Hamileyim, eşim uykusunda istemsiz hareketlerde bulunuyor, bazen saldırganlaşıyor

Kizilbodur

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
18 Haziran 2019
1.374
3.683
28
Herkese merhaba, umarım konuyu yanlış yere açmamışımdır. Biraz da uzun, okuyabilene teşekkür ediyorum 🌸

Eşim 5 yaşındayken babası annesini aldatmış ve sonrasında da boşanmışlar. Kayınpeder dayamış evin önüne kamyonu, (çocuklar 2 kardeş, eşim büyük çocuk) çocukların oturduğu kanepeden tutun, çizgifilm izledikleri televizyona kadar çoğu şeyi götürmüş. Kayınvalidem ağır bi depresyon geçirmiş, duvarlarda olmayan böcekler götürmüş, saçlarını yolarmış. Neyse zorlu bi süreç olmuş. Bi yandan da 2 çocukla maddi imkanları çok kötüymüş. Eşim o zamanki yaşadıklarıyla beraber altına ıslatma sorunu başlamış.

Aradan seneler geçiyor, öyle böyle eşim büyüyor. Lise zamanı gelince mahalleden bi kıza aşık oluyor. İlk aşk, çocukluk aşkı. 2 yıl güzel güzel arkadaşlık etmişler derken bi gün kız babasıyla memlekete giderken otobüs kaza yapıyor ve ikisi de vefat ediyor. O zamanlar eşim kızın telefonunda evim diye kayıtlıymış. Dolayısıyla kızın telefonundan eşimi arıyorlar ve nolduysa öğreniyor. Yazık kızın annesi de o olaydan sonra hastanelik olmuş. Çünkü bi çocukları olsun dşye senelerce tedavi görmüşler vs hem eşini hem çocuğunu kaybediyor. Eşimi gördükçe de sinir krizi geçirirmiş. Tabi eşim de çık etkileniyor bu durumdan.

Aradan tam bir yıl geçiyor. Bu sefer eşimin en yakın arkadaşlarından biri yine trafik kazasında bu sefer gözlerinin önünde ölüyor. Artık bunun üzerine çok büyük bi travma yaşıyor. Ki az önce bahsettiğim altını ıslatma durumu 16 yaşına kadar devam etmiş. Tüm bunların üzerine saldırganlaşmaya başlamış. Etrafına değil ama kendine zarar veriyormuş. Kendini odaya kapatır orda sinir krizi geçirirmiş.

Tedaviye başlamışlar. 2 kez intihar etmiş. Yeşil reçete ağır ilaçlar kullanmış uzun yıllar. Hatta bi dönem yatılı tedavi görmüş. O zamanlar da özellikle uykusunda saldırgan davranışları varmış. Ve gördüğü hayaller vs.

Arada yıllar geçiyor, tedavide büyük ilerleme oluyor ve eşim artık ilaç kullanmak istemiyormuş. Kendince haklı sebeplerden ötürü. El titremeleri başlamış, ilaçlar beni değiştiriyor diyor vs. Doktoru ilaçları tamamen bırakmamasını söylemesine rağmen eşim bırakıyor.

Tam o dönem de biz tanışıyoruz. Bundan tam 7.5 yıl önce. Tanıştığımız ilk zamanlar bana bunlardan bahsetti, anlattı.

Birkaç yıl öncesine kadar biz hiçbir sıkıntı yaşamadık. Evet bazen çok ani sinirlenebiliyor. Ama bana karşı hep çok sakin oldu. Ara sıra her ilişkide olduğu gibi tartışma yaşayabiliyoruz. Bir kez olsun bana karşı bir şiddet eğilimi olmadı. Tabi uykuda değilse.

Bunu ilk ne zaman fark ettik hatırlamıyorum uzun zaman oldu. Bir akşam sarılmış uyuyoruz,ben onun göğsüne yatmışım. O uyudu ben henüz uykuya dalmamıştım. Uykuda istemsiz şekilde hareket ettiğini fark ettim. Biraz değişik geldi birkaç dk geçti derken kolu bir kasıldı boğazım sıkıldı resmen ve çok korktum. Dedik ki biz birbirimize temas ederek uyumayalım. O zamandan beri birbirimize sarılıp uyumayız.

Aradan zaman geçti, ilk kızıma hamileyim, karnım burnumda. Aramızda bi problem bi şey de yok, gecenin bir vakti karnıma attığı bi yumrukla uyandım. Neye uğradığımı şaşırdım ve çok korktum. Uyuyordu, bağrışıma uyandı ve nasıl böyle bi şey yaptı bilmiyorum. Rüyasında biriyle kavga ettiğini görüyormuş. Özürler diledi, istersen yatakları ayıralım dedi vs. Ben uzun süre çok tedirgin yattım, hep de ona sırtım dönük, yatağın bir ucunda o bana sırtını dönük, diğer ucunda ben.

Neyse aradan aylar geçti, hiçbir problem yaşamadık. Kızım doğdu daha küçüktü. Yatağın benim yattığım tarafında anne yanı beşiğinde yatıyor. Ben de ona dönük uyuyordum. Bi anda eşimin bana sarılmasıyla uyandım. Tam elini alıp kaldırcam üstünden kalça kemiğimden tuttu beni ve sıkmaya başladı. Öyle de güçlü ki git gide daha fazla güç uyguluyor. Tüm gücüyle sıkıyor, canım çok acıyor. Bağırsam bebek uyancak, korkcak. Bi yandan inanılmaz canım acıyor, dedim kırcak heralde kemiğimi. Neyse bi güç buldum dirseğimle onu iktirdim ve uyandı. Yine ne yaptığının farkında değil. Yine bir süre çok tedirgin uyudum.

Son olayın üzerinden 2.5 yıl kadar geçti. Bu arada bir olay falan yaşamadık ama ben arasa irkiliyorum. Tüm gece ne kolu duruyor ne bacağı. Sabah uyanıyor çenesi ağrıyor, dişlerini sıkıp duruyormuş ve hep yorgun. Hep de dedim psikiyatri olmasına gerek yok, psikoloğa gidelim. Gerekli görürse önerir zaten psikiyatriste git der. Yok ben tekrar ilaç kullanmak istemiyorum diyordu

Şu an 2.bebeğimize hamileyim. Bugün tam 9 haftalık olduk. Bunda birkaç hafta önce akşam eşimle çok saçma incir çekirdeğini doldurmıcak sebepten sürtüştük. Ufak bi şeydi, ben ona ters davrandım, o bana vs. (Ben homeoffice çalışıyorum, kızımız 34 aylık. Haftaiçi eşimin kuzeni bizde kalıyor, çocukla ilgileniyor vs. Yaşı büyük olduğu için de teyze diye hitap ediyorum).
Neyse o didişmeden sonra ben buna sinir oldum, gerginliği teyzem de fark etti hatta hiç konuşmadık. Teyzeme iyi geceler dedim gittim yattım. Eşim de geldi uyudu. Bu arada hava zaten çok sıcak, her gece susayıp uyanıyorum, gece 1 defa da kızım uyanıyor, su içiyor. Sabaha karşı 4 gibi uyandım suyumu içtim geri yattım. Uykum da kaçtı hava da sıcak, çok dalamadım uykuya. Saat 5 gibi kızımın sesini duydum. Gittim ona suyunu içerdim, sonra tekrar mutfağa uğradım, bi bardak daha su içtim, bu sefer midem bulandı. Yatağa geldim uyuyamadım, dönüp duruyorum bulantıdan. Neyse sırt üstü yatıyorum gözüm kapalı. Aradan az biraz zama geçti, daha uyumamışım. Hani üzerinize bir şeyin geldiğini hissedersiniz ya öyle bi şey oldu. Gözlerimi açtım eşimin bi eli havada yumruk yapmış, gözleri açık, çok kötü, gözleri resmen dönmüş, deli bi bakışı vardı. Bana bakıyor ve yumruk atıcak. Sanki ben bi tehdit unsuruyum da bana saldırcaktı. Çok korktum, çığlık attım, onu itekledim. Ben onu yapınca kafasını salladı bi kendine geldi ama o da çığlık atmaya başladı. O bağırıyor,ben bağırıyorum çok korktum.

Ben onu ilk itekleyince, yumruk yaptığı eliyle kolumdan yakaladı sıkıyor falan,karşılıklı bağırıyoruz,en son yatağın ucuna itekledim. Teyzem koştu geldi, eve hırsız girdi sanmış. Eşim de sanmış ki akşam yatarken arka odanın penceresini üstten açık bırakmış, eve böcek girmiş. O kocaman kakalaklardan. Ben böcek gördüm de ondan korktum bağırıyorum.

Teyzem noluyo diyor, eşim neden bağırdın böcek mi var diyor, yerlere bakıyor, ben bana napıyosun diyorum. O naptım diyo ben diyorum bana saldırdı. Teyzem diyo kızım olur mu öyle şey sen kötü rüya görmüşsündür. Kaldırdı beni yataktan,kırıntı mı var dedi. Çarşafı değiştirdim,ben titriyorum falan. Neyse sonra geri yatırdılar beni ama konuşamıyorum. Kendimi iyice yatağın ucuna aldım, eşime arkamı döndüm, aklım çıkmış çok korkmuştum. Eşim arkamda bi kıpırdanıyor ama ben diyorum içimden acaba bana bi şey mi yapcak. O da sarılsam mı seslensem mi diye düşünüyormuş, ne olduğunu da anlamamış. Derken bi omzuma dokundu, ben başladım ağlamaya. Dokunma bana diyorum.

Kalktı ışığı açtı noldu diyo. Hem ağladım, hem anlattım ama yüzüne bakamıyorum, korkuyorum. Bana bak yüzüme bak diyor. Tam susuyorum, yüzüne bakınca o bakışları geliyor aklıma ağlamaya başlıyorum. Ben öyle olunca sesi falan titremeye başladı. Benden korkuyor musun diyo, ben sana hiç zarar verir miyim diyor. Ama ben korkuyorum. Yüzüne her baktığımda daha çok titreye titreye ağlamaya başladım. Eşim içeri gideyim mi dedi git dedim. Aldı yastığını gitti salona. Oturmuş orda ağlamış. Bana bakamıyor demiş, ben ona hiç zarar verebilir miyim demiş, benden korkuyor demiş vs ağlamış. Sonra Teyzem geldi yanıma ben de sakinlemiştim, ışık açık oturuyorum yatakta. Teyzem gördüm yine başladım titremeye. Kızım rüya görmüşsündür dedi. Dedim teyze uyumuyorum,bak böyle böyle oldu.

Neyse sonra eşim geldi tekrar ben sakinledim. Saat zaten 6 oldu. Biz oturduk yatakta ama ben yine çok bakamıyorum falan. Ciddi ciddi yatakları ayıralım, ben salonda yatayım dedi. Hemen pskiyatriden randevu alayım, ne ilaç veriyorsa kullanıcam. Bi daha böyle bi şey olmıcak, söz dedi.

Sonraki birkaç gün geceleri hep sıçrayarak uyandım uyandım ona baktım. O da gitti 2 gün içinde doktora. Eski kullandığı ilaçlarından yazmış doktor. 2 ay sonra da kontrole çağırmış.

Şimdilik yine bi sıkıntı yok. İlaçlarını düzenli kullanıyor ama ben hala arada uyanıyorum tedirgin şekilde.

Bunun bi sonu var mı? Çevrenizde, yakınlarınızda benzer şeyler yaşayan vardır, neler yaşadınız? Bana önerebileceğiniz bir şey var mı?

Çok uzun oldu biliyorum. Okuyan, vakit ayıran herkese teşekkür ederim. 🌸🌸🌸
 
Herkese merhaba, umarım konuyu yanlış yere açmamışımdır. Biraz da uzun, okuyabilene teşekkür ediyorum 🌸

Eşim 5 yaşındayken babası annesini aldatmış ve sonrasında da boşanmışlar. Kayınpeder dayamış evin önüne kamyonu, (çocuklar 2 kardeş, eşim büyük çocuk) çocukların oturduğu kanepeden tutun, çizgifilm izledikleri televizyona kadar çoğu şeyi götürmüş. Kayınvalidem ağır bi depresyon geçirmiş, duvarlarda olmayan böcekler götürmüş, saçlarını yolarmış. Neyse zorlu bi süreç olmuş. Bi yandan da 2 çocukla maddi imkanları çok kötüymüş. Eşim o zamanki yaşadıklarıyla beraber altına ıslatma sorunu başlamış.

Aradan seneler geçiyor, öyle böyle eşim büyüyor. Lise zamanı gelince mahalleden bi kıza aşık oluyor. İlk aşk, çocukluk aşkı. 2 yıl güzel güzel arkadaşlık etmişler derken bi gün kız babasıyla memlekete giderken otobüs kaza yapıyor ve ikisi de vefat ediyor. O zamanlar eşim kızın telefonunda evim diye kayıtlıymış. Dolayısıyla kızın telefonundan eşimi arıyorlar ve nolduysa öğreniyor. Yazık kızın annesi de o olaydan sonra hastanelik olmuş. Çünkü bi çocukları olsun dşye senelerce tedavi görmüşler vs hem eşini hem çocuğunu kaybediyor. Eşimi gördükçe de sinir krizi geçirirmiş. Tabi eşim de çık etkileniyor bu durumdan.

Aradan tam bir yıl geçiyor. Bu sefer eşimin en yakın arkadaşlarından biri yine trafik kazasında bu sefer gözlerinin önünde ölüyor. Artık bunun üzerine çok büyük bi travma yaşıyor. Ki az önce bahsettiğim altını ıslatma durumu 16 yaşına kadar devam etmiş. Tüm bunların üzerine saldırganlaşmaya başlamış. Etrafına değil ama kendine zarar veriyormuş. Kendini odaya kapatır orda sinir krizi geçirirmiş.

Tedaviye başlamışlar. 2 kez intihar etmiş. Yeşil reçete ağır ilaçlar kullanmış uzun yıllar. Hatta bi dönem yatılı tedavi görmüş. O zamanlar da özellikle uykusunda saldırgan davranışları varmış. Ve gördüğü hayaller vs.

Arada yıllar geçiyor, tedavide büyük ilerleme oluyor ve eşim artık ilaç kullanmak istemiyormuş. Kendince haklı sebeplerden ötürü. El titremeleri başlamış, ilaçlar beni değiştiriyor diyor vs. Doktoru ilaçları tamamen bırakmamasını söylemesine rağmen eşim bırakıyor.

Tam o dönem de biz tanışıyoruz. Bundan tam 7.5 yıl önce. Tanıştığımız ilk zamanlar bana bunlardan bahsetti, anlattı.

Birkaç yıl öncesine kadar biz hiçbir sıkıntı yaşamadık. Evet bazen çok ani sinirlenebiliyor. Ama bana karşı hep çok sakin oldu. Ara sıra her ilişkide olduğu gibi tartışma yaşayabiliyoruz. Bir kez olsun bana karşı bir şiddet eğilimi olmadı. Tabi uykuda değilse.

Bunu ilk ne zaman fark ettik hatırlamıyorum uzun zaman oldu. Bir akşam sarılmış uyuyoruz,ben onun göğsüne yatmışım. O uyudu ben henüz uykuya dalmamıştım. Uykuda istemsiz şekilde hareket ettiğini fark ettim. Biraz değişik geldi birkaç dk geçti derken kolu bir kasıldı boğazım sıkıldı resmen ve çok korktum. Dedik ki biz birbirimize temas ederek uyumayalım. O zamandan beri birbirimize sarılıp uyumayız.

Aradan zaman geçti, ilk kızıma hamileyim, karnım burnumda. Aramızda bi problem bi şey de yok, gecenin bir vakti karnıma attığı bi yumrukla uyandım. Neye uğradığımı şaşırdım ve çok korktum. Uyuyordu, bağrışıma uyandı ve nasıl böyle bi şey yaptı bilmiyorum. Rüyasında biriyle kavga ettiğini görüyormuş. Özürler diledi, istersen yatakları ayıralım dedi vs. Ben uzun süre çok tedirgin yattım, hep de ona sırtım dönük, yatağın bir ucunda o bana sırtını dönük, diğer ucunda ben.

Neyse aradan aylar geçti, hiçbir problem yaşamadık. Kızım doğdu daha küçüktü. Yatağın benim yattığım tarafında anne yanı beşiğinde yatıyor. Ben de ona dönük uyuyordum. Bi anda eşimin bana sarılmasıyla uyandım. Tam elini alıp kaldırcam üstünden kalça kemiğimden tuttu beni ve sıkmaya başladı. Öyle de güçlü ki git gide daha fazla güç uyguluyor. Tüm gücüyle sıkıyor, canım çok acıyor. Bağırsam bebek uyancak, korkcak. Bi yandan inanılmaz canım acıyor, dedim kırcak heralde kemiğimi. Neyse bi güç buldum dirseğimle onu iktirdim ve uyandı. Yine ne yaptığının farkında değil. Yine bir süre çok tedirgin uyudum.

Son olayın üzerinden 2.5 yıl kadar geçti. Bu arada bir olay falan yaşamadık ama ben arasa irkiliyorum. Tüm gece ne kolu duruyor ne bacağı. Sabah uyanıyor çenesi ağrıyor, dişlerini sıkıp duruyormuş ve hep yorgun. Hep de dedim psikiyatri olmasına gerek yok, psikoloğa gidelim. Gerekli görürse önerir zaten psikiyatriste git der. Yok ben tekrar ilaç kullanmak istemiyorum diyordu

Şu an 2.bebeğimize hamileyim. Bugün tam 9 haftalık olduk. Bunda birkaç hafta önce akşam eşimle çok saçma incir çekirdeğini doldurmıcak sebepten sürtüştük. Ufak bi şeydi, ben ona ters davrandım, o bana vs. (Ben homeoffice çalışıyorum, kızımız 34 aylık. Haftaiçi eşimin kuzeni bizde kalıyor, çocukla ilgileniyor vs. Yaşı büyük olduğu için de teyze diye hitap ediyorum).
Neyse o didişmeden sonra ben buna sinir oldum, gerginliği teyzem de fark etti hatta hiç konuşmadık. Teyzeme iyi geceler dedim gittim yattım. Eşim de geldi uyudu. Bu arada hava zaten çok sıcak, her gece susayıp uyanıyorum, gece 1 defa da kızım uyanıyor, su içiyor. Sabaha karşı 4 gibi uyandım suyumu içtim geri yattım. Uykum da kaçtı hava da sıcak, çok dalamadım uykuya. Saat 5 gibi kızımın sesini duydum. Gittim ona suyunu içerdim, sonra tekrar mutfağa uğradım, bi bardak daha su içtim, bu sefer midem bulandı. Yatağa geldim uyuyamadım, dönüp duruyorum bulantıdan. Neyse sırt üstü yatıyorum gözüm kapalı. Aradan az biraz zama geçti, daha uyumamışım. Hani üzerinize bir şeyin geldiğini hissedersiniz ya öyle bi şey oldu. Gözlerimi açtım eşimin bi eli havada yumruk yapmış, gözleri açık, çok kötü, gözleri resmen dönmüş, deli bi bakışı vardı. Bana bakıyor ve yumruk atıcak. Sanki ben bi tehdit unsuruyum da bana saldırcaktı. Çok korktum, çığlık attım, onu itekledim. Ben onu yapınca kafasını salladı bi kendine geldi ama o da çığlık atmaya başladı. O bağırıyor,ben bağırıyorum çok korktum.

Ben onu ilk itekleyince, yumruk yaptığı eliyle kolumdan yakaladı sıkıyor falan,karşılıklı bağırıyoruz,en son yatağın ucuna itekledim. Teyzem koştu geldi, eve hırsız girdi sanmış. Eşim de sanmış ki akşam yatarken arka odanın penceresini üstten açık bırakmış, eve böcek girmiş. O kocaman kakalaklardan. Ben böcek gördüm de ondan korktum bağırıyorum.

Teyzem noluyo diyor, eşim neden bağırdın böcek mi var diyor, yerlere bakıyor, ben bana napıyosun diyorum. O naptım diyo ben diyorum bana saldırdı. Teyzem diyo kızım olur mu öyle şey sen kötü rüya görmüşsündür. Kaldırdı beni yataktan,kırıntı mı var dedi. Çarşafı değiştirdim,ben titriyorum falan. Neyse sonra geri yatırdılar beni ama konuşamıyorum. Kendimi iyice yatağın ucuna aldım, eşime arkamı döndüm, aklım çıkmış çok korkmuştum. Eşim arkamda bi kıpırdanıyor ama ben diyorum içimden acaba bana bi şey mi yapcak. O da sarılsam mı seslensem mi diye düşünüyormuş, ne olduğunu da anlamamış. Derken bi omzuma dokundu, ben başladım ağlamaya. Dokunma bana diyorum.

Kalktı ışığı açtı noldu diyo. Hem ağladım, hem anlattım ama yüzüne bakamıyorum, korkuyorum. Bana bak yüzüme bak diyor. Tam susuyorum, yüzüne bakınca o bakışları geliyor aklıma ağlamaya başlıyorum. Ben öyle olunca sesi falan titremeye başladı. Benden korkuyor musun diyo, ben sana hiç zarar verir miyim diyor. Ama ben korkuyorum. Yüzüne her baktığımda daha çok titreye titreye ağlamaya başladım. Eşim içeri gideyim mi dedi git dedim. Aldı yastığını gitti salona. Oturmuş orda ağlamış. Bana bakamıyor demiş, ben ona hiç zarar verebilir miyim demiş, benden korkuyor demiş vs ağlamış. Sonra Teyzem geldi yanıma ben de sakinlemiştim, ışık açık oturuyorum yatakta. Teyzem gördüm yine başladım titremeye. Kızım rüya görmüşsündür dedi. Dedim teyze uyumuyorum,bak böyle böyle oldu.

Neyse sonra eşim geldi tekrar ben sakinledim. Saat zaten 6 oldu. Biz oturduk yatakta ama ben yine çok bakamıyorum falan. Ciddi ciddi yatakları ayıralım, ben salonda yatayım dedi. Hemen pskiyatriden randevu alayım, ne ilaç veriyorsa kullanıcam. Bi daha böyle bi şey olmıcak, söz dedi.

Sonraki birkaç gün geceleri hep sıçrayarak uyandım uyandım ona baktım. O da gitti 2 gün içinde doktora. Eski kullandığı ilaçlarından yazmış doktor. 2 ay sonra da kontrole çağırmış.

Şimdilik yine bi sıkıntı yok. İlaçlarını düzenli kullanıyor ama ben hala arada uyanıyorum tedirgin şekilde.

Bunun bi sonu var mı? Çevrenizde, yakınlarınızda benzer şeyler yaşayan vardır, neler yaşadınız? Bana önerebileceğiniz bir şey var mı?

Çok uzun oldu biliyorum. Okuyan, vakit ayıran herkese teşekkür ederim. 🌸🌸🌸
Canım çok üzüldüm çok zor şeyler yaşamış eşin ve sen de onla birlikte zor şeyler yaşıyorsun keşke ilaçlarını bırakmasaydı hamileymişin doğuma kadar ayrı odalarda yatsanız yumruk olayı hemde uyanıkken çok anormal benim eşimdede var bu tarz durumlar yaşadığı şeylerden kaynaklı çoğu zaman kabus görüyor uyanmıyor uyansa bile bi kaç kez beni tanıyamadı ışığı açana kadar gelme üstüme diye bağırdı ben ona yaklaşmaya çalışınca o üstümr geldi uzatmayım şuan hamile değilim ama kalırsam biz ayrı odalarda yatacaz çok geçmiş olsun Rabbim şifa versin inşallah çok zor bi durum
 
Canım çok üzüldüm çok zor şeyler yaşamış eşin ve sen de onla birlikte zor şeyler yaşıyorsun keşke ilaçlarını bırakmasaydı hamileymişin doğuma kadar ayrı odalarda yatsanız yumruk olayı hemde uyanıkken çok anormal benim eşimdede var bu tarz durumlar yaşadığı şeylerden kaynaklı çoğu zaman kabus görüyor uyanmıyor uyansa bile bi kaç kez beni tanıyamadı ışığı açana kadar gelme üstüme diye bağırdı ben ona yaklaşmaya çalışınca o üstümr geldi uzatmayım şuan hamile değilim ama kalırsam biz ayrı odalarda yatacaz çok geçmiş olsun Rabbim şifa versin inşallah çok zor bi durum
Size de çok geçmiş olsunnn. Evet cidden hem üzülüyorum, hem de tedirgin oluyorum. Ayrı odalarda yatmayı eşim teklif ediyor ama ben de tek başıma uyuyamıyorum bi yandan. Üniversitenin son yılında, eşimle nişanlıydık, annemlerin evine hırsız girmişti. Evi o şekilde görmek, hırsızın bıraktığı izler falan çok etkilendim. Ayrı bir şehirde okuyordum ve yalnız kalıyordum. O yıl boyunca ışık kapalı uyuyamadım. Üni bitti hemen evlendik. Hala karanlıkta uyuyamam. Yatak odasının kapısı açıktır, koridorun ışığı yanıyordur. Yanımda gitse bu sefer yatakta dönüp durucam :KK43: Bi yandan da diyorum ufacık bi şey daha olursa yapıcak bir şey yok Ayrı yatalım. Bakalım ne yapıcaz:KK43:
 
Size de çok geçmiş olsunnn. Evet cidden hem üzülüyorum, hem de tedirgin oluyorum. Ayrı odalarda yatmayı eşim teklif ediyor ama ben de tek başıma uyuyamıyorum bi yandan. Üniversitenin son yılında, eşimle nişanlıydık, annemlerin evine hırsız girmişti. Evi o şekilde görmek, hırsızın bıraktığı izler falan çok etkilendim. Ayrı bir şehirde okuyordum ve yalnız kalıyordum. O yıl boyunca ışık kapalı uyuyamadım. Üni bitti hemen evlendik. Hala karanlıkta uyuyamam. Yatak odasının kapısı açıktır, koridorun ışığı yanıyordur. Yanımda gitse bu sefer yatakta dönüp durucam :KK43: Bi yandan da diyorum ufacık bi şey daha olursa yapıcak bir şey yok Ayrı yatalım. Bakalım ne yapıcaz:KK43:
Bol bol oku kuzum dua et gerçekten çok zor şeyler yaşamışsınız ama hayat işte bizim elimizden gelmiyor bazı şeyler bir kez olan şeyler tekrar olacak diye kendine sıkıntı yapma güzel şeyler düşün canım bide teyzen sizdemi kalıyor yada doğuma kadar sizde kalabilecek başka birisi varmı onla yatsanız Allah korusun eşin istemsiz bişey yapsa bu sefer psikolojiniz daha kötü etkilenecek ikinizinde inşallah bi çözüm bulursunuz bu duruma 🤲🏻
 
Bol bol oku kuzum dua et gerçekten çok zor şeyler yaşamışsınız ama hayat işte bizim elimizden gelmiyor bazı şeyler bir kez olan şeyler tekrar olacak diye kendine sıkıntı yapma güzel şeyler düşün canım bide teyzen sizdemi kalıyor yada doğuma kadar sizde kalabilecek başka birisi varmı onla yatsanız Allah korusun eşin istemsiz bişey yapsa bu sefer psikolojiniz daha kötü etkilenecek ikinizinde inşallah bi çözüm bulursunuz bu duruma 🤲🏻
Teşekkür ederimm. Evet dua ediyorum sık sıkk. Teyzem haftaiçi bizle kalıyor, haftasonu evine gidiyor. Ben de geceleri artık sık sık uyanıyorum, eşime bakıyorum. Sanırım ilaçlar da etkisini göstermeye başladı, daha derin uyuyor gibi. Yatak ayırma fikri beni üzüyor ama dediğiniz gibi benzer bi şeyi bi daha yaşamak istemiyorum:KK43: şu an ilaçlarını düzenli kullanıyor çok şükür. Biraz da takip edeyim diyorum uyurken ani hareketleri devam edecek mi. Devam ederse zaten dediğiniz gibi mecbur ayrı yatmak lazım. :KK43:((
 
Allah yardımcınız olsun çok zor, insan ne diyeceğini bilemiyor. :KK43:

Bence yatak ayırmak en azından ilaçlar etki gösterene kadar en mantıklı olay…
Teşekkür ederimm. En mantıklı görünen o sanırım. Biraz takip edeyim diyordum ama bugün bi oturup konuşalım. Bi süre ayrı yatalım :KK43:
 
Herkese merhaba, umarım konuyu yanlış yere açmamışımdır. Biraz da uzun, okuyabilene teşekkür ediyorum 🌸

Eşim 5 yaşındayken babası annesini aldatmış ve sonrasında da boşanmışlar. Kayınpeder dayamış evin önüne kamyonu, (çocuklar 2 kardeş, eşim büyük çocuk) çocukların oturduğu kanepeden tutun, çizgifilm izledikleri televizyona kadar çoğu şeyi götürmüş. Kayınvalidem ağır bi depresyon geçirmiş, duvarlarda olmayan böcekler götürmüş, saçlarını yolarmış. Neyse zorlu bi süreç olmuş. Bi yandan da 2 çocukla maddi imkanları çok kötüymüş. Eşim o zamanki yaşadıklarıyla beraber altına ıslatma sorunu başlamış.

Aradan seneler geçiyor, öyle böyle eşim büyüyor. Lise zamanı gelince mahalleden bi kıza aşık oluyor. İlk aşk, çocukluk aşkı. 2 yıl güzel güzel arkadaşlık etmişler derken bi gün kız babasıyla memlekete giderken otobüs kaza yapıyor ve ikisi de vefat ediyor. O zamanlar eşim kızın telefonunda evim diye kayıtlıymış. Dolayısıyla kızın telefonundan eşimi arıyorlar ve nolduysa öğreniyor. Yazık kızın annesi de o olaydan sonra hastanelik olmuş. Çünkü bi çocukları olsun dşye senelerce tedavi görmüşler vs hem eşini hem çocuğunu kaybediyor. Eşimi gördükçe de sinir krizi geçirirmiş. Tabi eşim de çık etkileniyor bu durumdan.

Aradan tam bir yıl geçiyor. Bu sefer eşimin en yakın arkadaşlarından biri yine trafik kazasında bu sefer gözlerinin önünde ölüyor. Artık bunun üzerine çok büyük bi travma yaşıyor. Ki az önce bahsettiğim altını ıslatma durumu 16 yaşına kadar devam etmiş. Tüm bunların üzerine saldırganlaşmaya başlamış. Etrafına değil ama kendine zarar veriyormuş. Kendini odaya kapatır orda sinir krizi geçirirmiş.

Tedaviye başlamışlar. 2 kez intihar etmiş. Yeşil reçete ağır ilaçlar kullanmış uzun yıllar. Hatta bi dönem yatılı tedavi görmüş. O zamanlar da özellikle uykusunda saldırgan davranışları varmış. Ve gördüğü hayaller vs.

Arada yıllar geçiyor, tedavide büyük ilerleme oluyor ve eşim artık ilaç kullanmak istemiyormuş. Kendince haklı sebeplerden ötürü. El titremeleri başlamış, ilaçlar beni değiştiriyor diyor vs. Doktoru ilaçları tamamen bırakmamasını söylemesine rağmen eşim bırakıyor.

Tam o dönem de biz tanışıyoruz. Bundan tam 7.5 yıl önce. Tanıştığımız ilk zamanlar bana bunlardan bahsetti, anlattı.

Birkaç yıl öncesine kadar biz hiçbir sıkıntı yaşamadık. Evet bazen çok ani sinirlenebiliyor. Ama bana karşı hep çok sakin oldu. Ara sıra her ilişkide olduğu gibi tartışma yaşayabiliyoruz. Bir kez olsun bana karşı bir şiddet eğilimi olmadı. Tabi uykuda değilse.

Bunu ilk ne zaman fark ettik hatırlamıyorum uzun zaman oldu. Bir akşam sarılmış uyuyoruz,ben onun göğsüne yatmışım. O uyudu ben henüz uykuya dalmamıştım. Uykuda istemsiz şekilde hareket ettiğini fark ettim. Biraz değişik geldi birkaç dk geçti derken kolu bir kasıldı boğazım sıkıldı resmen ve çok korktum. Dedik ki biz birbirimize temas ederek uyumayalım. O zamandan beri birbirimize sarılıp uyumayız.

Aradan zaman geçti, ilk kızıma hamileyim, karnım burnumda. Aramızda bi problem bi şey de yok, gecenin bir vakti karnıma attığı bi yumrukla uyandım. Neye uğradığımı şaşırdım ve çok korktum. Uyuyordu, bağrışıma uyandı ve nasıl böyle bi şey yaptı bilmiyorum. Rüyasında biriyle kavga ettiğini görüyormuş. Özürler diledi, istersen yatakları ayıralım dedi vs. Ben uzun süre çok tedirgin yattım, hep de ona sırtım dönük, yatağın bir ucunda o bana sırtını dönük, diğer ucunda ben.

Neyse aradan aylar geçti, hiçbir problem yaşamadık. Kızım doğdu daha küçüktü. Yatağın benim yattığım tarafında anne yanı beşiğinde yatıyor. Ben de ona dönük uyuyordum. Bi anda eşimin bana sarılmasıyla uyandım. Tam elini alıp kaldırcam üstünden kalça kemiğimden tuttu beni ve sıkmaya başladı. Öyle de güçlü ki git gide daha fazla güç uyguluyor. Tüm gücüyle sıkıyor, canım çok acıyor. Bağırsam bebek uyancak, korkcak. Bi yandan inanılmaz canım acıyor, dedim kırcak heralde kemiğimi. Neyse bi güç buldum dirseğimle onu iktirdim ve uyandı. Yine ne yaptığının farkında değil. Yine bir süre çok tedirgin uyudum.

Son olayın üzerinden 2.5 yıl kadar geçti. Bu arada bir olay falan yaşamadık ama ben arasa irkiliyorum. Tüm gece ne kolu duruyor ne bacağı. Sabah uyanıyor çenesi ağrıyor, dişlerini sıkıp duruyormuş ve hep yorgun. Hep de dedim psikiyatri olmasına gerek yok, psikoloğa gidelim. Gerekli görürse önerir zaten psikiyatriste git der. Yok ben tekrar ilaç kullanmak istemiyorum diyordu

Şu an 2.bebeğimize hamileyim. Bugün tam 9 haftalık olduk. Bunda birkaç hafta önce akşam eşimle çok saçma incir çekirdeğini doldurmıcak sebepten sürtüştük. Ufak bi şeydi, ben ona ters davrandım, o bana vs. (Ben homeoffice çalışıyorum, kızımız 34 aylık. Haftaiçi eşimin kuzeni bizde kalıyor, çocukla ilgileniyor vs. Yaşı büyük olduğu için de teyze diye hitap ediyorum).
Neyse o didişmeden sonra ben buna sinir oldum, gerginliği teyzem de fark etti hatta hiç konuşmadık. Teyzeme iyi geceler dedim gittim yattım. Eşim de geldi uyudu. Bu arada hava zaten çok sıcak, her gece susayıp uyanıyorum, gece 1 defa da kızım uyanıyor, su içiyor. Sabaha karşı 4 gibi uyandım suyumu içtim geri yattım. Uykum da kaçtı hava da sıcak, çok dalamadım uykuya. Saat 5 gibi kızımın sesini duydum. Gittim ona suyunu içerdim, sonra tekrar mutfağa uğradım, bi bardak daha su içtim, bu sefer midem bulandı. Yatağa geldim uyuyamadım, dönüp duruyorum bulantıdan. Neyse sırt üstü yatıyorum gözüm kapalı. Aradan az biraz zama geçti, daha uyumamışım. Hani üzerinize bir şeyin geldiğini hissedersiniz ya öyle bi şey oldu. Gözlerimi açtım eşimin bi eli havada yumruk yapmış, gözleri açık, çok kötü, gözleri resmen dönmüş, deli bi bakışı vardı. Bana bakıyor ve yumruk atıcak. Sanki ben bi tehdit unsuruyum da bana saldırcaktı. Çok korktum, çığlık attım, onu itekledim. Ben onu yapınca kafasını salladı bi kendine geldi ama o da çığlık atmaya başladı. O bağırıyor,ben bağırıyorum çok korktum.

Ben onu ilk itekleyince, yumruk yaptığı eliyle kolumdan yakaladı sıkıyor falan,karşılıklı bağırıyoruz,en son yatağın ucuna itekledim. Teyzem koştu geldi, eve hırsız girdi sanmış. Eşim de sanmış ki akşam yatarken arka odanın penceresini üstten açık bırakmış, eve böcek girmiş. O kocaman kakalaklardan. Ben böcek gördüm de ondan korktum bağırıyorum.

Teyzem noluyo diyor, eşim neden bağırdın böcek mi var diyor, yerlere bakıyor, ben bana napıyosun diyorum. O naptım diyo ben diyorum bana saldırdı. Teyzem diyo kızım olur mu öyle şey sen kötü rüya görmüşsündür. Kaldırdı beni yataktan,kırıntı mı var dedi. Çarşafı değiştirdim,ben titriyorum falan. Neyse sonra geri yatırdılar beni ama konuşamıyorum. Kendimi iyice yatağın ucuna aldım, eşime arkamı döndüm, aklım çıkmış çok korkmuştum. Eşim arkamda bi kıpırdanıyor ama ben diyorum içimden acaba bana bi şey mi yapcak. O da sarılsam mı seslensem mi diye düşünüyormuş, ne olduğunu da anlamamış. Derken bi omzuma dokundu, ben başladım ağlamaya. Dokunma bana diyorum.

Kalktı ışığı açtı noldu diyo. Hem ağladım, hem anlattım ama yüzüne bakamıyorum, korkuyorum. Bana bak yüzüme bak diyor. Tam susuyorum, yüzüne bakınca o bakışları geliyor aklıma ağlamaya başlıyorum. Ben öyle olunca sesi falan titremeye başladı. Benden korkuyor musun diyo, ben sana hiç zarar verir miyim diyor. Ama ben korkuyorum. Yüzüne her baktığımda daha çok titreye titreye ağlamaya başladım. Eşim içeri gideyim mi dedi git dedim. Aldı yastığını gitti salona. Oturmuş orda ağlamış. Bana bakamıyor demiş, ben ona hiç zarar verebilir miyim demiş, benden korkuyor demiş vs ağlamış. Sonra Teyzem geldi yanıma ben de sakinlemiştim, ışık açık oturuyorum yatakta. Teyzem gördüm yine başladım titremeye. Kızım rüya görmüşsündür dedi. Dedim teyze uyumuyorum,bak böyle böyle oldu.

Neyse sonra eşim geldi tekrar ben sakinledim. Saat zaten 6 oldu. Biz oturduk yatakta ama ben yine çok bakamıyorum falan. Ciddi ciddi yatakları ayıralım, ben salonda yatayım dedi. Hemen pskiyatriden randevu alayım, ne ilaç veriyorsa kullanıcam. Bi daha böyle bi şey olmıcak, söz dedi.

Sonraki birkaç gün geceleri hep sıçrayarak uyandım uyandım ona baktım. O da gitti 2 gün içinde doktora. Eski kullandığı ilaçlarından yazmış doktor. 2 ay sonra da kontrole çağırmış.

Şimdilik yine bi sıkıntı yok. İlaçlarını düzenli kullanıyor ama ben hala arada uyanıyorum tedirgin şekilde.

Bunun bi sonu var mı? Çevrenizde, yakınlarınızda benzer şeyler yaşayan vardır, neler yaşadınız? Bana önerebileceğiniz bir şey var mı?

Çok uzun oldu biliyorum. Okuyan, vakit ayıran herkese teşekkür ederim. 🌸🌸🌸
Allah şifa versin ilaçlar işe yarar ve 2.bebeğiniz size şans getirirde iyileşir eşiniz inşallah
 
Herkese merhaba, umarım konuyu yanlış yere açmamışımdır. Biraz da uzun, okuyabilene teşekkür ediyorum 🌸

Eşim 5 yaşındayken babası annesini aldatmış ve sonrasında da boşanmışlar. Kayınpeder dayamış evin önüne kamyonu, (çocuklar 2 kardeş, eşim büyük çocuk) çocukların oturduğu kanepeden tutun, çizgifilm izledikleri televizyona kadar çoğu şeyi götürmüş. Kayınvalidem ağır bi depresyon geçirmiş, duvarlarda olmayan böcekler götürmüş, saçlarını yolarmış. Neyse zorlu bi süreç olmuş. Bi yandan da 2 çocukla maddi imkanları çok kötüymüş. Eşim o zamanki yaşadıklarıyla beraber altına ıslatma sorunu başlamış.

Aradan seneler geçiyor, öyle böyle eşim büyüyor. Lise zamanı gelince mahalleden bi kıza aşık oluyor. İlk aşk, çocukluk aşkı. 2 yıl güzel güzel arkadaşlık etmişler derken bi gün kız babasıyla memlekete giderken otobüs kaza yapıyor ve ikisi de vefat ediyor. O zamanlar eşim kızın telefonunda evim diye kayıtlıymış. Dolayısıyla kızın telefonundan eşimi arıyorlar ve nolduysa öğreniyor. Yazık kızın annesi de o olaydan sonra hastanelik olmuş. Çünkü bi çocukları olsun dşye senelerce tedavi görmüşler vs hem eşini hem çocuğunu kaybediyor. Eşimi gördükçe de sinir krizi geçirirmiş. Tabi eşim de çık etkileniyor bu durumdan.

Aradan tam bir yıl geçiyor. Bu sefer eşimin en yakın arkadaşlarından biri yine trafik kazasında bu sefer gözlerinin önünde ölüyor. Artık bunun üzerine çok büyük bi travma yaşıyor. Ki az önce bahsettiğim altını ıslatma durumu 16 yaşına kadar devam etmiş. Tüm bunların üzerine saldırganlaşmaya başlamış. Etrafına değil ama kendine zarar veriyormuş. Kendini odaya kapatır orda sinir krizi geçirirmiş.

Tedaviye başlamışlar. 2 kez intihar etmiş. Yeşil reçete ağır ilaçlar kullanmış uzun yıllar. Hatta bi dönem yatılı tedavi görmüş. O zamanlar da özellikle uykusunda saldırgan davranışları varmış. Ve gördüğü hayaller vs.

Arada yıllar geçiyor, tedavide büyük ilerleme oluyor ve eşim artık ilaç kullanmak istemiyormuş. Kendince haklı sebeplerden ötürü. El titremeleri başlamış, ilaçlar beni değiştiriyor diyor vs. Doktoru ilaçları tamamen bırakmamasını söylemesine rağmen eşim bırakıyor.

Tam o dönem de biz tanışıyoruz. Bundan tam 7.5 yıl önce. Tanıştığımız ilk zamanlar bana bunlardan bahsetti, anlattı.

Birkaç yıl öncesine kadar biz hiçbir sıkıntı yaşamadık. Evet bazen çok ani sinirlenebiliyor. Ama bana karşı hep çok sakin oldu. Ara sıra her ilişkide olduğu gibi tartışma yaşayabiliyoruz. Bir kez olsun bana karşı bir şiddet eğilimi olmadı. Tabi uykuda değilse.

Bunu ilk ne zaman fark ettik hatırlamıyorum uzun zaman oldu. Bir akşam sarılmış uyuyoruz,ben onun göğsüne yatmışım. O uyudu ben henüz uykuya dalmamıştım. Uykuda istemsiz şekilde hareket ettiğini fark ettim. Biraz değişik geldi birkaç dk geçti derken kolu bir kasıldı boğazım sıkıldı resmen ve çok korktum. Dedik ki biz birbirimize temas ederek uyumayalım. O zamandan beri birbirimize sarılıp uyumayız.

Aradan zaman geçti, ilk kızıma hamileyim, karnım burnumda. Aramızda bi problem bi şey de yok, gecenin bir vakti karnıma attığı bi yumrukla uyandım. Neye uğradığımı şaşırdım ve çok korktum. Uyuyordu, bağrışıma uyandı ve nasıl böyle bi şey yaptı bilmiyorum. Rüyasında biriyle kavga ettiğini görüyormuş. Özürler diledi, istersen yatakları ayıralım dedi vs. Ben uzun süre çok tedirgin yattım, hep de ona sırtım dönük, yatağın bir ucunda o bana sırtını dönük, diğer ucunda ben.

Neyse aradan aylar geçti, hiçbir problem yaşamadık. Kızım doğdu daha küçüktü. Yatağın benim yattığım tarafında anne yanı beşiğinde yatıyor. Ben de ona dönük uyuyordum. Bi anda eşimin bana sarılmasıyla uyandım. Tam elini alıp kaldırcam üstünden kalça kemiğimden tuttu beni ve sıkmaya başladı. Öyle de güçlü ki git gide daha fazla güç uyguluyor. Tüm gücüyle sıkıyor, canım çok acıyor. Bağırsam bebek uyancak, korkcak. Bi yandan inanılmaz canım acıyor, dedim kırcak heralde kemiğimi. Neyse bi güç buldum dirseğimle onu iktirdim ve uyandı. Yine ne yaptığının farkında değil. Yine bir süre çok tedirgin uyudum.

Son olayın üzerinden 2.5 yıl kadar geçti. Bu arada bir olay falan yaşamadık ama ben arasa irkiliyorum. Tüm gece ne kolu duruyor ne bacağı. Sabah uyanıyor çenesi ağrıyor, dişlerini sıkıp duruyormuş ve hep yorgun. Hep de dedim psikiyatri olmasına gerek yok, psikoloğa gidelim. Gerekli görürse önerir zaten psikiyatriste git der. Yok ben tekrar ilaç kullanmak istemiyorum diyordu

Şu an 2.bebeğimize hamileyim. Bugün tam 9 haftalık olduk. Bunda birkaç hafta önce akşam eşimle çok saçma incir çekirdeğini doldurmıcak sebepten sürtüştük. Ufak bi şeydi, ben ona ters davrandım, o bana vs. (Ben homeoffice çalışıyorum, kızımız 34 aylık. Haftaiçi eşimin kuzeni bizde kalıyor, çocukla ilgileniyor vs. Yaşı büyük olduğu için de teyze diye hitap ediyorum).
Neyse o didişmeden sonra ben buna sinir oldum, gerginliği teyzem de fark etti hatta hiç konuşmadık. Teyzeme iyi geceler dedim gittim yattım. Eşim de geldi uyudu. Bu arada hava zaten çok sıcak, her gece susayıp uyanıyorum, gece 1 defa da kızım uyanıyor, su içiyor. Sabaha karşı 4 gibi uyandım suyumu içtim geri yattım. Uykum da kaçtı hava da sıcak, çok dalamadım uykuya. Saat 5 gibi kızımın sesini duydum. Gittim ona suyunu içerdim, sonra tekrar mutfağa uğradım, bi bardak daha su içtim, bu sefer midem bulandı. Yatağa geldim uyuyamadım, dönüp duruyorum bulantıdan. Neyse sırt üstü yatıyorum gözüm kapalı. Aradan az biraz zama geçti, daha uyumamışım. Hani üzerinize bir şeyin geldiğini hissedersiniz ya öyle bi şey oldu. Gözlerimi açtım eşimin bi eli havada yumruk yapmış, gözleri açık, çok kötü, gözleri resmen dönmüş, deli bi bakışı vardı. Bana bakıyor ve yumruk atıcak. Sanki ben bi tehdit unsuruyum da bana saldırcaktı. Çok korktum, çığlık attım, onu itekledim. Ben onu yapınca kafasını salladı bi kendine geldi ama o da çığlık atmaya başladı. O bağırıyor,ben bağırıyorum çok korktum.

Ben onu ilk itekleyince, yumruk yaptığı eliyle kolumdan yakaladı sıkıyor falan,karşılıklı bağırıyoruz,en son yatağın ucuna itekledim. Teyzem koştu geldi, eve hırsız girdi sanmış. Eşim de sanmış ki akşam yatarken arka odanın penceresini üstten açık bırakmış, eve böcek girmiş. O kocaman kakalaklardan. Ben böcek gördüm de ondan korktum bağırıyorum.

Teyzem noluyo diyor, eşim neden bağırdın böcek mi var diyor, yerlere bakıyor, ben bana napıyosun diyorum. O naptım diyo ben diyorum bana saldırdı. Teyzem diyo kızım olur mu öyle şey sen kötü rüya görmüşsündür. Kaldırdı beni yataktan,kırıntı mı var dedi. Çarşafı değiştirdim,ben titriyorum falan. Neyse sonra geri yatırdılar beni ama konuşamıyorum. Kendimi iyice yatağın ucuna aldım, eşime arkamı döndüm, aklım çıkmış çok korkmuştum. Eşim arkamda bi kıpırdanıyor ama ben diyorum içimden acaba bana bi şey mi yapcak. O da sarılsam mı seslensem mi diye düşünüyormuş, ne olduğunu da anlamamış. Derken bi omzuma dokundu, ben başladım ağlamaya. Dokunma bana diyorum.

Kalktı ışığı açtı noldu diyo. Hem ağladım, hem anlattım ama yüzüne bakamıyorum, korkuyorum. Bana bak yüzüme bak diyor. Tam susuyorum, yüzüne bakınca o bakışları geliyor aklıma ağlamaya başlıyorum. Ben öyle olunca sesi falan titremeye başladı. Benden korkuyor musun diyo, ben sana hiç zarar verir miyim diyor. Ama ben korkuyorum. Yüzüne her baktığımda daha çok titreye titreye ağlamaya başladım. Eşim içeri gideyim mi dedi git dedim. Aldı yastığını gitti salona. Oturmuş orda ağlamış. Bana bakamıyor demiş, ben ona hiç zarar verebilir miyim demiş, benden korkuyor demiş vs ağlamış. Sonra Teyzem geldi yanıma ben de sakinlemiştim, ışık açık oturuyorum yatakta. Teyzem gördüm yine başladım titremeye. Kızım rüya görmüşsündür dedi. Dedim teyze uyumuyorum,bak böyle böyle oldu.

Neyse sonra eşim geldi tekrar ben sakinledim. Saat zaten 6 oldu. Biz oturduk yatakta ama ben yine çok bakamıyorum falan. Ciddi ciddi yatakları ayıralım, ben salonda yatayım dedi. Hemen pskiyatriden randevu alayım, ne ilaç veriyorsa kullanıcam. Bi daha böyle bi şey olmıcak, söz dedi.

Sonraki birkaç gün geceleri hep sıçrayarak uyandım uyandım ona baktım. O da gitti 2 gün içinde doktora. Eski kullandığı ilaçlarından yazmış doktor. 2 ay sonra da kontrole çağırmış.

Şimdilik yine bi sıkıntı yok. İlaçlarını düzenli kullanıyor ama ben hala arada uyanıyorum tedirgin şekilde.

Bunun bi sonu var mı? Çevrenizde, yakınlarınızda benzer şeyler yaşayan vardır, neler yaşadınız? Bana önerebileceğiniz bir şey var mı?

Çok uzun oldu biliyorum. Okuyan, vakit ayıran herkese teşekkür ederim. 🌸🌸🌸
Ya ağladım okurken Allah yardımcınız olsun size önerim evde Bakara suresini açın sesli bi şekilde okunsun ara ara bunu yapın çok faydası olur inşaEllah 🤲🏻😔
 
Herkese merhaba, umarım konuyu yanlış yere açmamışımdır. Biraz da uzun, okuyabilene teşekkür ediyorum 🌸

Eşim 5 yaşındayken babası annesini aldatmış ve sonrasında da boşanmışlar. Kayınpeder dayamış evin önüne kamyonu, (çocuklar 2 kardeş, eşim büyük çocuk) çocukların oturduğu kanepeden tutun, çizgifilm izledikleri televizyona kadar çoğu şeyi götürmüş. Kayınvalidem ağır bi depresyon geçirmiş, duvarlarda olmayan böcekler götürmüş, saçlarını yolarmış. Neyse zorlu bi süreç olmuş. Bi yandan da 2 çocukla maddi imkanları çok kötüymüş. Eşim o zamanki yaşadıklarıyla beraber altına ıslatma sorunu başlamış.

Aradan seneler geçiyor, öyle böyle eşim büyüyor. Lise zamanı gelince mahalleden bi kıza aşık oluyor. İlk aşk, çocukluk aşkı. 2 yıl güzel güzel arkadaşlık etmişler derken bi gün kız babasıyla memlekete giderken otobüs kaza yapıyor ve ikisi de vefat ediyor. O zamanlar eşim kızın telefonunda evim diye kayıtlıymış. Dolayısıyla kızın telefonundan eşimi arıyorlar ve nolduysa öğreniyor. Yazık kızın annesi de o olaydan sonra hastanelik olmuş. Çünkü bi çocukları olsun dşye senelerce tedavi görmüşler vs hem eşini hem çocuğunu kaybediyor. Eşimi gördükçe de sinir krizi geçirirmiş. Tabi eşim de çık etkileniyor bu durumdan.

Aradan tam bir yıl geçiyor. Bu sefer eşimin en yakın arkadaşlarından biri yine trafik kazasında bu sefer gözlerinin önünde ölüyor. Artık bunun üzerine çok büyük bi travma yaşıyor. Ki az önce bahsettiğim altını ıslatma durumu 16 yaşına kadar devam etmiş. Tüm bunların üzerine saldırganlaşmaya başlamış. Etrafına değil ama kendine zarar veriyormuş. Kendini odaya kapatır orda sinir krizi geçirirmiş.

Tedaviye başlamışlar. 2 kez intihar etmiş. Yeşil reçete ağır ilaçlar kullanmış uzun yıllar. Hatta bi dönem yatılı tedavi görmüş. O zamanlar da özellikle uykusunda saldırgan davranışları varmış. Ve gördüğü hayaller vs.

Arada yıllar geçiyor, tedavide büyük ilerleme oluyor ve eşim artık ilaç kullanmak istemiyormuş. Kendince haklı sebeplerden ötürü. El titremeleri başlamış, ilaçlar beni değiştiriyor diyor vs. Doktoru ilaçları tamamen bırakmamasını söylemesine rağmen eşim bırakıyor.

Tam o dönem de biz tanışıyoruz. Bundan tam 7.5 yıl önce. Tanıştığımız ilk zamanlar bana bunlardan bahsetti, anlattı.

Birkaç yıl öncesine kadar biz hiçbir sıkıntı yaşamadık. Evet bazen çok ani sinirlenebiliyor. Ama bana karşı hep çok sakin oldu. Ara sıra her ilişkide olduğu gibi tartışma yaşayabiliyoruz. Bir kez olsun bana karşı bir şiddet eğilimi olmadı. Tabi uykuda değilse.

Bunu ilk ne zaman fark ettik hatırlamıyorum uzun zaman oldu. Bir akşam sarılmış uyuyoruz,ben onun göğsüne yatmışım. O uyudu ben henüz uykuya dalmamıştım. Uykuda istemsiz şekilde hareket ettiğini fark ettim. Biraz değişik geldi birkaç dk geçti derken kolu bir kasıldı boğazım sıkıldı resmen ve çok korktum. Dedik ki biz birbirimize temas ederek uyumayalım. O zamandan beri birbirimize sarılıp uyumayız.

Aradan zaman geçti, ilk kızıma hamileyim, karnım burnumda. Aramızda bi problem bi şey de yok, gecenin bir vakti karnıma attığı bi yumrukla uyandım. Neye uğradığımı şaşırdım ve çok korktum. Uyuyordu, bağrışıma uyandı ve nasıl böyle bi şey yaptı bilmiyorum. Rüyasında biriyle kavga ettiğini görüyormuş. Özürler diledi, istersen yatakları ayıralım dedi vs. Ben uzun süre çok tedirgin yattım, hep de ona sırtım dönük, yatağın bir ucunda o bana sırtını dönük, diğer ucunda ben.

Neyse aradan aylar geçti, hiçbir problem yaşamadık. Kızım doğdu daha küçüktü. Yatağın benim yattığım tarafında anne yanı beşiğinde yatıyor. Ben de ona dönük uyuyordum. Bi anda eşimin bana sarılmasıyla uyandım. Tam elini alıp kaldırcam üstünden kalça kemiğimden tuttu beni ve sıkmaya başladı. Öyle de güçlü ki git gide daha fazla güç uyguluyor. Tüm gücüyle sıkıyor, canım çok acıyor. Bağırsam bebek uyancak, korkcak. Bi yandan inanılmaz canım acıyor, dedim kırcak heralde kemiğimi. Neyse bi güç buldum dirseğimle onu iktirdim ve uyandı. Yine ne yaptığının farkında değil. Yine bir süre çok tedirgin uyudum.

Son olayın üzerinden 2.5 yıl kadar geçti. Bu arada bir olay falan yaşamadık ama ben arasa irkiliyorum. Tüm gece ne kolu duruyor ne bacağı. Sabah uyanıyor çenesi ağrıyor, dişlerini sıkıp duruyormuş ve hep yorgun. Hep de dedim psikiyatri olmasına gerek yok, psikoloğa gidelim. Gerekli görürse önerir zaten psikiyatriste git der. Yok ben tekrar ilaç kullanmak istemiyorum diyordu

Şu an 2.bebeğimize hamileyim. Bugün tam 9 haftalık olduk. Bunda birkaç hafta önce akşam eşimle çok saçma incir çekirdeğini doldurmıcak sebepten sürtüştük. Ufak bi şeydi, ben ona ters davrandım, o bana vs. (Ben homeoffice çalışıyorum, kızımız 34 aylık. Haftaiçi eşimin kuzeni bizde kalıyor, çocukla ilgileniyor vs. Yaşı büyük olduğu için de teyze diye hitap ediyorum).
Neyse o didişmeden sonra ben buna sinir oldum, gerginliği teyzem de fark etti hatta hiç konuşmadık. Teyzeme iyi geceler dedim gittim yattım. Eşim de geldi uyudu. Bu arada hava zaten çok sıcak, her gece susayıp uyanıyorum, gece 1 defa da kızım uyanıyor, su içiyor. Sabaha karşı 4 gibi uyandım suyumu içtim geri yattım. Uykum da kaçtı hava da sıcak, çok dalamadım uykuya. Saat 5 gibi kızımın sesini duydum. Gittim ona suyunu içerdim, sonra tekrar mutfağa uğradım, bi bardak daha su içtim, bu sefer midem bulandı. Yatağa geldim uyuyamadım, dönüp duruyorum bulantıdan. Neyse sırt üstü yatıyorum gözüm kapalı. Aradan az biraz zama geçti, daha uyumamışım. Hani üzerinize bir şeyin geldiğini hissedersiniz ya öyle bi şey oldu. Gözlerimi açtım eşimin bi eli havada yumruk yapmış, gözleri açık, çok kötü, gözleri resmen dönmüş, deli bi bakışı vardı. Bana bakıyor ve yumruk atıcak. Sanki ben bi tehdit unsuruyum da bana saldırcaktı. Çok korktum, çığlık attım, onu itekledim. Ben onu yapınca kafasını salladı bi kendine geldi ama o da çığlık atmaya başladı. O bağırıyor,ben bağırıyorum çok korktum.

Ben onu ilk itekleyince, yumruk yaptığı eliyle kolumdan yakaladı sıkıyor falan,karşılıklı bağırıyoruz,en son yatağın ucuna itekledim. Teyzem koştu geldi, eve hırsız girdi sanmış. Eşim de sanmış ki akşam yatarken arka odanın penceresini üstten açık bırakmış, eve böcek girmiş. O kocaman kakalaklardan. Ben böcek gördüm de ondan korktum bağırıyorum.

Teyzem noluyo diyor, eşim neden bağırdın böcek mi var diyor, yerlere bakıyor, ben bana napıyosun diyorum. O naptım diyo ben diyorum bana saldırdı. Teyzem diyo kızım olur mu öyle şey sen kötü rüya görmüşsündür. Kaldırdı beni yataktan,kırıntı mı var dedi. Çarşafı değiştirdim,ben titriyorum falan. Neyse sonra geri yatırdılar beni ama konuşamıyorum. Kendimi iyice yatağın ucuna aldım, eşime arkamı döndüm, aklım çıkmış çok korkmuştum. Eşim arkamda bi kıpırdanıyor ama ben diyorum içimden acaba bana bi şey mi yapcak. O da sarılsam mı seslensem mi diye düşünüyormuş, ne olduğunu da anlamamış. Derken bi omzuma dokundu, ben başladım ağlamaya. Dokunma bana diyorum.

Kalktı ışığı açtı noldu diyo. Hem ağladım, hem anlattım ama yüzüne bakamıyorum, korkuyorum. Bana bak yüzüme bak diyor. Tam susuyorum, yüzüne bakınca o bakışları geliyor aklıma ağlamaya başlıyorum. Ben öyle olunca sesi falan titremeye başladı. Benden korkuyor musun diyo, ben sana hiç zarar verir miyim diyor. Ama ben korkuyorum. Yüzüne her baktığımda daha çok titreye titreye ağlamaya başladım. Eşim içeri gideyim mi dedi git dedim. Aldı yastığını gitti salona. Oturmuş orda ağlamış. Bana bakamıyor demiş, ben ona hiç zarar verebilir miyim demiş, benden korkuyor demiş vs ağlamış. Sonra Teyzem geldi yanıma ben de sakinlemiştim, ışık açık oturuyorum yatakta. Teyzem gördüm yine başladım titremeye. Kızım rüya görmüşsündür dedi. Dedim teyze uyumuyorum,bak böyle böyle oldu.

Neyse sonra eşim geldi tekrar ben sakinledim. Saat zaten 6 oldu. Biz oturduk yatakta ama ben yine çok bakamıyorum falan. Ciddi ciddi yatakları ayıralım, ben salonda yatayım dedi. Hemen pskiyatriden randevu alayım, ne ilaç veriyorsa kullanıcam. Bi daha böyle bi şey olmıcak, söz dedi.

Sonraki birkaç gün geceleri hep sıçrayarak uyandım uyandım ona baktım. O da gitti 2 gün içinde doktora. Eski kullandığı ilaçlarından yazmış doktor. 2 ay sonra da kontrole çağırmış.

Şimdilik yine bi sıkıntı yok. İlaçlarını düzenli kullanıyor ama ben hala arada uyanıyorum tedirgin şekilde.

Bunun bi sonu var mı? Çevrenizde, yakınlarınızda benzer şeyler yaşayan vardır, neler yaşadınız? Bana önerebileceğiniz bir şey var mı?

Çok uzun oldu biliyorum. Okuyan, vakit ayıran herkese teşekkür ederim. 🌸🌸🌸
Meehaba simdi okudum konuyu esinizin psikiyatra hemen gidip ilac almasi iyi olmus ama butun omur de o ilaclarla gecmez travmalari atlatmak icin terapi almaya devam mi etse biraz dr arastirsaniz? Ilaclar kisa vadeli cozum daha cok. Gecmis olsn umarm tamamen duzelir.
 
Geçmiş olsun. Çok zor bir durum ikiniz için de. Çok eskiden tanıdığım biri benzer şeyler anlatmıştı. Eşi ile ilgili. Şizofren tanısı konduğunu söylemişti. Tedaviyi aksatmayın.
 
Bak canım başta şunu belirteyim ben hemşireyim ve annemde ciddi psikiyatrik sorunlar yaşadık hatta bir kaç defa intiharı denedi.balkondan vücudunun yarısı içerde yarısı dışarda son anda yakaladık.alıp başını kendini suya atmaya gitti gölde cesedini aradık son anda teyzeme telefon açıp bizleri emanet ederken teyzem vazgeçirip evine getirtmiş vs vs.Hemşire olduğum için görüşmediğim doktor kalmadı.biri 10 tane ilaç verdi diğeri dozlarını artırdı,biri değiştirdi vs vs en sonunda istanbulda Prof dr Mesut Çetin’i buldum.15 sene boyunca çektiklerimize bu doktor çare oldu.Psikofarmakoloji üzerine çok iyi bir hoca zaten eşşek kadar kitap yazmış ve aynı zamanda dernek başkanı falan filan.Yani donanımlı bir hoca.biz ona gittiğimiz ertesi günü annem verdiği ilaçlarla beraber muhteşem bir değişim yaşamaya başladı) memleketten uçağa bindik geldik).ve tam 14 senedir onun kontrolünde.ilaçları dayamıyor gerektiği kadar verip dozlarını zamanla hastanın durumuna göre azaltıyor.Kendisi istanbulda eğer burada değilsen online görüşmede yapıyor.muayene ücreti 1000 TL üzeri ama İnan değer.ücreti yatırıyorsun asistanı sana randevu veriyor ve randevu günü wats app yada zoom falan bunlar üzerinden seninle görüntülü konuşuyor.Ben derdinizin çaresini bunda bulacağınıza yürekten inanıyorum.Psikiyatrik rahatsızlıkları olan insanların etrafındakilerde Malesef bu durumdan ciddi etkileniyor ve belliki sendede bu durumlar başlamış.Eşinde sende bebeğinize lazımsınız bu yüzden en kısa sürede ikinizin birden bu doktorda tedavi olmasını öneririm.Anneme gelince şuan hastalanmadan önce olduğu gibi gezmeyi alışverişi seven şen şakrak bir kadın oldu.Hastalık döneminde ağzını bıçak açmaz yemek yemez ve günlerce mide bulantıları Yaşar kusar mide boş kusacam diye sürekli öğürür dururdu kaç hastaneye gittik kaç kere yattı neler neler yapıldı.Şuan senede bir defa gidiyoruz.zaten sürekli göreyim demiyor hoca.önce 3 ayda bir mesela.sonra daha uzun aralıklar.ve sonra hepten seyreliyor.Tabi bu süreci hastanın rahatsızlığının derecesi belirliyor.bir muayene olduğun zaman ikinci görüşme kontrol sayılıyor.(psikiyatride bunu pek yapmazlar her görüşme bir muayene sayılır ücret ödersin) en azından ben en son annemi sonrada eşimi götürdüğümde öyleydi.eşimde çok faydasını gördü.oda gencecik kız kardeşini kaybetmişti.eğer o doktora götürmeseydim bende eşimi kaybederdim toparlayamazdım.eşimde şuan ilaçları bıraktı mutlu Mesut yaşıyoruz.dilerim bir an önce eşin iyileşir ve sizde mutlu aile birliğimize devam edersiniz. Sana bilgilerinin ekran görüntüsünü atıyorum internetten kendinde inceleyebilirsin.Allah tez zamanda şifanızı versin.
 

Eklentiler

  • 1BFF0141-4903-4BF8-81B1-9C2FEF139550.jpeg
    1BFF0141-4903-4BF8-81B1-9C2FEF139550.jpeg
    115,6 KB · Görüntüleme: 144
Ve canım unutmak şuan senin yaşadığın bütün duyguları bebeğinde yaşıyor hissediyor ne olur şimdiden etkilenmesin sende mutlaka görün ilaç alamasanda rahatlama yollarına bak.uykusuzluğun, gerginliğin,stresin Allah korusun sana erken doğum bile yaptırır.
 
Gecmis olsun. Çok üzüldüm yaşadıklarına, her ikiniz içinde zor şeyler. Geceleri korku içinde uyumakta ömür boyu olmaz. Hem ilaç hemde terapi alsın. Belki bu şekilde biraz daha rahatlar.
 
X