşli ateşli kavga ediyordu. Bir yandan da aile boyutu var. Asla oğlundan vazgeçemeyen, "oğluşum oğluşum" tipinde bir kaynanam ve kayınvalidem var. Tek çocuk eşim. Baba olacağının onlar da farkında değil. Hala bebek gibi davranıyorlar. Eşim de çok agresiflik yapıyor utanıyor ailesi çocuk gibi davranınca. Araları çok iyi değildi aslında. Hamileliğimi öğrendikten sonra kayınvalidem her gün arıyordu. Her gün günde 2-3 kez arıyor leke var mı, ağrı var mı soruyor. 1.5 ay her gün böyle aradı. Bana batmaya başladı artık. Açmıyorum annemi arıyor. Açmıyorum eşimi arıyor "açmadı" diye şikayet ediyor. Tartıştım telefonda. Sürekli leke var mı sürekli ağrı var mı diye soruyorsun çok mu meraklısın kötü olsun diye soruyorsun sürekli dedim. Günlerce darladı beni asla anlamıyor açmadığımda da. 10 gündür aramıyor, iyiyim artık.
Eşim herşeyin farkındaydı, beni de anlıyordu. Ailesinin çok üstelediğini aşırı evham yaptığını söylüyordu. Derken, bir anda beni kötü görüp onları savunmaya başladı. Tekrar tartışmalar başladı. Geçen gün 1 hafta tatile gidelim dedik. Bana teyzemlere gidelim dedi. 7 saat yol gidip teyzesinde oturacakmışız. Dedim 2.5 senedir ayrıyız, hiç gezmedik tozmadık, neden 7 saat hamile halimle yol gidip teyzene misafirliğe gideyim ya? Ben senle aile kurdum ailemle vakit geçircem. Sürekli başka insanlar, aile, akrabaları var aramızda.
Bu çocuğu çok istedik. Ama babalık yapabileceğinden emin değilim. Biz dışında herkes kıymete bindi.
Hamileliğim başladığından beri eşimde ve ailesinde farklılıklar hissetmeye başladım. Eşim baba olmaya hazır değilmiş, hamile olduğumu dahi unutuyordu. Ben bu süreçte çok hassaslaştım, hormonlar + ek hormon fitili vs derken daha dengesizleşti hormonlarım. Ağlıyordum sık sık. Ama eşim hamileliğimi algılayamıyor sürekli benimle tartışıyordu. Bak bu normal değil bu kadar üstüme gelme diyordum. Yine de sanki normal bir durumdaymışım gibi benimle ateşli ateşli kavga ediyordu. Bir yandan da aile boyutu var. Asla oğlundan vazgeçemeyen, "oğluşum oğluşum" tipinde bir kaynanam ve kayınvalidem var. Tek çocuk eşim. Baba olacağının onlar da farkında değil. Hala bebek gibi davranıyorlar. Eşim de çok agresiflik yapıyor utanıyor ailesi çocuk gibi davranınca. Araları çok iyi değildi aslında. Hamileliğimi öğrendikten sonra kayınvalidem her gün arıyordu. Her gün günde 2-3 kez arıyor leke var mı, ağrı var mı soruyor. 1.5 ay her gün böyle aradı. Bana batmaya başladı artık. Açmıyorum annemi arıyor. Açmıyorum eşimi arıyor "açmadı" diye şikayet ediyor. Tartıştım telefonda. Sürekli leke var mı sürekli ağrı var mı diye soruyorsun çok mu meraklısın kötü olsun diye soruyorsun sürekli dedim. Günlerce darladı beni asla anlamıyor açmadığımda da. 10 gündür aramıyor, iyiyim artık.
Eşim herşeyin farkındaydı, beni de anlıyordu. Ailesinin çok üstelediğini aşırı evham yaptığını söylüyordu. Derken, bir anda beni kötü görüp onları savunmaya başladı. Tekrar tartışmalar başladı. Geçen gün 1 hafta tatile gidelim dedik. Bana teyzemlere gidelim dedi. 7 saat yol gidip teyzesinde oturacakmışız. Dedim 2.5 senedir ayrıyız, hiç gezmedik tozmadık, neden 7 saat hamile halimle yol gidip teyzene misafirliğe gideyim ya? Ben senle aile kurdum ailemle vakit geçircem. Sürekli başka insanlar, aile, akrabaları var aramızda.
Bu çocuğu çok istedik. Ama babalık yapabileceğinden emin değilim. Biz dışında herkes kıymete bindi.