Hamileyim ama istemiyorum

Kocanızı aldırın hayatınızdan rahatlarsınız. Bebeği aldırmak daha mı kolay yoksa? Travması olmayan mı var? Bahaneler arkasına sığınmayı bırakın kurban psikolojisinden çıkın. 10 yıldır terapi alıyormuşsunuz 10 yıl da hiç mi yol katedemediniz?
 
Hiçbir ülkede anne ya da bebekte hayati risk ya da bebekte engek durumu yok ise 20 haftalık kürtaja izin verilmez. 5 aylık bebeğin kürtajı size mantıklı mı geldi de bi de cevap verdiniz?
Almanya'nın kaç haftalık gebeliği yasal olarak sonlandırmaya müsade ettiğini söyledim konu sahibinin verdiği bilgi kadarıyla. Mantık aramadım çünkü araştırıp da bakmadım??
5 aylıksa 5'tir devlet müsade ediyorsa bana ne? Tekrar söylüyorum araştırmadım. Tepkinizi bana değil konu sahibine verin istediğime cevap veririm forum değil mi burası?
 
Yetişkin ve sağlıklı insanların çocukluk travmalarının ardına bu kadar sığınmalarını anlayamıyorum. Sizin canınız ciğeriniz ikinci evladınız, şimdi ortanca olacak diye onu dışlayacak mısınız? Daha mı az seveceksiniz? Bu size normal mi geliyor? Annenizin sizi ortanca olduğunuz için sevmediği düşünceniz tamamen sizi bağlar, belki de siz, annenizin hiç sevmediği görümcesine benziyorsunuz da o yüzden size kötü davrandı? (Haklı demiyorum her durumda haksız ama o böyle yaptı diye sizin bunu kendi yavrunuza reva görmeniz çok saçma . Benim anneannemin üç çocuğu var, ne kadar ayırmıyorum dese de ortancası bi yana dünya bir yanadır.
Benim annem beni doğurduktan sonra baksın diye başka şehire anneanneme yollamış, ben bebek bekliyorum, kendim bakmak için kariyerime ara verip işten ayrılacağım. Ne yapayım annem beni göndermiş diye ben de evladımı mi göndereyim? O annemin zamanında annemin şartlarında gerçekleşen bir durummuş, ben evladım için farklı şartlar ve farklı bir büyütme tercih ediyorum.
Anne olmuş yetişkin kadınsınız duygularınızın ve yaptıklarınızın sorumluluğunu üstünüze alın.
 
Aşırı takıldım ortanca çocuk olayına. Neden şartlıyorsunuz kendinizi??
Siz ayrı bir bireysiniz. Aklınız düşünceniz var. Öyle olacak diye bir şart yok saçmalamayın ve bir an önce o düşünceyi kafanızdan çıkarın.
Beyninize olumlu mesaj yollayın ki öyle olsun.
Ben yavrumu çok seveceğim. Sevgimden asla mahrum bırakmayacağım.
Lütfen lütfen lütfen. Olumlu olun.
 
Değişik. Oğlumu doğurduğumda türlü sıkıntılar yaşadım. Yalnızlık gibi hiç olmaması gereken o lohusa zamanlarında. Kızım var. Kendi kendime de sözüm var. Kızımı Allahın izin verdiği her ölçüde ve zamanda yanında olup onu hiç yalnız bırakmayacağım diye. Sizin de içinde bulunduğunuz bu ruh hali geçici diye düşünüyorum. Kaldı ki kaç zamandır yardım da alıyorsunuz. Bunu doktorunuzla konuşmayı deneseniz?
 
Merhabalar arkadaslar,

Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
Ayni olmasa da bir bakıma benzer şeyleri yaşadım.. bebeğim de doğumsal anomali vardı. Ve beyinde büyüme

Benden sonra helak olur, bakimevlerinde nelerimi gördüm. Taciz, tecavüz, dayak. O an mantıklı olan buydu. Sonlandırdı m gebeliği. Ama 1.5 senedir gözümde yaş dinmedi..Allah şahidim olsun ki çok pişmanım. Aglamadigim gecem yok..ellerim kırılsaydı da ben o imzayı atmasaydim.hayattimda sadece 1 kez mantıklı davrandım. O da hayatıma mal oldu.

Sana diyeceğim o ki, ben imtihanınmi kaybettim. Bak bu da senin için imtihan. Ömür boyu benim gbi hep keşke diyeceksin, nefesin daralacak, zamanı geriye almak isteyeceksin. Ama iş işten geçmiş olacak. Allah başka dertler verir. Evlatlarından çıkar Bu günahın vebali. Sakın ama sakın yapma.acisi geçmiyor çünkü. Ben yasiyorum .
 
İnsan gördüğünü eğer kötüyse uygulamaz bu bahaneyle siz küçük kızınızı hertürlü döversiniz sonuçta tek çocuk değil

Siz çok tehlikelisiniz o çocukların sağlığı sizinle hertürlü tehlikede umarım jugendamt bir gün çalmaz kapınızı

Çok yazık neden o kadar beklediniz

Aldırın o bebeğe yazık acilen dünyanın her yerinde anne baba olma ehliyeti çıkartılmalı
 
10 yıldır ne terapisi alıyorsunuz bilmiyorum ama, şu kurduğunuz cümlelere bakılırsa inanın YouTube'daki meditasyon videoları dahi daha faydalı olurdu o süreçte. Ciddi bir tedaviye ihtiyacınız var. Kesintisiz, gel gitsiz olmalı. Çabalayın biraz, bu çocuk doğmasa dahi iki çocuğunuz daha var. Kendinizi salmamalısınız. Döngüleri kırmayı başaran insanlarla ciddi manada gurur duyuyorum. Devam ettirmek kolay çünkü, zor olan değiştirmek. Kolaya kaçmayın.

Ben kimseye kürtaj olun diyemem bunu başka konularda da yazdım, büyük bir karar. Bana kalsa mutsuz anneye, mutsuz aileye sahip olmak çocukları 10-0 geriden başlatıyor hayata ve bu çok büyük haksızlık. Öte yandan geç de kalınmış. Ayrıca, siz çok fazla bahanelerin ardına sığınan birisine benziyorsunuz. Aldırmayacaksanız, ciddi bir tedavi ve kişisel gelişim sürecine girmek sizin için en iyisi olacaktır. Kendinize dürüstçe bir bakıp, olumsuz ve sizi dibe çeken yönlerinizi görüp, tedavi dışında da bunlar üzerinde çalışmalısınız. Yoksa hem çocukları yıpratırsınız, hem de kendiniz yıpranırsınız.
 
Hiçbir ülkede anne ya da bebekte hayati risk ya da bebekte engek durumu yok ise 20 haftalık kürtaja izin verilmez. 5 aylık bebeğin kürtajı size mantıklı mı geldi de bi de cevap verdiniz?
Yapma yaw😐🙄 demek ki bilmiyorsun yani bu kadar net bir dille soylemen cok sacma.. bazi ulkelerde evet 20 haftaya kadar aldirabiliyorsun. Neyse yeni birsey ogrenmis oldun
 
Bir şey atıp tuttuğum yok. Birçok ülkenin içtihati ve istisnai durumları benzerdir ce ortadadır
Ben içtihat falan derken "singapır'danım ben. Melissa iç." falan diye kendini paralıyorsun.
Haklısın. Fazla iletişim kurabilecegim bir düzlem yok
Cok guluncsun😐😂 hic bir ulkede olmaz deyip sonrada bir cok ulke diye degistiriyirsun. Sanki butun ulkelerin kanunlarini biliyormussun gibi birde kendinden emin konusman😐🙄 bilmemek ayip degil canisi..
 
Son düzenleme:
Ayni olmasa da bir bakıma benzer şeyleri yaşadım.. bebeğim de doğumsal anomali vardı. Ve beyinde büyüme

Benden sonra helak olur, bakimevlerinde nelerimi gördüm. Taciz, tecavüz, dayak. O an mantıklı olan buydu. Sonlandırdı m gebeliği. Ama 1.5 senedir gözümde yaş dinmedi..Allah şahidim olsun ki çok pişmanım. Aglamadigim gecem yok..ellerim kırılsaydı da ben o imzayı atmasaydim.hayattimda sadece 1 kez mantıklı davrandım. O da hayatıma mal oldu.

Sana diyeceğim o ki, ben imtihanınmi kaybettim. Bak bu da senin için imtihan. Ömür boyu benim gbi hep keşke diyeceksin, nefesin daralacak, zamanı geriye almak isteyeceksin. Ama iş işten geçmiş olacak. Allah başka dertler verir. Evlatlarından çıkar Bu günahın vebali. Sakın ama sakın yapma.acisi geçmiyor çünkü. Ben yasiyorum .
Neden oyle diyorsun.. ya bu kadin kendisi hasta.. yani vicdani olarak haklisin ama bu kadin belki dogunca daha kotu olacak ya da cocuk zaten hirpalanacak🥹 soyledigi kadar hastaysa sorunluysa aldirmasi belki daha dogrudur.. tamamen kendisi vicdani ve Allah arasinda birsey bu
 
Merhabalar arkadaslar,

Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
Ailenin sana yapmadıklarını sen çocukların için yapacaksın.
 
Cok guluncsun😐😂 hic bir ulkede olmaz deyip sonrada bir cok ulke diye degistiriyirsun. Sanki butun ulkelerin kanunlarini biliyormussun gibi birde kendinden emin konusman😐🙄 bilmemek ayip degil canisi..
Hanımefendi tam olarak ne istiyorsunuz benden? Bu başlık altında biz istisnaları mı konuşuyoruz? Elbette herkes yaygın örnek üzerinden akıl yürütecek ve yaygın uygulamalar üzerindeb tavsiye tayin edecek
Kürtaj, hukuki ve sosyolojik etkileri üzerine özel bir ilginiz varsa buyrun konuşalım ama bu sizin yaptığınız laf sokmaya çalı kenarın dilberi tavrından baika bi şey değil
 
Aldır diyenleri hatta bazı ülkelerde 20 haftaya kadar aldırılabiliyor oraya gider aldırır vs diyenleri gerçekten şaşkınlıkla okudum. 20 hafta içinizde kıpır kıpır hareket eden bir canlıyı öldürmek😱 üstelik varsayımla belki doğunca daha kötü olacak diyerek. Sizce sizin diğer iki çocuğunuzdan birini öldürmekle bunun ne farkı var? Annenizin kötü anneliğinden bahsetmişsiniz siz de o karnınızdaki bebeğin annesisiniz bu durumda siz kendi annenizden 100 kat daha canisiniz!
 
Hanımefendi tam olarak ne istiyorsunuz benden? Bu başlık altında biz istisnaları mı konuşuyoruz? Elbette herkes yaygın örnek üzerinden akıl yürütecek ve yaygın uygulamalar üzerindeb tavsiye tayin edecek
Kürtaj, hukuki ve sosyolojik etkileri üzerine özel bir ilginiz varsa buyrun konuşalım ama bu sizin yaptığınız laf sokmaya çalı kenarın dilberi tavrından baika bi şey değil
Yapma yaw.. bilgin yok ama fikrin cok masallah💞
 
Merhabalar arkadaslar,

Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
Ben Annem gibi olmayacağım diyip çocuklarına sarılabilirsin. Bende tek çocuktum (öyle zannediyordum), annem vefat edince gerçek annemin beni evlatlık verdiğini öğrendim. Ben 4üncü çocuk olarak en sonuncusuymuşum. Şimdi ortanca çocuk olmadığım halde en değersiz benmişim. Yani şimdi ortanca olmakla ne alakası var? Doğduğunuzda ortanca değildiniz. Anneniz ben şuna bir kardeş yapayım da bu ortanca olsun değersizleşsin mi dedi? Sorun sizin ortanca olmanızda değil, annenizde. Bende annemden gördüğümü yapsaydım çocuklarımı evlatlık vermem gerekirdi. Bazen keşke başkaların dertleri bende olsa diyorum. Lütfen destek al bir psikoloğa git.
 
X