• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hamileyken boşanmak?

ImaginaryLife

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Kasım 2016
4.977
6.676
158
Kizlar bana yardim edin lütfen. Eşimle 2 seneye yakin bir zamandir evliyiz, ailem evlenmemizi hic istemedi cunku esimin bir isi yoktu ve benim ise iyi maasli diyebilecegim isim var. Esimin huyunu da pek begenmiyorlardi. Ailem beni el bebek gul bebek buyuttu hala da bana cok duskundurler ama esim tam tersi, cok ustume dusmez, hasta olsam umursamaz, degisik bir aile ortaminda yetismis. Farkli dünyaların insanlariyiz anlayacaginiz. Neyse sonra esim ise girdi evlendik. Simdi 2.5 aylik hamileyim. Bu zamana gelene kadar cok kavgalar ettik, bosanma noktasina geldik cunku esim aşırı sinirli ve dik kafali bir insan. Kendi dedigi olmadigi zaman delirir. Kendi fikri disinda bir fikir duymak istemez. Aslinda özünde iyi birisi ama bu siniri, fevriligi yuzunden cok cektim, küfürler hakaretler neler neler. Ailemle de iyi gecinemez, kiz kardesimle kavgalilar, kusler hatta. O zaman neden cocuk yaptin diyeceksiniz. Bir donem aramiz cok iyiydi, psikologa falan da gittik duzeldik sanmıştım. Esim de zaten cocuk istiyordu hep, ben de hazir hissettim sonra hamile kaldim. Baslarda sevindik baya iyiydik. Ama sonradan yine eski haline döndü. Surekli bana bagiriyor, hicbir seye tahammulu yok. Bir de hasta oldum gunlerdir evde yatıyorum onun hic umrunda degil beni her gun aglatiyor. Ben de tum bunlar sonucu artik katlanamayacagima karar verdim bosanmak istedigimi soylicem. Ama bir yandan da nasil olacak diye korkuyorum. Bebegimi babasız bir ortamda buyutmek, hem de daha dogmamisken.. Sizin fikirlerinize ihtiyacim var :(
 
Çocuğunun yanında küfür hakaret işitmek istemiyorsan tüm gücünü topla ve söyle.Ayrıca ilerisi şiddete gider gibi geldi Allah korusun.
Çocuk sevgi ister bunları değil.
Maaşın da iyi.
Ben olsam beklemezdim.Bekara boşamak kolay olabilir ama kendiniz odaklı düşünürseniz ayrılmak yararınıza gibi.
 
Yanlis anlamayin ama cocugunuz babasiz daha saglikli bi ortamda buyur emin ol cunki tahammulsuz diyorsunuz yarin o cocuk aglasa yaramazlik yapsa nasil dayanacak cocuk buyutmek kolay deilki sabir işi ve sabirsiz biriyle asla daha cok zorlanacaksin gece aglasi felan cok zor yaa
 
hayat tecrübesi aileniz demiş anlamsmışsınız
bir musibet bin nasihatten iyidir
hamileliğinize gelince nasıl olurda sakat bir ilişkide çocuk düşünebiliyorsunuz buna hakkınız var mı?
iyi düşünün siz ve eşinizden önce onun geleceği gelir
 
İyi düşündün mü bunları,ayrıca şu an yani hamileyken çok mantıklı davranabileceğini sanmıyorum........
 
Kizlar bana yardim edin lütfen. Eşimle 2 seneye yakin bir zamandir evliyiz, ailem evlenmemizi hic istemedi cunku esimin bir isi yoktu ve benim ise iyi maasli diyebilecegim isim var. Esimin huyunu da pek begenmiyorlardi. Ailem beni el bebek gul bebek buyuttu hala da bana cok duskundurler ama esim tam tersi, cok ustume dusmez, hasta olsam umursamaz, degisik bir aile ortaminda yetismis. Farkli dünyaların insanlariyiz anlayacaginiz. Neyse sonra esim ise girdi evlendik. Simdi 2.5 aylik hamileyim. Bu zamana gelene kadar cok kavgalar ettik, bosanma noktasina geldik cunku esim aşırı sinirli ve dik kafali bir insan. Kendi dedigi olmadigi zaman delirir. Kendi fikri disinda bir fikir duymak istemez. Aslinda özünde iyi birisi ama bu siniri, fevriligi yuzunden cok cektim, küfürler hakaretler neler neler. Ailemle de iyi gecinemez, kiz kardesimle kavgalilar, kusler hatta. O zaman neden cocuk yaptin diyeceksiniz. Bir donem aramiz cok iyiydi, psikologa falan da gittik duzeldik sanmıştım. Esim de zaten cocuk istiyordu hep, ben de hazir hissettim sonra hamile kaldim. Baslarda sevindik baya iyiydik. Ama sonradan yine eski haline döndü. Surekli bana bagiriyor, hicbir seye tahammulu yok. Bir de hasta oldum gunlerdir evde yatıyorum onun hic umrunda degil beni her gun aglatiyor. Ben de tum bunlar sonucu artik katlanamayacagima karar verdim bosanmak istedigimi soylicem. Ama bir yandan da nasil olacak diye korkuyorum. Bebegimi babasız bir ortamda buyutmek, hem de daha dogmamisken.. Sizin fikirlerinize ihtiyacim var :KK43:

saygı yok sevgi de bugün yarın nefrete dönüşür. çocuğunu da böyle bir ortamda büyütme. belli ki ailen sana destek. senin de elinde kazancın var. birlikte kalmak zorunda değilsiniz.
sen bebeğini babasız bırakmamak için çaba gösteriyorsun da kocan gösteriyor mu bakalım?
aile terapisti de mi işe yaramadı?
 
geleneksel tüm kafalar boşanma çocuğun sonunu düşün diyecek ama böyle bir babanın elinde büyüyen çocuk da aynı onun gibi olacak ya da aşırı özgüvensiz olacaktır. siz hamileyken size böyle davranan adam size iyi bir koca zaten olmamış, iyi bir baba da olmaz. babasız çocuk büyütmekle bu tip bir evlilikte çocuk büyütmenin sonuçları aynı oranda kötüdür. ama ilkinde hiç olmazsa sadece bebeğinizin kahrını çekeceksiniz. kimseye de muhtaç değilsiniz.
 
Bebek yokken boşanmak daha kolaydı ama şimdi onu da düşünmelisiniz. Ayrılacaksanız, elimden geleni yaptım deyin en azından. Ailenizin yanına gidebilirsiniz bir müddet. Eşiniz de düşünsün taşınsın. Ne kendinizi ezdirin, ne de fevri hareket edin. Bebekle hayat daha farklı evet ama yanınızda aileniz varsa, tekrar yeni bir hayat kurabilirsiniz. Ama ailenizin yanına gittiğinizde rahat olacak mısınız? Bebeğiniz yüzünden sizi yıpratcaklar mı, bunlar önemli. Çalışıyor musunuz bilmiyorum ama iş bulmanız şu anda sizin için çok iyi olur
 
neden hemen herkes boşan diyo? Boşanılcak bi durum göremedim ben ortada ve hiç de geleneksel bir kafam yoktur. Kimse mükemmel değil, eminim sizin de kusurlarınız vardır, sonuçta tek taraflı bakıyoruz olaya. Eşim çok bağrıyo, küfür ediyo? Tamam bunlar sorun evet ama eşiniz sinir hastası olabilir, tedavi gördüğünde düzelmiş, sonra bıraktınız mı tedaviyi? Siz belki el bebek gül bebek büyüdüğünüz için eşinizin size gösterdiği ilgi yetmiyodur, herkesin ilgiden beklentisi farklı çünkü. Eğer bu evlilik için her şeyi yaptım, içim rahat, bütün yolları tükettik ama yok bu sorun çözülmüyo derseniz boşanın ki 2 yıl bence bunlar için yeterli değil. Şu an hamilesiniz, hormonlarınız çok değişken, kendinizi doldurmadan düşünün.
 
saygı yok sevgi de bugün yarın nefrete dönüşür. çocuğunu da böyle bir ortamda büyütme. belli ki ailen sana destek. senin de elinde kazancın var. birlikte kalmak zorunda değilsiniz.
sen bebeğini babasız bırakmamak için çaba gösteriyorsun da kocan gösteriyor mu bakalım?
aile terapisti de mi işe yaramadı?
Esim bosanmak istemedigini soylemisti onceki seferlerde ama degisen bir sey yok tabi ayni davranislara devam. Psikolog ise yaramadi, acikcasi esimde cok hata bulmadi sinirini normal karsiladi, sana pay dusuyo falan dedi halbuki ben zaten sakin bir insanim. Bazen gereksiz triplerim oluyor ama onun yaptiklarinin yaninda hicbir sey diye dusunuyorum.
 
Kizlar bana yardim edin lütfen. Eşimle 2 seneye yakin bir zamandir evliyiz, ailem evlenmemizi hic istemedi cunku esimin bir isi yoktu ve benim ise iyi maasli diyebilecegim isim var. Esimin huyunu da pek begenmiyorlardi. Ailem beni el bebek gul bebek buyuttu hala da bana cok duskundurler ama esim tam tersi, cok ustume dusmez, hasta olsam umursamaz, degisik bir aile ortaminda yetismis. Farkli dünyaların insanlariyiz anlayacaginiz. Neyse sonra esim ise girdi evlendik. Simdi 2.5 aylik hamileyim. Bu zamana gelene kadar cok kavgalar ettik, bosanma noktasina geldik cunku esim aşırı sinirli ve dik kafali bir insan. Kendi dedigi olmadigi zaman delirir. Kendi fikri disinda bir fikir duymak istemez. Aslinda özünde iyi birisi ama bu siniri, fevriligi yuzunden cok cektim, küfürler hakaretler neler neler. Ailemle de iyi gecinemez, kiz kardesimle kavgalilar, kusler hatta. O zaman neden cocuk yaptin diyeceksiniz. Bir donem aramiz cok iyiydi, psikologa falan da gittik duzeldik sanmıştım. Esim de zaten cocuk istiyordu hep, ben de hazir hissettim sonra hamile kaldim. Baslarda sevindik baya iyiydik. Ama sonradan yine eski haline döndü. Surekli bana bagiriyor, hicbir seye tahammulu yok. Bir de hasta oldum gunlerdir evde yatıyorum onun hic umrunda degil beni her gun aglatiyor. Ben de tum bunlar sonucu artik katlanamayacagima karar verdim bosanmak istedigimi soylicem. Ama bir yandan da nasil olacak diye korkuyorum. Bebegimi babasız bir ortamda buyutmek, hem de daha dogmamisken.. Sizin fikirlerinize ihtiyacim var :KK43:
biz ona özünde iyi değil "özünde öküz" diyoruz.
boşanır mısın bilmem de, boşansan bile adamın derdi sen ve çocuğu değil, nafaka vermemek olur.
sor ve al cevabını.
 
neden hemen herkes boşan diyo? Boşanılcak bi durum göremedim ben ortada ve hiç de geleneksel bir kafam yoktur. Kimse mükemmel değil, eminim sizin de kusurlarınız vardır, sonuçta tek taraflı bakıyoruz olaya. Eşim çok bağrıyo, küfür ediyo? Tamam bunlar sorun evet ama eşiniz sinir hastası olabilir, tedavi gördüğünde düzelmiş, sonra bıraktınız mı tedaviyi? Siz belki el bebek gül bebek büyüdüğünüz için eşinizin size gösterdiği ilgi yetmiyodur, herkesin ilgiden beklentisi farklı çünkü. Eğer bu evlilik için her şeyi yaptım, içim rahat, bütün yolları tükettik ama yok bu sorun çözülmüyo derseniz boşanın ki 2 yıl bence bunlar için yeterli değil. Şu an hamilesiniz, hormonlarınız çok değişken, kendinizi doldurmadan düşünün.
Tesekkur ederim cevabiniz için. Haklisiniz benim de hatalarim oldu, tartismalarimizda soylememem gereken seyler soyledim zamaninda, ama ben ailemde boyle şeylere maruz kalmadigim icin dayanamiyorum. Kavga etmeyi tartismayi bile bilmiyorum acikcasi evliligimde öğrendim bunlari. Psikologun da faydasi pek olmadi yani sadece o donem duzeldi sonra eski haline geri döndü, psikolog da cok ciddi bir durum degil tekrar gelmenize gerek yok kendi kendinize cozebilirsiniz deyince esim bir daha gitmek istemedi. Belki baska yollar vardir dediğiniz gibi..
 
Özünü göremedikten sonra ne anladım özünde iyi olmayı.
Çocuğunuz ilerde size madalya takmayacak iyi ki beni babasız bırakmadın diye.
Tam tersi böyle bir ortamda yetiştiği için ve bunu siz tercih ettiğiniz için size kızacak.
 
Bebeği babasız bir ortamda mı büyütmek, yoksa hakaretlerin,küfürlerin ve bağırışların uçuştuğu bir ortamda mı büyütmek? Bunun cevabı çok kolay... Amaaa gerçek te şu babasız büyümüş bir çocuk ile babasının yanında büyüyen bir çocuk kıyaslandığında aradaki fark o kadar hissedilir ve farkediliyor oluyor ki aslında..
 
Sorunlu bir ortamda büyüyen çocuklar ileride psikolojik olarak çok sorun yaşıyorlar
Anna baba ayrı büyüyen çocuklar da psikolojik olarak etkileniyorlar
Kısacası nereden tutsan elinde kalıyor
İki ucu toklu değnek :KK57:
Diyeceğim o ki anne babanın hatalarını hep çocuklar çekiyor..
Üzülüyorum :KK61:
 
Öyle adama baba mı denir. Bebeğin babasız büyümez bence kurtulursan senin ve bebeğin için dönüm noktası olur. Böyle adamlardan nefret ediyorum.
Çalışıyorsun ailen de sahip çıkar sana korkma. Güçlü ol kendin ve çocuğun için bşr adım at
 
Back
X