Merhaba, bu hastalığı ilk öğrendiğimde bu siteye o kadar bakmıştım ki yaşayan atlatan var mı diye. Şimdi çok şükür atlatmış biri olarak yazıyorum. Umarım herkese moral olur.
Ben hamileliğimin son üç haftasında yürümekte zorlanmaya, son haftasında da tamamen yürüyememeye başladım. Hamilelikle ilgili doğum yapıca geçer sanıyodum. Ama doğum yaptıktan 3 gün sonra bebeğim sarılık yüzünden yoğun bakımda yatarken öğrendim mr sonucumu. Üstelik benim ödemimim o kadar fazlaydı ki nekroz sandı ilk önce doktorlar. Sonra alanında uzman bir doktor bulduk çok şükür. Bana parmak ucunda bile basma dedi, basmadm. 25 gün oksijen tedavisi aldım. Oksijen tedavisi bittiğinde hiç ağrım kalmamıştı. Kontrole gittiğimde doktor ödemin gerilediğini ama geçmediğini basmamaya devam etmem gerektiğini söyledi. Bir ay sonra kontrole gittiğimde tek koltuk değneği ile yürüyebilirsin ama asla yük verme dedi. Tek koltuk değneği bile benim için ödüldü resmen. 3 ay sonra ilk defa gezmeye çıkmıştım. Sonrasında bir ay sonra tekrar kontrole gittiğimde basabilirsin dedi ama çok dikkatli olmam gerekiyodu çünkü küçükte olsa hala ödem vardı. Doktor basabilirsin dedikten bir ay sonra işe başladım ama asla yormadm kendimi. Dün tekrar kontrole gittiğimde tamamen geçti, bu konu kapandı dedi doktor. Çok şükür ben atlattım . Sadece inanın ve istirahat edin asla basmayın başladığı günden , düne kadar tam 6 ay geçti ve çok şükür bitti.. bu süreç çok zordu bebeğimi alıp gezdiremedim onada banada annem bakıyodu. Ama çok şükür geçti.. oksijen tedavisinden başka hiçbir tedavi almadm, ilaç içmedim. Ama gerçekten hiç basmadm. Sizde basmayın ve inanın o kabus günler geçiyor.