Etrafınızda hiç olumlu örnek görmemişsiniz demek ki, anneliğe bu şekilde bir bakış açısıyla bakmak gerçekten çok acı. Aman olması diyorsunuz ama, Allah aratmasın demeniz gerekir bence.
Biz eşimle bebek kararı verirken, düşündük taşındık. Eşim bana açık açık, "bakımsız bir anne istemiyorum" dedi. "Her türlü yardımı bende yaparım, yorulmana müsaade etmem ama her zamanki gibi olacaksın" dedi. Evet ben hamileyim, göbeğim var, ama ellerim ayaklarım şiş değil. Yediklerime dikkat ediyorum, her ay ağda mı, her hafta sonu kaş-bıyık-manikür-pedikür bakımımı yapıyorum. Kendime şık ve modern hamile kıyafetleri aldım. Ve ilginç ama, eşim hamilelik seni güzelleştirdi, daha bir seksi oldun diyor. Belki seksi değilim, ama demek ki aramızda ki iletişim öyle güzel ki, bana kendimi iyi hissettiriyor. Ev işlerine yardım eder, yemek yapar, zaten hep yapardı, hamilelikte de devam ediyor.
Doğumdan sonra, asla ayrı yatakta yatmak istemediğini söyledi. Bebek ağlarsa bende kalkacağım dedi. Emzirecek misin? diye takıldım bende. Emziremem belki ama, sana masaj yaparım, seni gevşetirim, yanında olurum yetmez mi, dedi. bebeği ile nasıl banyo yapacağını, asla babasından başkası yıkamayaz benim kızımı diyen bir eşe sahibim ben. Gün içinde defalarca arar, beni sorar, kızım ne yapıyor diye kızını sorar. Gelecek için hayallerimiz var, "benim kızımın elin Hans'ından ne farkı var" deyip duruyor. Alıcaz kızımızı, yurt dışına tatile çıkacağız 2015 yazında, Allah kısmet ederse. Eşim, kanguru al, kızımı içine koyup gezicem diyor. Ağustos'ta tatile çıkıyoruz, bana hamile mayosu almış, illa denize gireceksin diyor.
Hayatı ortak paylaştığınız bir eşiniz varsa, bebek sahibi olmak bence harika. Düğün alışveride yaptık eşimle zamanında, ama onu hiç bebek alışveriş yaparken ki kadar heyecanlı, neşeli görmemiştim.
Evet hamileyim, ama ben aynı zamanda eşimin kadınıyım. Bunu hayatım boyunca unutmayacağım. Anne olabilirim ama aynı zamanda bir kadın ve eşim. O, her yeri çatlak içinde, paspal hamileler; doğumdan sonra sen anlamazsın diyerek kocasını herşeyden uzaklaştırıp, evden soğutan kadınlar yok mu var ama onlar gibi olmamak sizin elinizde.
Hayatta verdiğim ilk doğru karar, eşimle evlenmek ve ikinci karar ise ondan bir bebek sahibi olmak.
benim en sinir olduğum şey. e ulan yapmasaydın o zaman. çalışıyorum, evde sadece akşamları en fazla 1 saat oturuyorum. hafta sonu oturmak, durmak yok. oturursam garip geliyor. yemekler yapıyorum buzluğa, kızıma yeni yeni tatlar yaratıyorum. oynatıyorum, gezdiriyorum. evet yorucu ama süpper. ben aldığım 15 kilodan, geceleri uyumadan sabah girdiğim toplantılardan, belimin, ellerimin ağrımasından, memelerimin yaralarından, 7saat ağrı çekip 3 ıkınışla doğurmamdan, koşmaktan, bulanan midemden, yemediğim sıcak yemeklerden, gidemediğim tüüüüm gece gezmelerinden çoooooook mutluyum.
istememek ayrı şey. hamileler şişer, patlar, kocaları onları kenara atar demek başka şey
Amaaaan 
yine eşimden farklı bir muamele,ilgisizlik falan görmedim.
ve ne mutlu ki şimdiden biliyorum ki kendimden daha iyi bakıcam diyorsun eminim çok iyi bir anne olacaksın
kaçışımız yok o bebek olacak 
