- 1 Ekim 2009
- 18.530
- 1.705
- 448
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
hamıleyken boşanan var mı?
- Konu Sahibi O_maygat
- Başlangıç Tarihi
canım bende ayrılma kararı aldım,hamile değilim..
ama eşiminde bilgisayar bağımlılığı artık okadar normalleştiki..sorun olarak bile göremiyodum...
bende tüm kararları kendi kendime almaktan sıkıldım..çocuk yapma fikri bile benden çıktı..üstelik
adamı yatağa alana kadar kaç takla atıyordum tam bir mühendislik projesi gibi yaşıyorduk..seven insan böyle çocuk yaparmı dimi?
zaten ikimizde sağlıklı olmamıza rağmen bebekte ambargo yaptı gelmedi..
hatta bikeresinde eşim yine bilgisayarıyla aşk yaşarken yanına gittim...tüp bebek yapalım dedim..(bu fikirde benim)
bebeğimin olmsını zaten çok istiyordum ama belki bu sayede eşimide bilgisayarıyla rahatsız etmezdim..tüm ilgimi bebeğime verirdim..
neyse bizim bebeğimiz olmadı ve ayrılıyoruz..ama bebeğim olsaydı eşime öyle yada böyle bi şans daha verirdim çünkü ondan alacağım en büyük hadiyeyi zaten almış olurdum..o otursun bilgisyarıyla..ben çocuğumla dünyanın altını üstünü getirir gezer tozar eğlenirdim:)
bir şans daha veremezmisiniz ona?
- 21 Temmuz 2009
- 36.900
- 6.946
- 248
Özür dilerim ama bu çok hastalıklı bir düşünce. Hiç sağlıklı değil. Çocuk annesinden fiziksel olarak beslenirken, babadan da duygusal olarak beslenir. Ailece hazır olmadığınız müddetce cocuk yapmayın ve cocuk için de ikinci bir şans vermeyin. Kendiniz için evliliğiniz için şans verin ama cocugu arata sokmayın.
Sırf bilgisayar bagımlılığı yüzünden de esinizden bosanmayın. Mutlaka bir yolu vardır. Allah hakkınızda hayırlısını versin.
evt, dediğiniz bir teşhis noktası benm yaramda.. hiç bir kadın şefkate bu kadar muhtaçken bunuu yapamaz.. yapamaz vallaha da yapamaz.
gerçekten haketti
bugün kontrole gittim ve oh hiç ağlamadım :) çok tatlıydı bebişim :)
Zor bir gençlikmiş sanırım sizinkide..
Dediğinizi kesinlikle yapmıcam. Zorlıycam kendimi yani.. Nolursa olsun,bana yaptıklarını yaşattıklarını da kızına yapmayacağından,yaşatmayacağından eminim.. Yani kızımın menfaatine ne gelirse ömrümce ona çabalıycam.
İyi dilekleriniz için teşekkür ediyorum :)
Hakikaten üzüldüm, 7 yaşında bu süreçlerden etkilenipte hırçınlaşan ufak bi kız resmi geldi göüzümün önüne..
Nolursa olsun olan çocuklara oluyor, di mi?
Hakkımızda hayırlı olan neyse Allah onu yaşamayı, yaşatmayı nasip etsin ..
Benim ölçmelerimle, kafamı patlatır şekilde düşünmelerimle yapacak birşeyim kalmadığından artık, kararlıyım ve güçlüyüm. Sabah kalkıp hafif rujumu sürüp, gazetemi elime alıp yalandan bi de gülümseme takındın mı güçlüsün işte.. Allah'a teslim ettim artık halimi tamamen, ne gelirse başım üstüne..
En berbat evliliğin bile boşanma aşamasına gelindiğinde insana elinden bişeylerin kaydığını hissettirdiğine eminim. Netice de kayıyor. Ne hayallerle, umutlarla yola çıkılıyor nihayetinde.. Yani bence kendinizi güçsüz hissetmeyin. Ne karar alırsanız alın güçlüsünüz bence.. Çocuğa rağmen boşansanız güç, devam etseniz de bir güç bu. Sonuçta size bunları hissettiren biri ile yola tekrar devam edebilme durumu var, yek başına çocuğunuz için sarfettiğiniz bir güç. Nolursa olsun, ne karar alırsanız alın kendi gücünüzü sorgulamayın bence. Sıtkı kalpten diliyorum. Hakkınızda hayırlısı olsun inş.
Ben artık sadece kendim için devam edemeyeceğimi düşündüğüm noktadan sonra sadece bebek için denedim. Eşim beni Aralıkta ikibuçuk üçaylık hamileyken evden kovduğunda benim için herşey bitmişti zaten. Şöyle ki, hamile olmasaydım ülke bile değiştirebilirdim. Ama Aralıktan itibaren bebek için aile danışmanıydı, aile büyüklerinin hakemliğiydi hepsini denedik, bi hafta iyiyi oynasa ikinci hafta yine aynı. Tutarlılık göremedim. Neticesinde de oturup ayrılsam nolurum? devam etsem nolurum? oturup yazdım, resmettim kendimi. Ben bu şartlar altında Allah'ın bana nasip ettiği bu mucizeyi eşimsiz daha iyi bir psikoloji ile yetiştirebileceğime inanıyorum.
Ama hayat.. Belki eşimin kafasına doğumuma sayılı günler kala bir orman düşer, aklı başına gelir, kalbim ferahlar, affetmeye çalışırım. Beklediğim çok bişey yok. Sadece tutarlı olmasını istiyorm. Buna şu an olasılık gözükmüyor. Çünkü kendisi hariç ailesinin üyeleride kocam olduğundan hepsinin kafasına orman düşmesi gerekiyor:) O yüzden ben yarn sabah rujumu sürüp, gazetemi okuyup, yalandan bir gülümsemeyle güçlü olmak zorundayım..
Hakkımızda hayırlısı...
:) gece gece beni güldürdün Allah senide güldürsün..
Yatağa atana kadar kadar çevirdiğin numaralardan kesin bende yapmışımdır :) Yatak odamızla bilgisayarın durduğu odanın kapıları birbirine bakıyordu. Kaç gece kapıyı sonuna kadar açıp en seksi iç çamaşırlarımı giyip çıkardığımı ben bilirim yeter ki gelsin diye :) Dediğin gibi ödüllere layık mühendislik zekasında projeler yaptım :) yaşayan bilir ne sıkıntı olduğunu..
Tek sorun bilgisayar bağımlılığı değildi bizde, bu yüzden çocuğa sıcak bakmıyordum ben.. Tamamen süpriz oldu, hemde en olmaması gereken ayda hamile kaldığımı öğrendim. Başta böyle napcam şimdi falan oldum ama şimdi öyle çok seviyorum ki.. Göbeğimle aşk yaşıyorm. İnşallah sağlığı ile kucamada bi alsam..
Şans verme konusu bu şartlar altında kapandı bende maalesef, boşanma dilekçemde gitti. Sanırım artık ondanda bi talep gelmez.
Saygı duyuyorum çocuk için bi şans ( ama sadece bi şans) görüşüne de ama bizim hikayeye gitmiyor bi şans daha..
hakkında hayırlısı olsun canım..bu arada seni güldürebildiysem ne mutlu bana:)
bende sadece bilgisayar bağımlılığından vermedim bu kararı ama gerçektende payı var yani..
evlenmeden önce pervane gibi etrafta dolanan eşlerimiz maalesef bir çatı altına girdiğimizde tüm ilgisini vaktini
bilgisayarlarına ayırabiliyorlar..
seninde dediğin gibi bunları ancak yaşayan bilir,yaşamayan yada empati kuramayanlarda düşüncelerimizi "hastalıklı"olarak görürler böyle..
bebeğinle çok mutlu olacağına inanıyorum ben...senin bir parçan o
her işte bir hayır vardır ve bu işin en güzel yanı anne olacak olman:)
bende boşandım canım 6 haftalıkken:Süzülme..
canlarım ya, ne kadar zor bir durum...Allah yardımcınız olsun...İnsan kaderini yazamıyor işte, ne kadar birşeyler iyi olsun diye uğraşsakta olmayınca olmuyor...Benim bir arkadaşım bebeği olduktan sonra ayrıldı, dünyası karardı, çok mutsuzdu. Sonra karşısına başka biri çıktı ve evlendiler. Bunların hepsi 6 ay içinde oldu; yani tanışıp evlenmeleri...Şimdi çok mutlular...Galiba bu tarz konularda en önemli şey ailenin desteği ve çevrenin iyi olması...Ben mesela nişanlıyım sorunlarımız var ama ayrılmak çok zor geliyor. Çevrenin baskısınn nasıl olacağını bliyorum. Böyle cesur kadınları da kutluyorum, bu iş cesaret işi de aynı zamanda...
merhaba arkadaşlar öncelikle hamile veya çocuğu olupta kangren olmuş bir evliliği bitirme kararı alan arkadaşları cesaretlerinden dolayı kutluyorum ben maalesef çok cesaretsiz davrandım ve çok yıprandım benim hikayem 7 yıl süren bir evlilik 2 kez yaşanmış biri 3 ay diğeri 1 yıl süren ayrılık sonunda yine cesaretsizliğimden ve çocuğumun gelecek kaygısından geri dönüş...
ayrılık sebeplerime gelince ilkinde hamile olmama rağmen aşağılanmayı hakaretleri şiddeti sineye çektim ama oğlum doğduktan sonra da şiddete maruz kalınca rapor alıp boşanma davası açtım 3 ay ayrı yaşadık yalvarıp yakarmaları sonucu birleştik 6 ay kadar daha az sorunla devam ettik sonrasında dahada beter kavgalar yaşadık şiddet yine başladı ve artık taşıyamayacağımı anladığım için yine rapor alıp davacı oldum yüklü bir ceza ödemek zorunda kaldı anlaşmalı boşanma davası açtık ama hakim boşamadı sebebi ise çocuğa nafaka ödemeyi eşimin kabul etmemesi ben talep etmememe rağmen hakim nafakasız boşayamam dedi boşanamadık 1 yıl ayrı yaşadık sonrasında çocuk için tekrar bir araya geldik ama soğuk savaş hep devam etti aramızda eşim aldığı cezalardan dolayı çok kinlendi artık fiziksel şiddet yoktu ama sürekli aşağılama küçük görme aileme ve bana hakaret dayanamayacağım noktaya gelince 3. ve son kez ayrılık kararı aldım çok şükür ailem hep destek oldu ve olmayada devam ediyorlar benim gitgellerim yüzünden çocuğumun yıpranmasını istemiyorum ve kendimi daha güçlü hissediyorum güçlü olmak zorundayım çünkü anneyim şu an en doğru kararı verdiğime inanıyorum kangren olmuş uzvu kesip atmazsak bedeli canımız olur ben çocuğum için canımı seçtim
Rabbim yardımcımız olsun evlatlarımızı daha huzurlu ve sağlıklı büyütmeyi nasip etsin
ayrılık sebeplerime gelince ilkinde hamile olmama rağmen aşağılanmayı hakaretleri şiddeti sineye çektim ama oğlum doğduktan sonra da şiddete maruz kalınca rapor alıp boşanma davası açtım 3 ay ayrı yaşadık yalvarıp yakarmaları sonucu birleştik 6 ay kadar daha az sorunla devam ettik sonrasında dahada beter kavgalar yaşadık şiddet yine başladı ve artık taşıyamayacağımı anladığım için yine rapor alıp davacı oldum yüklü bir ceza ödemek zorunda kaldı anlaşmalı boşanma davası açtık ama hakim boşamadı sebebi ise çocuğa nafaka ödemeyi eşimin kabul etmemesi ben talep etmememe rağmen hakim nafakasız boşayamam dedi boşanamadık 1 yıl ayrı yaşadık sonrasında çocuk için tekrar bir araya geldik ama soğuk savaş hep devam etti aramızda eşim aldığı cezalardan dolayı çok kinlendi artık fiziksel şiddet yoktu ama sürekli aşağılama küçük görme aileme ve bana hakaret dayanamayacağım noktaya gelince 3. ve son kez ayrılık kararı aldım çok şükür ailem hep destek oldu ve olmayada devam ediyorlar benim gitgellerim yüzünden çocuğumun yıpranmasını istemiyorum ve kendimi daha güçlü hissediyorum güçlü olmak zorundayım çünkü anneyim şu an en doğru kararı verdiğime inanıyorum kangren olmuş uzvu kesip atmazsak bedeli canımız olur ben çocuğum için canımı seçtim
Rabbim yardımcımız olsun evlatlarımızı daha huzurlu ve sağlıklı büyütmeyi nasip etsin
merak etme erkekler eşler hamıleyken bebeğe pek ılgı göstermıyorlar ,acaba sevecek mı babalık yapabılecek mı,ben daha cok sevıyorum ondan gıbısınden düşünceler gelıyor ınsanın aklından ama doğduğu an öyle olmuyor ınan,kucaga aldıklarında baba olduklarını anlıyorlar,cocuk doğduktan sonra benım evlılığım cok değişti
senın esınde elbette evladını sevecek ve sahıp cıkacak,şimdilik Allah a dua et ve sabır et cok zor ama bebeğin ıcın,sakın kendını üzme senden cok bebegın etkılenıyor,bebegın doğduğunda sende cok pişman olacaksın acaba bu melegı uzdum mu dıye vıcdanların sızlar sakın kendını uzme annesı....
ben de hamile iken boşandım.. ikiz annesiyim..
düşük tehlikesiyle geçirdim ben hamileliğimi..
hamilelik çok zor geçiyo bi başına tutunacak bi karnın olduğunu düşünüyosun ama doğumdan sonra her şeyi unutuveriyosun çünkü hayatın en güzel armağanı kollarında oluyo bunun bilinciyle istemsiz olarak çok güçlü bi kadın anne oluveriyosun.. çocuklarının sağlığından başka hiçbir şeyi kafana takmaz oluyosun..
düşük tehlikesiyle geçirdim ben hamileliğimi..
hamilelik çok zor geçiyo bi başına tutunacak bi karnın olduğunu düşünüyosun ama doğumdan sonra her şeyi unutuveriyosun çünkü hayatın en güzel armağanı kollarında oluyo bunun bilinciyle istemsiz olarak çok güçlü bi kadın anne oluveriyosun.. çocuklarının sağlığından başka hiçbir şeyi kafana takmaz oluyosun..
canım naptın doğumun nasıl geçti? eşinle aranız nasıl birleştinizmi?