öncelikle sert olacak biraz ama Allah için anne olmayan, hamileliği yaşamayan arkadaşlar konu komşudan duyduklarınızı anlatıp ta kafaları bulandırmayın. inşallah siz yaşayın, siz anlatın ama elalemin demeleri bitmez. boşverin onları.

hamileliğin genellikle ilk 3-4 ayı zor evet, sürekli miden bulanıyor bir kere, yanıyor cayır cayır. yemek yiyemiyorsun, pişiremiyorsun, parfümden kaçıyorsun. kokular kabusun oluyor, ağlıyorsun zır zır, kan mı geldi, düştü mü, aktı mı koktu mu?... böyle geçiyor. sonra karın belirginleşmeye başlıyor veee hareketleri de hissetmeye başladın mı ooooo süpper süpper.


korku geçmiyor tabi artarak katlanarak, başka korkuların da eklenmesiyle büyüyor ama her yeni şeyden korkar insan. evlenmek te korkutur insanı, iş hayatı da ama hiçbirinin sonucu böyle güzel değil.


Allah istediğinizde hayırlısıyla tattırsın size ve şunu tüm samimiyetimle söylüyorum ben çatır çatır normal doğurduysam emin olun herkes doğurur. ben ağdaya gidemem ya hu acıyor diye. çıt çıkarmadan doğurdum, 7 saatte. öyle hikayeleri sallayın. ağrı çoktu evet ama neremin ağrıdığını unuttum bile. :)
çalışan bir anneyim ve herkes sanıyor ki 2.çocuğu düşünmüyorum oysa ben 3.nün bile isimlerini düşündüm


çok güzel oluyor hamileler inanın. ben şişmedim hiç gayet te kiloya müsait bir yapım var ama bir yılda eski kilomdan bile daha zayıfladım. eşimle de aram şimdi bambaşka. o benim elim, ayağım oluyor. öyle dizi, şarkı değil artık paylaştığımız. kızımız var beraberce yetiştirdiğimiz, bundan güzel bağ mı olur iki insan arasında? adam öküzse her zaman öküzdür. milleti boşverin, siz yaşadığınıza bakın.